Σε αναζήτηση «μεγαλείου»…

Η χώρα συνεχίζει καθημερινά  να διανύει περίοδο σοβαρών  εξελίξεων, προσφάτως και σε επίπεδο εξωτερικών υποθέσεων και εξωστρέφειας.

Πάρ' όλ' αυτά, τις εντυπώσεις  κατάφεραν  να κλέψουν τις προάλλες -και για άλλη μια φορά- ατυχείς δηλώσεις από πλευράς Συγκυβέρνησης.

Αυτή τη φορά βρέθηκε υφυπουργός, μάλιστα άρτι αφιχθείς και πλέον αποπεμφθείς,  που δυστυχώς αποδείχθηκε τόσο "λίγος ", ώστε "κατάφερε"  τη συζήτηση σχετικά με τον υποσιτισμό των παιδιών, μια κατάσταση αδιανόητη εν έτει 2014, να την καταλήξει ωδή στον τραμπουκισμό. ως τη λύση που ... δεν είναι λύση, αλλά θα μπορούσε και να είναι...

Την ίδια στιγμή, σε άλλα "κουραστικά"  και "βαρετά" νέα, το νέο deal  λέγεται  «Πιστωτική Γραμμή με Ενισχυμένες Προϋποθέσεις» και σε ένα ταξίδι που μόνο σύντομο δεν πρόκειται να είναι, συνοδηγός μας παραμένει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ συνεπιβάτης αυξημένου ρόλου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Ακούγεται, μάλλον σαν τρενάκι του τρόμου, αλλά τουλάχιστον η χώρα παραμένει υπό επιτήρηση – αυτά είναι μάλιστα τα καλά νέα και μεταξύ μας ευτυχώς  – καθώς πλέον είναι πιο αναγκασμένη από ποτέ να υιοθετήσει διορθωτικά μέτρα, δίχως τα οποία χρηματοδότηση … αντίο.

Κάπου, εδώ, βέβαια, γεννιέται το φιλοσοφικό ερώτημα: Αν οι γκάφες της συγκυβέρνησης γίνονται στα δικά μας και στα μεταξύ μας, τι θα γίνει με τα άλλα, τα ακόμη πιο δύσκολα, όπως με τους "καλοπροαίρετους" γείτονες" που προσπαθούν να αναβιώσουν εποχές οθωμανικού μεγαλείου ; 

Για να είμαστε δίκαιοι, πάντως, το θεμα της ΑΟΖ και η τριμερής Καΐρου -Λευκωσίας- Αθήνας μόνο ως θετική εξέλιξη μπορεί να καταγραφεί , μέσα σε ένα πλαίσιο ασφυκτικό το οποίο προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να δημιουργήσει η Άγκυρα.

Για πρώτη φορά ύστερα από καιρό μια τέτοια "καλή είδηση" αξίζει να παίξει, και το momentum σε αυτό τουλάχιστον το θέμα να αξιοποιηθεί.

Αρκεί να αποφευχθούν οι δικές μας στιγμές "μεγαλείου", έτσι δεν είναι κ. υπουργέ επί των Εξωτερικών;

Σπύρος Στατήρης