Το ολιγομελές και ευέλικτο κράτος-τέρας του ΣΥΡΙΖΑ….

«Πρώτον, αλλάζουμε την κυβερνητική δομή, φτιάχνουμε ένα πραγματικό μικρό και ευέλικτο σχήμα με 10 μόνο υπουργεία που θα προέλθουν από συγχωνεύσεις στη βάση της αποτελεσματικότητας, της λειτουργικότητας και της συνάφειας αντικειμένου».

Αυτά δήλωνε ο Α. Τσίπρας σε αποκλειστική συνέντευξή του στο «Βήμα» που κυκλοφόρησε την παραμονή των εκλογών προαναγγέλλοντας τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και την πρωθυπουργοποίησή του.

Το «μικρό και ευέλικτο σχήμα» αποτελείται από 40 άτομα!

Εναν αντιπρόεδρο, 13 υπουργούς, 20 αναπληρωτές υπουργούς και 6 υφυπουργούς! Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, παραθέτουμε την αριθμητική σύνθεση των κυβερνήσεων από το 2009 μέχρι το 2014.

Κυβέρνηση Παπανδρέου, 2009: 37 άτομα (1 αντιπρόεδρος, 15 υπουργοί, 2 αναπληρωτές υπουργοί, 19 υφυπουργοί).

Συγκυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) Παπαδήμου, 2011: 45 άτομα (1 αντιπρόεδρος, 18 υπουργοί, 6 αναπληρωτές υπουργοί, 20 υφυπουργοί).

Συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) Σαμαρά, 2012: 40 άτομα (17 υπουργοί, 7 αναπληρωτές υπουργοί, 16 υφυπουργοί).

Συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) Σαμαρά, 2013: 45 άτομα (1 αντιπρόεδρος και υπουργός, 18 υπουργοί, 6 αναπληρωτές υπουργοί, 20 υφυπουργοί)…

Οπως διαπιστώνουμε, το ρεκόρ ως προς το… μικρό μέγεθος το έχει ο… αντιεξουσιαστής στην εξουσία Γιωργάκης.

Διαπιστώνουμε, επίσης, ότι κάθε φορά που το σχήμα είναι συμμαχικό, αυξάνεται και ο συνολικός αριθμός και ο αριθμός των αναπληρωτών υπουργών (για να βολευτούν τα μεγαλοστελέχη όλων των κομμάτων της συγκυβέρνησης).

Ο Τσίπρας, όμως, κατάφερε να σπάσει κάθε ρεκόρ ως προς τον αριθμό των μελών του υπουργικού συμβουλίου. Διότι το υπουργικό συμβούλιο αποτελείται μόνο από τους υπουργούς και τους αναπληρωτές υπουργούς (οι υφυπουργοί δεν είναι μέλη του).

Οι αναπληρωτές υπουργοί είναι ισότιμοι των υπουργών. Παίρνουν αρμοδιότητες από τον πρωθυπουργό (ενώ οι υφυπουργοί παίρνουν αρμοδιότητες από τον υπουργό), έχουν νομοθετική αρμοδιότητα και αναφέρονται στον πρωθυπουργό και όχι στον υπουργό.

Στη συγκυβέρνηση Τσίπρα έχουμε υπουργικό συμβούλιο 34 μελών, έναντι 18 της κυβέρνησης Παπανδρέου, 25 της συγκυβέρνησης Παπαδήμου, 24 της συγκυβέρνησης Σαμαρά το 2012 και 25 της τελευταίας συγκυβέρνησης Σαμαρά.
Ο μεγάλος αριθμός των μελών του σημερινού υπουργικού συμβουλίου προκύπτει από τον αριθμό των αναπληρωτών υπουργών.

Βλέπετε, τα διψασμένα για εξουσία μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δε βολεύονταν με θέσεις υφυπουργών. Απαίτησαν και πήραν όλα θέσεις αναπληρωτών υπουργών και ο αριθμός των υφυπουργών περιορίστηκε στο αρνητικό ρεκόρ των έξι, τρεις από την πλευρά Καμμένου και τρεις από την πλευρά Τσίπρα.

