Στις δημοκρατίες, το ψάρι βρωμάει από την ουρά...

Έγινε και η τρίτη ψηφοφορία τελικά, και όπως όλα έδειχναν από κάποιο σημείο και μετά, απέβη άκαρπη κι αυτή, και άρα πάμε φουλ για πρόωρες εκλογές.

Για να μιλήσει ο σοφός λαός.

Αυτός που διαχρονικά ψηφίζει ανεπαρκείς, και μετά αυτομαστιγώνεται ρίχνοντας το φταίξιμο στους «καραγκιόζηδες» που ο ίδιος στέλνει στο κοινοβούλιο...

Αυτή η τελευταία σύνθεση της βουλής, που ήταν η πιο ανανεωμένη, με όλα αυτά τα φρέσκα και άφθαρτα πρόσωπα, θα πρέπει να ήταν και η πιο φαιδρή όλων των εποχών.

Εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, τα νέα πρόσωπα που ο αγανακτισμένος λαός ψήφισε για να τον εκπροσωπήσουν το 2012, ήταν στη καλύτερη των περιπτώσεων χαχόληδες. Άνδρες και γυναίκες.

Που μπροστά τους, ακόμη και ο Γιακουμάτος, ή Ράπτη, και η Φώφη(!) φαντάζουν γίγαντες πολιτικής σωφροσύνης.

Και πώς να μην είναι, όταν μπαίνουν στη βουλή κόμματα όπως η Χρυσή Αυγή και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

Με τους τελευταίους να πανηγυρίζουν σήμερα, επειδή έγινε το χατίρι τους και διαλύεται η βουλή, που μάλλον θα είναι η τελευταία στην οποία θα συμμετέχουν συντεταγμένα (αλλά που να το καταλάβουν).

Και έτσι, απ’ τη μια η Ραχήλ χοροπηδούσε στα έδρανα (από η χαρά της που φεύγει η χολέρα), κι από την άλλη ο Καμένος έδινε συνέντευξη στο περιστύλιο, τονίζοντας πως εκτός από «ρυθμιστές των εξελίξεων», και «εγγύηση σταθερότητας», οι Αν Ελ θα συμμετάσχουν στην επόμενη κυβέρνηση επί ίσοις όροις κλπ κλπ.

Σαν να είναι οι Αν Ελ που βάσει δημοσκοπήσεων πάνε για κυβέρνηση, και όχι ο Σύριζα.

Κι αυτά τα λέει ο άνθρωπος που επί δεκαετίες δηλώνει δεξιός, και για το κόμμα του οποίου ο Αλέξης είχε πει πρόσφατα ότι τους χωρίζει πολιτισμική άβυσσος (είναι Κάφροι δηλαδή).

Μα είναι τόσο σελέμης; Τόσο Χαϊκάλης;

Δεν έχει καταλάβει ότι τόσους μήνες έπαιζε άθελά του τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου για τον Σύριζα;

Που τώρα που πάμε για εκλογές, δεν έχει πλέον καμιά χρησιμότητα για τους Σκουρλέτηδες;

Ότι και να του έχει υποσχεθεί ο Αλέξης, δεν καταλαβαίνει ότι το κόμμα του τελείωσε;

Δεν έχει αντιληφθεί ότι με Ραχήλ, Κουντουρά, Χαϊκάλη, και λοιπούς καραγκιόζηδες, οι Αν Ελ δεν ξαναβλέπουν κοινοβούλιο;

Και εν πάση περιπτώσει άντε και καταφέρουν να μπουν. Θα δεχτεί ο αριστερός κορμός του Σύριζα να συνεργαστεί κυβερνητικά με τους ζαλισμένους και ψεκασμένους  ακροδεξιούς Αν Ελ;

Γιατί; Επειδή βρίζουν τη Μέρκελ;

Μα αυτήν θα τη γλείφει ομαδικά η κυβέρνηση Τσίπρα (αν γίνει ποτέ).

