Η ρωσική κρίση θα μεταδοθεί στην Ευρώπη!

Οι αμερικανικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, που στηρίχτηκαν (με δισταγμό) από τους Ευρωπαίους, βλάπτουν όλο και πιο πολύ.

Είναι όμως φανερό πλέον, ότι δεν βλάπτεται μόνο η Ρωσία.

Το ίδιο βλάπτονται οι άμεσοι γείτονες της Ρωσίας, αλλά και οι Ευρωπαίοι.

Και να σημειώσετε ότι θα ζημιωθεί ακόμη και η διατλαντική συμμαχία, η οποία αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της δυτικής πολιτικής εδώ και 70 χρόνια, από τότε που δημιουργήθηκε η νέα μεταπολεμική τάξη πραγμάτων…

Ο πρόεδρος Ομπάμα θέλει να «φτιάξει» ιστορία. Μπορεί όμως να ξεχωρίσει την καλή ιστορία από την άλλη;

Αν η Ευρώπη περιέλθει σε μια νέα ύφεση, ως αποτέλεσμα των αμερικανικών γεωπολιτικών φιλοδοξιών στην ανατολή, τότε θα μιλάμε για άλλου είδους ιστορία.

Μια διαφορετική δηλαδή ιστορία, που θα οφείλεται στη μετατόπιση από πλευράς Ομπάμα των σχέσεων των ΗΠΑ με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Ας το δούμε από άλλη πλευρά: Ο πρόεδρος Πούτιν, μιλώντας προχθές στους δημοσιογράφους, είπε πως η χώρα του δεν αντιμετωπίζει κρίση αλλά δυο δύσκολα χρόνια. Προσθέτοντας ότι «μπορείτε να το πείτε όπως θέλετε».

Ας τον ακούσουμε, και ας υποθέσουμε ότι η ρωσική οικονομία είναι ή σε κρίση, ή στα πρόθυρα κρίσης.

Οι σημερινές ειδήσεις μιλάνε για το ενδεχόμενο κατάρρευσης της όγδοης ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη.

Οι αυριανές θα μιλάνε για την μεταδοτικότητα.

Ήδη άρχισαν να τρέμουν οι πρώην χώρες της ΕΣΣΔ.

Οι επόμενες θα είναι οι δυτικοευρωπαϊκές οικονομίες που είναι αλληλοεξαρτώμενες με τη Ρωσία (όπως η γερμανική, και όχι μόνο).

Μέσα στη τελευταία εβδομάδα ο Ομπάμα υπέγραψε νόμο βάσει του οποίου ξεκινά ένας νέος γύρος κυρώσεων κατά της Ρωσίας, αν και κάποια μέλη της ΕΕ μίλησαν ανοικτά εναντίον αυτής της στρατηγικής, και μάλιστα για πρώτη φορά.

Ο νέος νόμος Ukraine Freedom Support Act ετοιμάζονταν εδώ και μήνες. Με δεδομένο ότι εξουσιοδοτεί πολύ αυστηρές κυρώσεις, καθώς και στρατιωτική βοήθεια αξίας $350 εκατ. στην Ουκρανία, είναι σαν μια ψυχροπολεμική επιθετικότητα χειρίστου είδους. Ο Ομπάμα όμως δεν ακούει κανέναν.

Πρώτον, είναι ήδη φανερό ότι οι ισχύουσες κυρώσεις διαλύουν το ρούβλι, εμποδίζουν τη πρόσβαση της Ρωσίας στις διεθνείς χρηματαγορές, ρημάζουν τα ομόλογά της, και όπως ανέφερε το ρωσικό υπουργείο Οικονομικών, πλήττεται και το ΑΕΠ.

Δεύτερον, αν είσαι Ευρωπαίος, θα πρέπει να σε πιάνει κρύος ιδρώτας αφού η ρωσική κρίση κινείται προς Δυσμάς.

Προχθές, το πολωνικό νόμισμα έπιασε πάτο σε σχέση με το ευρώ, ως άμεσο αποτέλεσμα της ρωσικής κρίσης.

Η Λευκορωσία διπλασίασε τα επιτόκιά της σε 50%, και έβαλε φόρο 30% σε όλες τις διεθνείς συναλλαγές forex.

Το Κιρτζικιστάν σταματάει τις ιδιωτικές συναλλαγματικές συναλλαγές, και η Αρμενία υποτιμά το δικό της νόμισμα (17% τον μήνα που διανύουμε).

Λίγο πιο μακριά, τα νομίσματα της Ινδίας, της Τουρκίας, και της Νοτίου Αφρικής (αναδυόμενες οικονομίες) πλήττονται κι αυτά από τη ρωσική κρίση.

