Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κυβερνήσει...
Την εβδομάδα που πέρασε οι φήμες για κάποιες (άνευ ταυτότητας) δημοσκοπήσεις
που έδιναν σημαντικό προβάδισμα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης
στάθηκαν ικανές να προκαλέσουν πανικό στο ελληνικό χρηματιστήριο και να
εκτοξεύσουν τα spreads των ελληνικών ομολόγων κατά 100 μονάδες βάσεις...
Στη μνήμη επέστρεψαν σκηνές από την Άνοιξη του
2012 όταν μεταξύ δυο εκλογικών αναμετρήσεων το χρηματιστήριο προσγειώθηκε στις
470 μονάδες και τα spreads είχαν εκτοξευθεί στο 30%.
Ήτοι, συνθήκες χρεοκοπίας...
Ο Αποστόλης της καρδιάς μας…
Και εκεί που νόμιζα ότι τα είδα όλα, έσκασε μια
νέα είδηση, που μπορεί να μη βάζει φωτιά στο ήδη ρευστό πολιτικό σκηνικό, αλλά
σίγουρα βγάζει γέλιο.
Τουλάχιστον για όσους έχουν χιούμορ, διότι για
κάποιους άλλους, η συγκεκριμένη είδηση ήδη προκαλεί ενθουσιασμό, και … εθνικά
ρίγη.
Επειδή όμως εγώ είμαι κατά βάθος ελαφρύς,
τέτοιες ειδήσεις με προγκάνε.
Αναφέρομαι στη δήλωση του (πολλά βαρύ) Απόστολου
Γκλέτσου ή Γλέτσου να ιδρύσει και αυτός κόμμα, βαδίζοντας στα χνάρια άλλων
εξίσου μεγάλων Ελλήνων, που το αποτόλμησαν πριν από αυτόν.
Και γιατί να μη το κάνει;
Στο ποτάμι κατούρησε;
Οι άλλοι καλύτεροι είναι μήπως;
Μια άβολη αλήθεια…
Έρχεται μια ώρα που πρέπει να πάρεις μια
απόφαση: να πεις μια αλήθεια που πιθανόν να σου κοστίσει ή να το αφήσεις να
πάει το παλιάμπελο προκειμένου να έχεις μαζί σου την «κοινή γνώμη»;
Αποφασίζω το πρώτο.
Το θέμα μου είναι το «δημοψήφισμα για την
ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης», για τη διεξαγωγή του οποίου έκανε
ένα καλό ρεπορτάζ ο Γιάννης Παπαδημητρίου προχθές εδώ.
Τα όνειρά σου μη τα λες…
«Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα», «ανατροπή του
πολιτικού σκηνικού», «από αύριο τίποτε δεν θα είναι το ίδιο πια», «την ερχόμενη
Κυριακή θα γίνει το δεύτερο και οριστικό βήμα».
Και για να συμπληρώσω τη συλλογή από
κοινοτοπίες, που είμαι βέβαιος πως η Ιστορία, με το κεφαλαίο γιώτα, θα τις
χαράξει με γράμματα χρυσά σε μάρμαρο πεντελικόν, ας υπενθυμίσω ότι η δημοκρατία
δεν έχει αδιέξοδα, ο λαός δεν πέφτει ποτέ έξω, ακόμη και όταν πέφτουν έξω οι
δημοσκοπήσεις…
Οι κρυφές δημοσκοπήσεις…
Το τηλεφώνημα από γνωστό, όχι αφελή και όχι
ανυποψίαστο: «για λέγε, τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις»;
Η απάντηση ήταν απόλυτα ειλικρινής: «Δεν έχω
ιδέα, ό,τι διαβάζεις και εσύ». Φυσικά, δεν με πίστεψε.
Δεν διανοείται να πιστέψει ότι οι δημοσιογράφοι
δεν γνωρίζουν τα πάντα.
Πολύ περισσότερο τις... κρυφές εκείνες
δημοσκοπήσεις που υποτίθεται γνωρίζουν κάποιοι λίγοι.
Σύμφωνα με την επικρατούσα αυτή σεναριολογικού
χαρακτήρα άποψη, πάντα παραμονές των εκλογών υπάρχουν μυστικές δημοσκοπήσεις οι
οποίες αποκαλύπτουν σημεία και τέρατα.
Η Ν.Δ. έχει πέσει σε μονοψήφιο αριθμό, το ΠΑΣΟΚ
δεν πλησιάζει καν το όριο του 3%, ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει ποσοστά που δεν τα πιστεύουν
ούτε οι επιτελείς του, οι ΑΝΕΛ παίρνουν περίπου ποσοστά αξιωματικής
αντιπολίτευσης κ.ο.κ.
Εν όψει των ευρωεκλογών…
H Ελλάδα ψηφίζει για
την Ευρώπη;
Προσχηματικά ναι, επί της ουσίας όχι.
Ποτέ της δεν έμαθε τι ρόλο παίζουν οι
ευρωβουλευτές, ποιο είναι το έργο και ποια η χρησιμότητά τους στη
προώθηση των ελληνικών υποθέσεων στην ΕΕ. Ούτε καν τις ρεαλιστικές θέσεις των
εκλογικών συνδυασμών που ζητούν τη ψήφο της.
Γι αυτό η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα
δικά μας, το βλέμμα όλων, πολιτικών και πολιτών, είναι στραμμένο στην επόμενη
μέρα. Θα είναι μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ με ένα ποσοστό που θα του δίνει το δικαίωμα να
ζητήσει εκλογές ή θα είναι μπροστά η ΝΔ ώστε να έχει αυτή το πλεονέκτημα;
Και στο μεσαίο χώρο τι μέλει γενέσθαι;
Οι παραδοσιακές δυνάμεις ( ΠΑΣΟΚ -ΔΗΜΑΡ) θα
επιβιώσουν ή το νιόφερτο ΠΟΤΑΜΙ θα αποτελέσει τον πυρήνα ανασύστασης της
κεντροαριστεράς;