Κι’ ο κλήρος πέφτει στον Αντώνη…
Πολλές φορές η αλήθεια έχει δύο όψεις και στην περίπτωση
της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης στη χώρα, αυτό είναι σίγουρο.
Η κυβέρνηση έχει κάνει λάθη, έχει ξεχάσει βασικές της
θέσεις, έχει ξεφύγει αρκετές φορές από το βασικό στόχο που είναι η σωτηρία του
ελληνικού λαού.
Αυτή είναι η μια πλευρά της αλήθειας και ουκ ολίγες φορές
την έχουμε επισημάνει, έχουμε ασκήσει δριμεία κριτική και έχουμε αναφερθεί στα
λάθη που πρέπει να διορθωθούν.
Για να είμαστε, ωστόσο, δίκαιοι πρέπει να δούμε και την
άλλη πλευρά του νομίσματος, μια βασική αλήθεια που πρέπει να μη λησμονούμε
ποτέ.
Ούτε τώρα που η κατάσταση είναι οριακή, ούτε και όταν
έρθει η ώρα της κάλπης.
Τις πταίει;
Το ερώτημα ‘’ποιός φταίει’’ ταλανίζει όλο καί
περισσότερους Έλληνες, οι οποίοι μέσα στη δίνη των προβλημάτων, των
αντιμαχόμενων απόψεων και του βομβαρδισμού που δέχονται από τις δημοσιογραφικές
και πολιτικές σκοπιμότητες αδυνατούν να διαμορφώσουν μία έγκυρη γνώμη.
Φταίει το πελατειακό κράτος, το μνημόνιο, τα διεθνή
συμφέροντα που εποφθαλμιούν τα πλεονεκτήματα του τόπου, η τουρκοκρατία, ο
απόηχος της δικτατορίας, ορισμένοι πολιτικοί, ο καπιταλισμός, εμείς οι ίδιοι;
Συνήθως, η αλήθεια κρύβεται κάπου στη μέση.
Η βιομηχανία «Καρέλια», και το προλεταριάτο του Σύριζα…
Το παράδειγμα της καπνοβιομηχανίας «Καρέλια», που σε
περίοδο χρεοκοπίας της χώρας, μοίρασε χρηματικές και υλικές επιβραβεύσεις αξίας
2,5 εκατομμυρίων ευρώ στους εργαζομένους της, είναι χαρακτηριστικό τι μπορεί να
προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας στην χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.
Είναι χαρακτηριστικό πόσο η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων
μπορεί να λειτουργήσει απολύτως ανταποδοτικά προς όφελος των
επιχειρηματιών, των εργαζομένων και του τόπου.
Τα σοβιέτ των ελληνικών ΑΕΙ!
Aυτό δεν ξανάγινε!
Προσοχή, δεν πρόκειται για σχήμα λόγου, αλλά, κατά τη
γνώμη μου, για έκφραση η οποία στη προκειμένη περίπτωση, αποδίδει την απόλυτη
κακομοιριά της ελλαδικής πραγματικότητας τη χρονιά που έφυγε: το πρώτο και
αρχαιότερο, το εμβληματικό Πανεπιστήμιο της χώρας, το Εθνικό και Καποδιστριακό
των Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.) παρέμεινε ερμητικά κλειστό για τρεις (3) ολόκληρους μήνες
(!) και συγκεκριμένα από τα μέσα του Σεπτεμβρίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου,
ένεκα κινητοποιήσεων των διοικητικών του υπαλλήλων οι οποίοι διαμαρτύρονταν για
τις κυβερνητικές αποφάσεις περί εφαρμογής του μέτρου της διαθεσιμότητας –
κινητικότητάς τους.
Πρόκειται για ένα μέτρο αναντιρρήτως επώδυνο το οποίο
ασφαλώς και δικαιολογεί εν τινί μέτρω τις αντιδράσεις των διοικητικών
υπαλλήλων, καθόσον μάλιστα έχει καταστεί πασιφανές ότι όλος αυτός ο σχεδιασμός
των ανακατατάξεων στο χώρο του διοικητικού προσωπικού των ΑΕΙ φτιάχθηκε στο
πόδι, το ζήτημα, όμως, είναι κατά πόσο μπορεί να δικαιολογηθεί μια οξεία
αντίδραση παρατεταμένης απεργιακής κινητοποιήσεως στο Πανεπιστήμιο, με θύματα
τα πρόσωπα εκείνα για τα οποία υφίσταται ως θεσμός και υπάρχει σαν πνευματική
κυψέλη το Πανεπιστήμιο, δηλαδή, τους φοιτητές;
Ο Κάντας είναι το... παγάκι.
Αποκαλύψεις για πρόσωπα και πράγματα που πολλοί γνώριζαν, αλλά κανείς δεν ομολογούσε ως τώρα, κυνήγι μαγισσών ή επιλεκτική στοχοποίηση προσώπων, ώστε κάποια άλλα να αποκρυφτούν από τη σκόνη των ειδήσεων;
Όπως και να έχει το πράγμα, οι αποκαλύψεις του πρώην
αναπληρωτή γενικού διευθυντή Εξοπλισμών Αντώνη Κάντα για το «πάρτι των όπλων»
επί ημερών Άκη δεν είναι παρά μόνο μια τρίχα από όλα όσα συνέβησαν.
Και κυρίως μια τρίχα που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή,
μια και οι πληροφορίες προέρχονται από έναν αποδεδειγμένα (πλέον) δωρολήπτη
(άρα και εγκληματία), ο οποίος «δίνει» όποιον θέλει για να ξαλαφρώσει τη θέση
του.
Γι’ αυτό και πολύ σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει κάποιες προσεκτικές αποστάσεις από τις «αποκαλύψεις» των τελευταίων ημερών.
Γι’ αυτό και πολύ σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει κάποιες προσεκτικές αποστάσεις από τις «αποκαλύψεις» των τελευταίων ημερών.
Η επιστροφή του Pony.
H NAMCO, μια εταιρεία στην Νέα Ραιδεστό στη Θεσσαλονίκη
παλεύει με νύχια και με δόντια εδώ και δύο χρόνια να νικήσει την γραφειοκρατία
και να ξαναβάλει στην παραγωγή το πάλαι ποτέ δημοφιλές Pony.
Προσπαθεί να πάρει Έγκριση Τύπου από το υπουργείο
Μεταφορών προκειμένου να ξεκινήσει την παραγωγή του…
«Ευελπιστούμε μέχρι το τέλος του χρόνου να είμαστε
έτοιμοι» λέει η υπεύθυνη προώθησης του προϊόντος.