Παρ' τα μωρή άρρωστη!

Καλός με μια πρώτη ματιά. Ευγενικός. Θεωρητικός.

Καλή και αυτή. Ψαγμένη.

Τόσο ψαγμένη, που δεν ήθελε να ανακαλύψει κανέναν άλλο «θησαυρό».

Σχεδόν καλυμμένη.

Κάτι σαν γκόμενοι.

Κάτι σαν σχέση.

Τίποτα καθαρό.

Παιχνίδι. Τερτίπια του έρωτα.

Κρυφτό σε ζωές μαθημένες στο σκοτάδι. Ή έστω στο ημίφως.

Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και αιτίες.

Δεν της την έπεσε.

Ήξερε πως έτσι θα χάσει.

Καλός παίχτης.

Την κέρδισε…

Είκοσι μέρες μετά, έφτιαχνε σενάριο στο κεφάλι της για το γαμήσι του αιώνα.

Με τόση αναμονή, λογικό.

Τόσος υπόκωφος πόθος μετρημένος με δοσομετρητή κάθε φορά.

Επικίνδυνα παιχνίδια, σε κατακόκκινο περιτύλιγμα. Αυτό του αίματος.

Και ήρθε το μοιραίο βράδυ. Άκαρπο.

Τα «φυσιολογικά» δεν ανέβασαν το ηθικό.

Ούτε και τίποτ' άλλο.

Μίνι εξομολόγηση, καλά μελετημένη.

«Ξέρεις, τα τελευταία χρόνια έχω ένα μικρό πρόβλημα. Αν δεν πονέσω την γκόμενα, δεν καυλώνω».

Αλίμονο αν δείξεις έκπληξη ή δυσφορία τη στιγμή που άντρας παραδίνει τα όπλα και είναι τόσο ευάλωτος μπροστά σου.

«Και τι έγινε καλέ; Λίγο kinky παραπάνω, ποιον χάλασε»;

Τι να πει μια ρομαντική ψυχή που βρήκε σ' έναν άντρα ένα ολοκληρωμένο πακέτο με κάποια άχρηστα αντικείμενα μέσα;

Έκανε πως δεν τα είδε. Αυτό είχε ανάγκη.

Λίγο της τράβηξε το μαλλί, ένα βογγητό ανάμεικτο με πόνο, και έφυγαν όλα από μέσα του σαν πίδακας.

Δεν κοιμήθηκε αυτή.

Ήξερε πως αυτά που θα έπαιρνε θα τα πλήρωνε με άλλον τρόπο.

Το λίγο τράβηγμα του μαλλιού έγινε στριφτή κοτσίδα στην παλάμη του.

Η πρώτη μικρή σφαλιάρα στο κωλομέρι, έγινε μαύρο σημάδι για μια εβδομάδα. Μετά και στα δύο κωλομέρια. Για δύο εβδομάδες.

Τα χάδια αγρίεψαν, στένεψαν τα δάχτυλα γύρω απο το λαιμό, σε στιγμές έξαρσης, λίγο επικίνδυνα.

Δεν απολάμβανε πια. Μελετούσε.

Και περίμενε, τι ακόμη παραπάνω;

Έπεσε στην παγίδα του. Την ερωτεύτηκε.

Άρα δεν μπορούσε να ξεφτιλίσει αυτή που αγαπούσε.

Κατάρα για φετιχιστή ο έρωτας.

Η προσφορά σε ένα κυνήγι για «θεριεμένο» σεξ, την άφησε κατάπληκτη.

Σε στιγμές αδυναμίας, ακόμη και με κάποιο δάκρυ να είναι έτοιμο να φύγει απ' τα μάτια του, εξομολογήσεις.

Μια μάνα ευνούχος, συνήθως. Μισογυνισμός. Λατρεία στη γυναίκα, αρκεί να πονάει.

Πόση δυστυχία!

Έμεινε μαζί του ως το τέλος.

Οι εντάσεις της μη απόλαυσης στο σέξ, σε συνδυασμό με την πραγματική αγάπη, έβγαζαν καπνό.

Μπαρούτι κάθε αντιπαράθεση.

Κάπως έτσι έρχεται το τέλος.

Δεν μιλώ για bdsm.

Αναφέρομαι σε ένα φετίχ που έχει μεγάλη «άνθηση», ειδικά από την πλευρά των γυναικών.

Σαν να τιμωρούν τον εαυτό τους για μια λανθασμένη σεξουαλική επανάσταση που άρχισε λίγα χρόνια πριν και άφησε μια γενιά -προς το παρόν- μέσα στην ερωτική, σεξουαλική απελπισία.

Άννα Κουρουπού

Protagon