Προς ένα νέο ΕΑΜ!

Δυστυχώς για όσους είμαστε από την άλλη πλευρά, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι ο Τσίπρας στις προγραμματικές ήταν εξαιρετικός σε όλα: στο ύφος, στην εκφώνηση, στη διάρθρωση των επιχειρημάτων, στη χρήση του συναισθήματος―σε όλα.

Δεν έλειψε βέβαια και η απαραίτητη πινελιά γελοιότητας (στην Ελλάδα βρισκόμαστε―το θυμίζω, γιατί πολλοί προσπαθούμε να το ξεχάσουμε αυτές τις μέρες...), όταν από το βήμα της Βουλής ο Τσίπρας ευχαρίστησε τον Καμμένο.

Φαντάζομαι όμως ότι το γεγονός θα ικανοποίησε εκείνους που κάποτε έφριτταν επειδή ο Κώστας Σημίτης είχε ευχαριστήσει από το ίδιο βήμα τον πρόεδρο Κλίντον για την παρέμβασή του στα Iμια―και είναι λογικό αυτό, διότι οι θιασώτες του εθνολαϊκισμού είναι σήμερα στην εξουσία.

Η ουσία όμως είναι ότι ο Τσίπρας με την ομιλία του έθεσε, νομίζω, το πολιτικό πλαίσιο για ένα σύγχρονο ΕΑΜ: εμείς, ο περιούσιος και ανάδελφος λαός, με όραμα τον «εξισωτισμό» (τρεις φορές χρησιμοποίησε τον όρο στις προγραμματικές), εναντίον των κακών ξένων.

Από εκεί και πέρα οι διαφορές με το ιστορικό ΕΑΜ είναι τεράστιες: ούτε ζούμε την κατοχή της χώρας από ξένους ούτε βρίσκεται το ΚΚΕ από πίσω να καθοδηγεί. Oμως, αυτοί που σήμερα έχουν την εξουσία είναι οι γνήσιοι απόγονοι του ΚΚΕ (το ίδιο έχει πεθάνει, άλλο αν ακόμη δεν το έχει πει κανείς στα στελέχη του...).

Το δε εαμογενές ιδεολογικό πλαίσιο του σύγχρονου εθνολαϊκισμού μπορεί τώρα να εκφράζεται με σχετικώς ήπιο τρόπο, περιμένετε όμως να δείτε πώς θα εξελιχθεί και τι μορφές θα πάρει όταν θα αρχίσουν τα πραγματικά ζόρια για τη χώρα: περιορισμός κίνησης κεφαλαίων στην αρχή, αδυναμία καταβολής μισθών και, τέλος, το αναπόφευκτο δίλημμα αν θέλουμε φτώχεια εντός του ευρώ ή εκτός του ευρώ.

Σε κάποιο σημείο της ομιλίας του, ο Τσίπρας είπε ότι η κυβέρνησή του «θα μείνει στη συλλογική μνήμη ως η κυβέρνηση που τήρησε τις υποσχέσεις της». (Και όχι ως η κυβέρνηση που έμεινε στη συλλογική μνήμη επειδή δεν έκλεψε, γιατί αυτή τη θέση στη συλλογική μνήμη την έχουν άλλοι…)

Ενδέχεται να επαληθευτεί η πρόβλεψη του Τσίπρα.

Στην περίπτωση αυτή όμως, θα πρέπει να προστεθεί και η φράση: «ενώ θα έπρεπε να μην τις είχε τηρήσει»…

Στέφανος Κασιμάτης

Καθημερινή