Η δε Ελβετία ανακοίνωσε αρνητικά επιτόκια έτσι ώστε να αποθαρρύνει ένα ενδεχόμενο τσουνάμι μετατροπής ασθενών νομισμάτων σε ελβετικά φράγκα, από όσους ψάχνουν για νομισματική ασφάλεια.

Θα χρειάζονταν μια ιδιοφυία για να προβλέψει αυτά τα ταρακουνήματα;

Και θα χρειάζονταν ένα απλό μέσο μυαλό κάποιου τελειόφοιτου των οικονομικών, για να καταλάβει ότι αυτό θα συνέβαινε όταν ο Ομπάμα αποφάσισε να καταστρέψει τη ρωσική οικονομία και να ταπεινώσει τον Πούτιν.

Συνεπώς, όλα όσα διημείφθησαν στις Βρυξέλλες, όπου μαζεύτηκαν πρόσφατα οι υπουργοί και οι αρχηγοί κρατών της ΕΕ, δεν αποτελούν καμία έκπληξη.

Από τη μία η Μέρκελ και ο Κάμερον επέμεναν πως η ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσει τη πορεία που χάραξε για τη Ρωσία. Λίγο πριν τη συνάντηση, η ΕΕ απαγόρευσε τις επενδύσεις στη Κριμαία.

Από την άλλη, υπάρχουν υποβόσκουσες διαφωνίες, που πλέον βγαίνουν στην επιφάνεια. Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρένζι είπε όχι σε άλλες κυρώσεις, ενώ ο Ολάντ λέει όχι ακόμη και στις ήδη υπάρχουσες. Μάλιστα, όπως είπε, θα πρέπει να αποκλιμακώσουμε τη διαμάχη.

Ο Δανός υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι οι κυρώσεις είναι ήδη πολύ σκληρές, και υπογράμμισε ότι η ΕΕ θέλει να αλλάξει τη ρωσική συμπεριφορά, και όχι να καταστρέψει την οικονομία της.

Εν ολίγοις, όσο αυξάνεται η σκληρή γραμμή εναντίον της Μόσχας, τόσο προκύπτουν διαρροές.

Η ΕΕ διασπάται. Αν αναλογιστούμε το ευρύ φάσμα των πολιτικών προελεύσεων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, τότε ίσως οι Ευρωπαίοι να έχουν πιάσει τα όριά τους αναφορικά με την ταύτισή τους με τις σκληρές πολιτικές της Ουάσιγκτον, που σκληραίνουν ακόμη περισσότερο.

Να σημειωθεί ότι η ΕΕ δεν διαθέτει πλέον την δημοσιονομική και νομισματική δυνατότητα που διέθετε πριν από 6 χρόνια, ώστε να μπορεί να αντέξει μια ακόμη μετάδοση κρίσης.

Παράλληλα, ο Ομπάμα άρχισε ήδη να το παρακάνει όσον αφορά στη σχέση της χώρας του με την Ευρώπη.

Οι εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης έχουν χαλαρώσει από την εποχή του ψυχρού πολέμου. Ο Ομπάμα όμως, με αφορμή την Ουκρανία, τις ξαναζεσταίνει.

Αν αυτό συνεχιστεί, οι εντάσεις θα κλιμακωθούν.

Η Μέρκελ είναι η προσωποποίηση αυτής της διάσπασης. Ως πρώην ανατολικογερμανίδα και συντηρητική, τιμάει τις σχέσεις ΕΕ με ΗΠΑ. Την ίδια ώρα όμως πρέπει να αντιμετωπίσει και τις εσωτερικές έριδες προκειμένου να διατηρηθεί ανέπαφη η ΕΕ.

Στο εσωτερικό της Γερμανίας, η καγκελάριος είναι αντιμέτωπη με υποστηρικτές του Πούτιν, που δεν είναι μόνο κάποιοι αριστεροί πολιτικοί, αλλά και κάποιοι επιχειρηματίες, οι οποίοι ανησυχούν σφόδρα όσο οι σχέσεις με τη Ρωσία αποδυναμώνονται.

Ερώτηση: Γνωρίζουν οι στοχαστές του υπουργείου Εξωτερικών και Οικονομικών της Ουάσιγκτον το μέγεθος του διακυβεύματος; Αυτό είναι το καίριο ερώτημα, καθώς βλέπουμε τις αρνητικές συνέπειες των ρωσικών κυρώσεων στην Ευρώπη.

Ερώτηση δεύτερη: Υπάρχουν άραγε στοχαστές σε αυτά τα υπουργεία;

Όσο ξεδιπλώνονται οι συνέπειες της ρωσικής πολιτικής του Ομπάμα, τόσο όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει σχέδιο, ή όπως μας είπε κάποιος αξιωματούχος του διπλωματικού σώματος, «αυτοσχεδιάζουμε καθώς προχωράμε»…

The Fiscal Times

Απόδοση: S.A.