Fuzzy....

Grant Lee Buffalo

Πειραματόζωο για τη παγκοσμιοποίηση;

Τον Μάρτιο του 2011, όταν η κρίση δεν είχε ακόμη γονατίσει εντελώς τους Έλληνες, είχα γράψει (σε κάποιο άλλο σάιτ) ένα άρθρο που μιλούσε για το «πειραματόζωο» Ελλάδα.

Το γενικό ρεζουμέ του άρθρου ήταν ότι η  Ελλάδα επιλέχθηκε συνειδητά, ώστε να χρεοκοπήσει, και να προκληθεί η μεγάλη κρίση που θα οδηγούσε στην λύση για την ΕΕ, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

Ας δούμε το σκεπτικό του, και ας αναρωτηθούμε αν ίσχυαν ή ισχύουν σήμερα όλα αυτά που έγραφα πριν από τρία χρόνια…

Η προσευχή ενός άθεου…

Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε το Αγιον Ορος.

Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Αμανατίδης, υπεύθυνος Θρησκευμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, προ ολίγων μόνον μηνών είχε διαβεβαιώσει το κοινό του ότι ο κ. Τσίπρας είναι «άθεος», προφανώς για να διασκεδάσει τις όποιες ανησυχίες για απόκλιση από τις απόλυτες προοδευτικές συντεταγμένες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνεται και η αθεΐα.

Η αλήθεια είναι πως, απ’ ό,τι φαίνεται, ο κ. Τσίπρας δεν έχει δηλώσει ποτέ «άθεος».

Τον έχω ακούσει σε τηλεοπτικό κανάλι να λέει ότι δεν πιστεύει και ότι δεν είναι θρησκευόμενος, τη λέξη άθεος όμως δεν την έχει εκστομίσει ποτέ, ίσως από συστολή, ίσως από πολιτική πρόνοια.

Τι φοβάται η Μέρκελ;

Ο μεγάλος τρόμος των σημερινών Γερμανών, εξαιτίας του οποίου η Μέρκελ (και σία) υποστηρίζει με πάθος την δημοσιονομική πειθαρχία και την λιτότητα, είναι ο πληθωρισμός.
Δεν τους φοβίζει η ύφεση αυτή καθ αυτή, αλλά ο οικονομικός εφιάλτης της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, όταν για να αγοράσει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί χρειάζονταν δισεκατομμύρια.

Ο υπερπληθωρισμός τότε οδήγησε σε μάχες στους δρόμους, σε πολιτική, οικονομική,  και κοινωνική αστάθεια, με μόνη κατεύθυνση τις σκοτεινές πολιτικές ατραπούς.
Και όλοι γνωρίζουμε στα χέρια ποίου κατέληξε η Γερμανία, λίγο μετά…

Ο Πλάτων κάπου εδώ γύρω…

Δεν ξέρω πότε θα τελειώσει, αν ποτέ τελειώσει, αυτή η ιστορία με την εξιδανικευμένη εικόνα της Ελλάδας που καλλιεργεί ο ευρωπαϊκός φιλελληνισμός. Κάποτε έρχονταν περιμένοντας να δουν τον Διομήδη και τον Αχιλλέα, έπεφταν πάνω στους κακοχυμένους και κοντοπόδαρους φουστανελάδες, απογοητεύονταν προς στιγμήν (ποιος τους έφταιγε άραγε;) αλλά δεν το έβαζαν κάτω.

Οπου οι πιο εκλεπτυσμένοι απ’ αυτούς εμφανίζονταν αποφασισμένοι να βοηθήσουν τον Μήτρο και την Γκόλφω να βγάλει τον Ερμή και την Αφροδίτη που έκρυβαν μέσα τους.

Ο στόχος εννοείται δεν επετεύχθη ποτέ, ο Μήτρος επέμενε να είναι Μήτρος, όμως επειδή ο στόχος έφερνε περισσότερο προς το ιδανικό και λιγότερο προς τον ρεαλισμό, το ιδανικό παρέμεινε ιδανικό.

Ο Αλέξης και η … εικόνα.

Στο περιθώριο της  επίσκεψής του στο Αγιον Ορος ο κύριος Τσίπρας είχε ολιγόλεπτη κατ' ιδίαν συνομιλία με την εικόνα Αξιον Εστί της Παναγίας, το περιεχόμενο της οποίας δεν κοινοποιήθηκε στους δημοσιογράφους.

Σύμφωνα ωστόσο με εξαπτέρυγα πλησίον του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο κύριος Τσίπρας εξέφρασε στην εικόνα της Παναγίας τους προβληματισμούς του για το μέλλον του τόπου, ζήτησε την αρωγή της στο όραμά του για ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής, για την Αριστερά του Κυρίου και για την αριστερή διακυβέρνηση στον ευρωπαϊκό Νότο, καθώς και μια δημόσια στήριξη από το εικόνισμα της Παναγίας ότι ο κος Τσιπρας Αξιος Εστί για πρωθυπουργός.

Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος…

Η άσκηση εξωτερικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι ίσως ένα από τα δυσκολότερα πράγματα, γι’ αυτό θα πρέπει πάντα οι κυβερνήσεις να επιλέγουν με μεγάλη υπευθυνότητα τους διπλωμάτες και το λοιπό προσωπικό που θα υπηρετήσει έναν τόσο ευαίσθητο και κρίσιμο τομέα, όπως αυτός της εξωτερικής πολιτικής μας.

Φυσικά, ανάλογη ευαισθησία και υπευθυνότητα θα πρέπει να επιδεικνύουν και οι εκάστοτε πρωθυπουργοί, όταν επιλέγουν υπουργούς και υφυπουργούς για το νευραλγικό πόστο του υπουργείου Εξωτερικών.