Εδώ οι μισοί συριζαίοι και θέλουν να διώξουν από τις τάξεις τους όλους τους «άφθαρτους» Πασόκους και μέχρι πρότινος μνημονιακούς Δημαρίτες που βρήκαν στέγη στη Κουμουνδούρου, και θα αγκαλιάσουν τον … Τέρενς Κουίκ;

Για ποιο λόγο; Επειδή είναι πιο έξυπνος από τον Στρατούλη;

Και δεν αγκαλιάζουν τον Βαρεμένο, που είναι και δικός τους, και που εκτός από εξυπνάδα διαθέτει και κομμουνιστική τσαχπινιά;

Έλεος δηλαδή με τη βλακεία.

Τέλος πάντων, ότι βρέξει ας κατεβάσει.

Αν ο λαός θέλει Γιαταγάνα τότε Γιαταγάνα it is.

Ποιος είμαι εγώ που θα αμφισβητήσω τη λαϊκή βούληση;

Απλώς, το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να προτείνω σε όποια μελλοντική κυβέρνηση προκύψει, ανάμεσα στις υπόλοιπες απαραίτητες αλλαγές που θα κάνει στο Σύνταγμα, να βάλει και κάποιες προϋποθέσεις όσον αφορά στο ποιος ψηφίζει.

Διότι καλή η δημοκρατία, δεν λέω, αλλά να έχει ίδια ισχύ και βαρύτητα η ψήφος του Νανόπουλου με αυτήν του Νότη Σφακιανάκη δεν λέει.

Ένα απλό τεστ IQ, σε μια οθόνη, δίπλα από τη κάλπη, θα βοηθούσε.

Πέντε ερωτήσεις (που να πιστοποιούν στοιχειώδη νοημοσύνη) στη τύχη, που αν απαντηθούν σωστά, ο πολίτης να μπορεί να ψηφίσει. Αλλιώς ας πάει στο καλό.

Δεν νομίζω να είναι τόσο κακό κάτι τέτοιο.

Ούτε «ρατσιστικό».

Και αν τυχόν είναι, αποκλείεται να βλάψει τόσο τη δημοκρατία μας όσο τη βλάπτει σήμερα το δικαίωμα ψήφου στον καθένα, άνευ όρων, με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει η βουλή από νομοθέτες  σούργελα.

Διότι πείτε την αλήθεια: Θεωρείτε όλον αυτόν τον θίασο δευτεροκλασάτων διασκεδαστών, μοντέλων, κλπ ικανό να νομοθετεί για εμάς;

Εξάλλου, να μη ξεχνάμε πως ακόμη και στην περίφημη αθηναϊκή δημοκρατία που επικαλούνται άπαντες (από αριστερούς έως φασίστες) το δικαίωμα ψήφου δεν ήταν για όλους. Υπήρχαν πολλοί περιορισμοί.

Και παρ’ όλους τους περιορισμούς, τόσο ο Πλάτωνας, όσο και ο δάσκαλός του Σωκράτης, και πάρα πολλοί άλλοι που σήμερα θαυμάζουμε και επικαλούμαστε, συνέχιζαν και είχαν πάμπολλες ενστάσεις για το ποιος και πως θα πρέπει να ψηφίζει, αλλά και για τη δημοκρατία γενικότερα.

Αυτά μπορεί να ακούγονται περιττά ή ελιτίστικα, αλλά όσο δεν τα αντιμετωπίζουμε συντεταγμένα τόσο θα βλέπουμε το επίπεδο των εκπροσώπων μας να διολισθαίνει, και θα ζούμε και στο μέλλον καταστάσεις όπου η μοίρα μας θα εξαρτάται από Τατσόπουλους, Χαϊκάληδες, Κουντουράδες, ναζιστές, και καγκελάριους… που αντί να νομοθετούν με σύνεση, απλά θα πουλάνε ανέξοδη επανάσταση, θα σκαρφαλώνουν σε κάγκελα, και γενικά θα κάνουν τζερτζελέ, τσεπώνοντας παράλληλα και το δεκαχίλιαρό τους.

Αυτό θέλουμε; Εκεί καταντήσαμε;

Αν ναι υπάρχουν τα σίριαλ, τα θέατρα, οι επιθεωρήσεις, οι αρπαχτές, και τα μπουλούκια.

Δεν χρειαζόμαστε γελωτοποιούς και στη βουλή. 

Και να θυμάστε, όπως διάβασα κάπου στο ΦΒ: «Στις δημοκρατίες ,το ψάρι βρωμάει από την ουρά»…

Strange Attractor