Η Ρένα, το μπεγλέρι, και η δημόσια διοίκηση…
Όλοι πλέον ξέρουμε, γενικώς αλλά και από τον
περίγυρό μας, ότι η πλειοψηφία των πρώην σκληροπυρηνικών και μη Πασόκων έχουν
μεταφερθεί εν
χορώ ιδεολογικά
(και σε πολλές περιπτώσεις και οργανωτικά) στο νέο μεταμοντέρνο Πασόκ, δηλαδή
τον «ριζοσπαστικό»
Σύριζα.
Αφήνοντας πίσω τους τον Μπένυ να τρώγεται με τον
Γιωργάκη και τον Χρυσοχοϊδη για… μπούρδες.
Και τον πάλαι ποτέ μεγάλο στοχαστή Χάρη (δια
τούτο λέγω) Καστανίδη να ονειρεύεται μια νέα κεντροαριστερά της πλέριας
δημοκρατίας (και της κονόμας)
Επίσης ξέρουμε, ότι η κυριότερη μερίδα των σημερινών
υποστηρικτών και εν δυνάμει ψηφοφόρων του Αλέξη είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Κυρίως όλοι αυτοί που έχοντας πλήρη αυτογνωσία, φοβούνται για τη θεσούλα τους,
αφού όντας ανεπαρκείς ή και αργόμισθοι, τρέμουν μη τυχόν με αφορμή τη τρόικα,
και τις μεταρρυθμίσεις, βρεθούν ξαφνικά στο δρόμο…
Αίλαιως πια με την … Αμφιπολυλογία!
(ξέρω,
ξέρω «έλεος» είναι το σωστό, πλην όμως μετά το 2010 αγαναΧτήσαμε)!
Στους συν-Έλληνες και λοιπούς συγκατοίκους της
ημιεξωτικής μας χώρας συγχωρώ και παραβλέπω πολλά ελαττώματα.
Κύρια αιτία γι’ αυτό είναι η συν τω χρόνω
συνειδητοποίηση ότι η ανοησία και τα λοιπά ελαττώματα δεν κάνουν διακρίσεις σε
λαούς – η συνολική ποσότητα είναι πάνω-κάτω όμοια και απλώς διαφοροποιείται ο τρόπος εκδήλωσής τους.
Και επίσης, ανάλογα το πώς είναι δομημένη η κάθε
κοινωνία, διαφοροποιείται το πώς την επηρεάζουν συνολικά.
Αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα.
Μένοντας στο προκείμενο λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι
είμαι διατεθειμένος να δείξω (και δείχνω πράγματι) μεγάλη ανοχή στα ελαττώματα
που βλέπω γύρω μου.
Το πολύ-πολύ να τα επισημάνω, να ευχηθώ να ήταν
αλλιώς και πάω παρακάτω. Υπάρχουν όμως και σαφέστατες εξαιρέσεις…
Ο κόσμος των δικαστών…
Πριν από είκοσι χρόνια ο τότε υπουργός
Δημοσίας Τάξεως στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου Στέλιος Παπαθεμελής
αποφάσισε να μη μπορούν να λειτουργούν μετά στις 2 το πρωί καταστήματα όπως
μπαρ, καφετέριες, εστιατόρια, σαντουιτσάδικα κλπ.
Ο υπουργός ήταν υπεύθυνος για την αστυνομία, η
οποία είχε την αρμοδιότητα για τον έλεγχο των καταστημάτων και χρησιμοποίησε
την εμπλοκή του για να επιβάλει στους πολίτες έναν τρόπο ζωής σύμφωνο με τις
πεποιθήσεις του.
Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο να επιτρέπει μετά το
κλείσιμο των υπόλοιπων καταστημάτων να λειτουργούν μόνο εστιατόρια που
σερβίρουν αποκλειστικά πατσά και γίδα βραστή.
Ο τάφος είναι του Αλέξανδρου(;)
Ο αμερικανικός
διαδικτυακός τόπος «Τhe Daily Beast», φιλοξενεί άρθρο του καθηγητή κλασικών
σπουδών στο Bard College, James Romm,
ο οποίος παράλληλα είναι ο συγγραφέας του βιβλίο βιβλίου «Το φάντασμα του θρόνου: Ο θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου και ο πόλεμος για το στέμμα και την αυτοκρατορία».
ο οποίος παράλληλα είναι ο συγγραφέας του βιβλίο βιβλίου «Το φάντασμα του θρόνου: Ο θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου και ο πόλεμος για το στέμμα και την αυτοκρατορία».
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «για τους
αρχαιολόγους σε όλο τον κόσμο η ανακάλυψη του τάφου του μεγάλου στρατηλάτη ήταν
και παραμένει να είναι η βασική αιτία για να χάσουν τον ύπνο τους.
Αίμα, δάκρυα και λίγο γέλιο.
Οταν διάβασα το άρθρο του κ. Γιάνη Βαρουφάκη
στην ιστοσελίδα Protagon, στην αρχή τρόμαξα.
Προτείνοντας μια εναλλακτική ΔΕΘ, μια άλλου
είδους πολιτικολογία που λένε, από το αράδιασμα των λαϊκών σουξέ του κ. Τσίπρα
–ας ήταν μόνον αυτός– είπε ο άνθρωπος ότι αυτός θα περίμενε κάποιον να βγει και
να πει πως υπόσχεται «Αίμα και δάκρυα» για την «Αξιοπρέπεια και την Αλήθεια».
Για να είμαι ειλικρινής δεν με τρόμαξαν τόσο
πολύ το «Αίμα και τα δάκρυα» – αναφορά στη γνωστή υπόσχεση που έδωσε ο Ουίνστον
Τσώρτσιλ στους Βρετανούς στον Β΄ Παγκ. Πόλεμο.
Οι πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου!
Σύμφωνα με τη τελευταία δημοσκόπηση έρευνα του Gallup-Healthways
Global Well-Being Index, που ερευνά τους δείκτες οικονομικής κατάστασης,
κοινωνικής άνεσης, υγείας, κοινοτικής αλληλεγγύης, και αυτοεκτίμησης των
κατοίκων μιας χώρας, τα αποτελέσματα λένε το εξής:
Οι 10 πιο ευτυχισμένες και χαρούμενες χώρες του
πλανήτη είναι οι ….