Προκαλούν

Και όμως, οι συριζαίοι συνέχισαν να προκαλούν τη νοημοσύνη μας, ισχυριζόμενοι (μέσω «κύκλων») ότι «αυτό που δεν μπόρεσαν να κάνουν τόσα χρόνια το κάναμε σε μια μέρα, μόνο 10 υπουργεία.

Αποτελεί την αρχή της αναγκαίας μεταρρύθμισης του κράτους».

Οι ίδιοι κύκλοι έλεγαν, ακόμη ότι έφτιαξαν κυβέρνηση με 10 αντί 18 υπουργεία, με 13 υπουργούς αντί 19 και με 6 υφυπουργούς αντί για 20».

Δεν είναι μόνο που έβγαλαν τον Δραγασάκη από το λογαριασμό των υπουργών, είναι που διέγραψαν τελείως τους 20 αναπληρωτές υπουργούς!

Λες και απευθύνονται σε ηλίθιους.
Με το ίδιο θράσος επανέλαβε τα ίδια ο Τσίπρας, στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου: «Το κυβερνητικό σχήμα που συγκροτήσαμε είναι σαφώς μικρότερο σε σχέση με κάθε προηγούμενο και περιλαμβάνει μόνο 10 υπουργεία, έναντι 18 της προηγούμενης δομής. Αποδείξαμε ότι τηρούμε τις δεσμεύσεις μας»! Και συνέχισε: «Η επιλογή αυτή δεν είναι μόνο συμβολικού χαρακτήρα. Είναι μια κίνηση ουσίας που σηματοδοτεί την έναρξη της μεταρρύθμισης για τις αναγκαίες τομές στη δημόσια διοίκηση από το υψηλότερο επίπεδο».
Τα έλεγε αυτά ο Τσίπρας ενώ όλοι έβλεπαν ένα οβάλ τραπέζι γύρω από το οποίο με πολύ στρίμωγμα χώραγαν οι 33 υπουργοί, ο αντιπρόεδρος και ο πρωθυπουργός. Και ήταν ένα σαφές δείγμα γραφής για το πώς αντιμετωπίζουν τον ελληνικό λαό: σα λαό Χαχόλων.
Τέρας

Για κράτος με συλλογική λειτουργία και χωρίς καπετανάτα μίλησε αμέσως μετά ο Τσίπρας. Εκείνο που έφτιαξε, όμως, είναι μόνο καπετανάτα, με 33 υπουργούς και αναπληρωτές υπουργούς.

Το άμεσο αποτέλεσμα θα είναι η απόλυτη μπαχαλοποίηση της δημόσιας διοίκησης, όπως είχε γίνει και επί Γιωργάκη Παπανδρέου, που είναι ο πρώτος διδάξας τις συγχωνεύσεις υπουργείων και τη δημιουργία υπερυπουργείων.

Τώρα, με τόσους υπουργούς και αναπληρωτές υπουργούς το μπάχαλο θα είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Αυτό το μπάχαλο δε θα είναι μια βλαβερή συνέπεια από κάποιους άστοχους χειρισμούς, αλλά μια σκοπούμενη κατάσταση.

Στόχος είναι να νομοθετούν οι υπουργοί και οι αναπληρωτές υπουργοί μέσω των γραφείων τους, παρακάμπτοντας τη διοικητική ιεραρχία, άρα και τον έλεγχο νομιμότητας από φιλότιμους δημόσιους υπάλληλους που δε δέχονται να συνεργήσουν σε παρανομίες και σε εξυπηρετήσεις καπιταλιστικών συμφερόντων. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι πίσω από τα φανταχτερά λόγια περί «ευελιξίας», «χτυπήματος της γραφειοκρατίας» και «αποτελεσματικότητας» κρυβόταν (και θα εξακολουθήσει να κρύβεται) η διαπλοκή με τα καπιταλιστικά συμφέροντα, που τσαλαπατά κι αυτή την αστική νομιμότητα.
Αυτό το πολυπλόκαμο κυβερνητικό τέρας, με τους 33 υπουργούς και αναπληρωτές υπουργούς, δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι ευέλικτο.

