Είναι πλέον γνωστή η τακτική της τρόικα.
Κάθε φορά ρίχνει τα πάντα στο τραπέζι, βάζει
θέματα που ούτε καν έχει ζητήσει στο παρελθόν, δημιουργεί ένα ασφυκτικό
περιβάλλον στους συνομιλητές της, δημιουργεί ένα θρίλερ γύρω από τον χρόνο
επιστροφής της στην Αθήνα και όλα αυτά προκειμένου να πετύχει όσο περισσότερα
μπορεί.
.jpg)
Όσο για την ελληνική πλευρά, ακολουθούσε και
αυτή μέχρι σήμερα τη δική της τακτική, παίζοντας το παιχνίδι των καθυστερήσεων,
αναβάλλοντας τη λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων για συγκεκριμένα θέματα ή ακόμα
μεταθέτοντας χρονικά κάποια αλλά για το μέλλον.
Και στις δυο περιπτώσεις στο τέλος κερδισμένοι
έστω και φαινομενικά έβγαιναν και οι δυο. Και οι τεχνοκράτες της τρόικα έλεγαν
στους πολιτικούς τους προϊσταμένους ό,τι πέτυχαν να δεσμεύσουν την κυβέρνηση σε
ορισμένα έστω θέματα, αλλά και η κυβέρνηση μετέφερε ένα κλίμα νίκης στους
πολίτες, λέγοντας τους ότι μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις έβαλε τις δικές
της κόκκινες γραμμές και απέτρεψε την λήψη νέων επίπονων μέτρων.
Μόνο που στη συγκεκριμένη σημερινή χρονική
συγκυρία και οι δυο πλευρές έχουν σηκώσει τον πήχη των προσδοκιών πολύ ψηλά και
κινδυνεύουν και οι δυο να περάσουν από κάτω!
Γιατί αυτή τη φορά αυτό που διακυβεύεται είναι
ποιος θα καταφέρει να διώξει τον άλλον, κοινώς ποιος θα βγάλει τον αντιπάλους
από την μέση.
Και μπορεί για την κυβέρνηση αυτό να φαντάζει
περισσότερο πρακτικά εφικτό και ίσως άμεσα ορατό, ωστόσο οι τροϊκανοί δείχνουν
ικανοί, αν επιμείνουν αυτή τη φορά στις απαιτήσεις τους, να οδηγήσουν την
κυβέρνηση σε πολιτικό αδιέξοδο και άρα σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, με ό,τι
σημαίνει αυτό.
Εκτός και αν επαναληφθεί ξανά το γνώριμο
σκηνικό, με τη τρόικα να έρχεται κανονικά, να απαιτεί και να κερδίζει κάποιες
δεσμεύσεις και την κυβέρνηση να μεταθέτει για το μέλλον κάποιες οδυνηρές
αποφάσεις και σίγουρα για μετά την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
Γιάννης Πιτταράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου