Ρ.Χ.

Τζίμης Πανούσης

Λάσπη στο … Ποτάμι! (Αποκάλυψη τώρα!!!).

Απ’ όλα τα κόμματα που ιδρύθηκαν (κατά δεκάδες) τα τελευταία χρόνια, αυτό που έκανε το μπαμ είναι το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη.

Και άσχετα αν δεν έπιασε στις ευρωεκλογές τα ποσοστά που εγώ νόμιζα ότι θα πιάσει, εν τούτοις «ντρόπιασε» διάφορους άλλους κομματάρχες σωτήρες (βλ. Κατσανέβα, Τζήμερο, Πολύδωρα, ακόμη και τον κυρ Φώτη), απολαμβάνοντας ένα σοβαρότατο ποσοστό, που του δίνει την ευκαιρία να «παίξει» ως κρίσιμος παράγοντας στις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις.

Ως νέο κόμμα όμως, ήταν φυσικό και επόμενο, ψάχνοντας  να βρει τη ταυτότητά του, να προσελκύσει κάθε καρυδιάς καρύδι, από αγανακτισμένους  αντιμνημονιακούς, μέχρι σοβαροφανείς θρησκόληπτους.

Και στο ενδιάμεσο απ’ όλα τα φρούτα του νεοελληνικού πολιτικού μπαχτσέ.

Χώρια όλους αυτούς που μυρίστηκαν θέσεις, οφίτσια και μπουλκουμέ… τους επαγγελματίες κομματόσκυλους δηλαδή.

Τους απαράτσικ …

Ο ελληνικός φαύλος κύκλος.

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ο κ. Σόϊμπλε "προφήτευσε" και άλλο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα.

Όχι μεγάλο, αλλά πάντως και νέο δάνειο το οποίο, βεβαίως, επιβαρύνει το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Και για να μη ξεχνιόμαστε το ιδανικό είναι  να μειώσουμε, μετά από κανείς δεν ξέρει πλέον πόσα χρόνια, το δημόσιο χρέος στο ποσοστό που ήταν επί του Ακαθαρίστου Προϊόντος όταν παρέδωσε τη διακυβέρνηση ο Κώστας Καραμανλής!

Γιατί δεν μπορώ πλέον να είμαι «αριστερός»…

«Δεν επιθυμούμε πλέον να μας αποκαλούν καλλιτέχνες. Αφήνουμε αυτή την υπέροχη λέξη στους μανικιουρίστες και τις πεντικιουρίστες».
Erik Satie, 1925

Για να επιζήσουμε ως χώρα-μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας πρέπει να αποκτήσουμε κόμματα με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, που αποδέχονται ως εθνικό νόμισμα το ευρώ.

Προϋπόθεση για την ύπαρξη φιλοευρωπαϊκών κομμάτων αποτελεί η ύπαρξη στη χώρα μας ευρωπαϊκής κοινωνίας, η οποία, με τη σειρά της, προαπαιτεί ευρωπαϊκή σύλληψη της πολιτικής και του τρόπου άσκησής της, καθώς και αληθινή «κοινωνία πολιτών» – όχι πελατών, όχι ζήτουλων ή «αγνών θυμάτων» του καπιταλισμού (και της «ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης»).

Ας μην επιχειρήσουμε εδώ –λόγω χώρου αλλά και σεβασμού τής ευφυίας μας– κάποιον ορισμό τής «ευρωπαϊκής κοινωνίας», ας τον δεχθούμε ως ευκόλως νοούμενο (παρότι αμφιβάλλω ότι είναι), εφόσον οι περισσότεροι από εμάς φαίνεται ότι επιθυμούν να παραμείνει η χώρα μας στις ΕΕ και ΝΟΕ, να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μας με τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και, κυρίως, με τη συχνά κακοπληροφορημένη ευρωπαϊκή κοινή γνώμη…

Ανασχηματισμός: Άντε και του χρόνου…

Μερικές φορές νομίζω ότι ζω στον κόσμο του ήρωα της ταινίας ''Η ημέρας της μαρμότας'', όπου ο συμπαθέστατος Bill Murray, ξυπνούσε κάθε πρωί και ζούσε την ίδια ημέρα.

Σε αυτό βεβαίως συντελεί το γεγονός ότι καλούμαστε για άλλη μια φορά δημοσιογραφικά να καλύψουμε τον επικείμενο ανασχηματισμό…

Κενοτομία... Με έψιλον!

Απόγευμα…

Μετά από μία ημέρα που έχεις δουλέψει σαν το σκυλί, κάθεσαι στον Η/Υ του γραφείου σου να σερφάρεις λίγο.

Και πας εκεί που έχεις ένα θέμα βρε αδερφέ!!!

Ανοίγεις το site της Αλεξάνδρειας Ζώνης Καινοτομίας: http://www.thessinnozone.gr/1_1/HomePage

Ωραιότατα!

Μοντέρνος σχεδιασμός, όμορφα χρώματα, εξαιρετικό logo!

Το εννοώ.

Και αρχίζεις την πλοήγηση...

Επί παντός...

Περί θρησκευμάτων
Σάλος έχει ξεσπάσει, επειδή ο ποδοσφαιριστής Γιώργος Αποστολάκης, τέως βουλευτής του ΛΑΟΣ, είναι διορισμένος στο υπουργείο Παιδείας.

Εντάξει, ας μην κάνουμε την τρίχα τριχιά.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο νυν υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι, βασικά, Ολυμπιακός το θρήσκευμα...