Η απατηλή σύγκριση του 1981 με το 2015.

Η καλόπιστη άποψη αρκετών μετακινούμενων ψηφοφόρων, αλλά, κυρίως, η υπόγεια προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ εξομοιώνουν τον Οκτώβριο του 1981 με τον Ιανουάριο του 2015 και τον Ανδρέα Παπανδρέου με τον Αλ. Τσίπρα.

Υποστηρίζουν ότι, όπως το ορμητικό ΠΑΣΟΚ δεν υλοποίησε ποτέ τη συνθηματολογία των πλατειών για έξοδο από το ΝΑΤΟ και την τότε ΕΟΚ ή για μαζικές κρατικοποιήσεις, ομοίως οι (κατά δήλωσή τους) μαρξιστές του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αμφισβητήσουν βασικές εθνικές επιλογές ούτε θα πλήξουν (περισσότερο από την τρόικα) τη μεσαία τάξη και την ελεύθερη οικονομία…

Ομως η σύγκριση 1981 και 2015 είναι απατηλή, αβάσιμη και επικίνδυνη!

Πρώτα απ' όλα, διαγράφει τα πραγματικά περιστατικά, αφού η δεκαετία του '80 ήταν χαμένη για την Ελλάδα και γενεσιουργός αιτία της χρεοκοπίας του 2010.

Επί Ανδρέα Παπανδρέου αγιοποιήθηκαν τα τεράστια ελλείμματα, διαλύθηκε η Δημόσια Διοίκηση και αναδείχθηκαν ο εξυπνακισμός και ο άκρατος κομματισμός. 

Κι αν ακόμα έγιναν ορισμένα καλά, οι τότε συνθήκες, στα θέματα οικονομίας, διπλωματίας και εθνικής ασφάλειας, δεν έχουν καμία σχέση με τις παρούσες:

- Πρώτον, τη δεκαετία του '80 ήταν δυσχερέστατη η κίνηση κεφαλαίων, ενώ το 2015 οι αγορές, που «χορεύει με νταούλια» ο ΣΥΡΙΖΑ, κινούν πλούτο, από χώρα σε χώρα, με ένα κλικ του υπολογιστή.

Το 1981 π.χ. μια δυτική τράπεζα με υποκατάστημα στην Αθήνα δεν μπορούσε να κάνει τοποθετήσεις στη Ρωσία, στην κεντρική Ευρώπη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, στη Σιγκαπούρη ή στα εμιράτα, επειδή οι οικονομίες τους ήταν «κλειστές».

Παρά τα πλεονεκτήματα, ο Ανδρέας Παπανδρέου πολλαπλασίασε τις προβληματικές επιχειρήσεις και δεν προσέλκυσε ούτε μια ξένη επένδυση. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολύ χειρότερος. 

- Δεύτερον, η Ελλάδα συμμετείχε, προνομιακά, στην ΕΟΚ των μόλις 10 εταίρων και στο ΝΑΤΟ των μόλις 16 συμμάχων, ενώ αξιοποιούσε ένα ισχυρότατο λόμπι στην Ουάσινγκτον.

Η χώρα «μέτραγε» και ήταν απαραίτητη στη Δύση. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε ανοιχτή γραμμή με τον Φρ. Μιτεράν, τον Φ. Γκονζάλεθ κι άλλους. Οι δε ΗΠΑ έστελναν, ως πρεσβευτές στην Αθήνα, τους προσωπικούς φίλους του Ανδρέα Μ. Στερνς και Ρ. Κίλι.

Ωστόσο τα λάθη του ΠΑΣΟΚ οδήγησαν στην ταξιδιωτική οδηγία Ρέιγκαν (με τεράστιο κόστος στον τουρισμό το 1985-87) και στην απώλεια συμμαχικών κονδυλίων και κοινοτικών χρηματοδοτήσεων (παρά τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα του 1986). Συγκριτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ερείσματα πέραν ίσως κάποιων χαμηλόβαθμων στη Διεύθυνση Νοτίου Ευρώπης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ή πέραν ορισμένων «όπου φυσάει ο άνεμος» Ελλήνων υπαλλήλων της Κομισιόν που δεν ανοίγουν ούτε μια σοβαρή πόρτα. 

- Τρίτον, έναντι της Τουρκίας, η Ελλάδα διέθετε (όσο κι αν ακούγεται σαν ψέμα) απόλυτη αεροπορική και ναυτική υπεροχή, μπλόκαρε πανεύκολα τα χρηματοδοτικά πρωτόκολλα της ΕΟΚ προς την Αγκυρα και απολάμβανε την αναλογία 7 προς 10 στη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ.

Σήμερα η χώρα μας βρίσκεται δίπλα σε έναν περιφερειακό γίγαντα με ηγεμονισμό στον μουσουλμανικό κόσμο και με την οικονομία του στο G-20, οπότε η παραμικρή επιδείνωση των ελληνικών σχέσεων με τη Δύση καθίσταται επικίνδυνη.

Είναι όλα αυτά κινδυνολογικά;

Οχι, πρόκειται για απλές, αληθινές, συγκρίσεις. 

Αλέξανδρος Τάρκας

Δημοκρατία