Θα είναι ευέλικτο μόνο στην αδιαφανή εξυπηρέτηση των καπιταλιστικών συμφερόντων που ήδη έχουν συνάψει σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, από την εποχή που διαφάνηκε ότι αυτός θα σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση.

 

το υπουργικό συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ

Βαρονίες

Οι υπουργοποιήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ έγιναν με τη λογική «βάλ’ τους όλους μέσα, να είναι όλοι συνυπεύθυνοι στις κωλοτούμπες και να μην μπορεί κανείς να ασκήσει εσωκομματική αντιπολίτευση».

Μοίρασε βαρονίες για να έχει το κεφάλι του ήσυχο την πρώτη περίοδο. Μέσα οι Λαφαζανικοί με Λαφαζάνη, Χουντή, Στρατούλη και Ησυχο. Μέσα οι χαλαροί προεδρικοί, με Κουράκη, Δρίτσα, Χριστοδουλοπούλου και Τσακαλώτο.

Ο τελευταίος ισχυρίστηκε ότι θα συμμετέχει στη διαπραγμάτευση για το χρέος, ενώ στην πραγματικότητα είναι διάδοχος του υφυπουργού Ακη Γεροντόπουλου (τον θυμάται κανείς;).

Αν είχε… καρύδια, θα μπορούσε να πει «ανθ’ ημών Μαρδάς», καθώς ο τέως γενικός γραμματέας του Χριστοδουλάκη (επί Σημίτη) τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργών Οικονομικών (επιλογή του Μπαρουφάκη, μάλλον, που δεν ήθελε τον Τσακαλώτο στα πόδια του).

Μέσα η εκπρόσωπος του πανταχού παρόντος Levy Institute Αντωνοπούλου, αλλά και ο άρτι αποσχισθείς από τη ΔΗΜΑΡ Πανούσης.

Μέσα το… όλον ΠΑΣΟΚ: Κοτζιάς, Κουρουμπλής, Μπαρουφάκης, Μάρδας, Σπίρτζης, Φωτάκης, Τόσκας.

Κάποιοι από δαύτους είχαν προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι άλλοι φλερτάριζαν με τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό, κάποιοι είναι μεταγραφές του παρασκήνιου.

Ο Καμμένος πήρε για την πάρτη του το υπουργείο Αμυνας (διακαής πόθος παιδιόθεν), έναν αναπληρωτή υπουργό (η πρώην μοντέλα Κουντουρά θα συνεχίσει το έργο της Κεφαλογιάννη και της Γκερέκου) και τρεις υφυπουργούς, ενώ οι Τσιπραίοι έπιασαν τα κρίσιμα πόστα: Δραγασάκης, Βούτσης, Σκουρλέτης, Παππάς, Φλαμπουράρης κτλ.
Κάποιοι άρχισαν αμέσως μετά την ορκωμοσία τις δηλώσεις και χρειάστηκε ν’ απευθύνει ευγενική προειδοποίηση ο Τσίπρας να αποφύγουν τις δηλώσεις-δεσμεύσεις μέχρι να ανακοινωθούν οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Προειδοποίηση που ήταν ό,τι πιο σημαντικό ειπώθηκε κατά το πρώτο τριήμερο, διότι αποκαλύπτει τον τρόμο του Τσίπρα για το πώς θα περάσει τις κωλοτούμπες στον ελληνικό λαό.

Πρέπει να βρεθεί τρόπος ώστε όλα να εξελιχτούν βήμα-βήμα. Να μην καλλιεργηθούν προσδοκίες από τις πρώτες μέρες των υπουργών, αλλά να γίνει κεντρικός σχεδιασμός.

Ποια ανώδυνα θέματα θα προωθηθούν άμεσα για ν’ αποτελέσουν τον κράχτη και πώς θα γίνει η παραπομπή των υπόλοιπων στις ελληνικές καλένδες, ώστε να ελαχιστοποιηθεί το πολιτικό κόστος.

Κόντρα-Εξέγερση