Μακάρι τα “γλειψίματα” να πιάσουν τόπο…

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο που μέσα σε λίγες μέρες σχεδόν όλοι σ' αυτόν τον τόπο έγιναν... φιλοκυβερνητικοί!

Το δείχνουν άλλωστε ακόμα και οι έρευνες που διαπιστώνουν ότι οκτώ στους δέκα Έλληνες στηρίζουν την κυβερνητική προσπάθεια στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

 

Tο διαπιστώνουμε  φυσικά και μέσα από την επαφή με τον κόσμο που ανεξάρτητα τι ψήφισε πριν από λίγες μέρες, τώρα  εμφανίζεται αλληλέγγυος  στη μάχη με τους δανειστές και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι πρόκειται περί εθνικής προσπάθειας…

Σαφώς και η άριστη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης έχει καταφέρει να προσδώσει στις ενέργειες της τέτοια χαρακτηριστικά και πλέον  κανείς δεν θέλει ταπεινωμένη την νέα κυβέρνηση. Κανείς δεν θέλει ταπεινωμένη  τη χώρα και το κυριότερο κανείς δεν θέλει να πάνε στράφι οι θυσίες και οι στερήσεις του Ελληνικού λαού όλα τα τελευταία χρόνια.
Με τις επιθυμίες όμως δεν γράφεται η ιστορία.

Η ιστορία καταγράφει  αποτελέσματα. Οι δε νίκες και ήττες πάντα έχουν μια ξεχωριστή θέση και εν τέλει αυτές(νίκες) είναι πάντα το μέγα ζητούμενο.
Κι ενώ λοιπόν βιώνουμε με κομμένη ανάσα αυτά που διαδραματίζονται μεταξύ της ελληνικής πλευράς κι αυτής των δανειστών, κοντεύουμε  να ξεχάσουμε από που ξεκίνησε αυτή η επικίνδυνη διελκυστίνδα. 

Έχουμε λησμονήσει πως η προεκλογική έπαρση του ΣΥΡΙΖΑ που ανέβασε την πήχη των επιδιώξεων και προσδοκιών πολύ ψηλότερα απ' όσο μπορούσε δυνητικά να πετύχει, είναι η απαρχή των σημερινών εντάσεων.
Εθνικά υπερήφανες είναι οι αποφάσεις να μη θέλουν να δουν (στα φανερά ) την τρόικα, να μη θέλουν να ολοκληρώσουν το προηγούμενο πρόγραμμα και να πετάξουν στα μούτρα των δανειστών τα 7,2 δισ. των τελευταίων δόσεων. Πλην όμως με βάση τη λογική, θα έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση των αναγκών της χώρας και να παρουσιάζονταν και άλλες εναλλακτικές πέραν της  ρήξης με τους Ευρωπαίους, με όλα τα ενδεχόμενα συνεπακόλουθα που εγκυμονεί μια τέτοια απευκταία περίπτωση.
Δυστυχώς όμως, στο  δρόμο χωρίς επιστροφή που έχει πάρει η κυβέρνηση( το είπε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός) τα διακυβεύματα είναι πολύ μεγαλύτερα από μια μικρή παράταση στο μνημόνιο με παράλληλη συζήτηση για ελάφρυνση του χρέους  και απρόσκοπτη χρηματοδοτική ροή μέχρι να καταφέρουμε να βγούμε στις αγορές.
Μακάρι στο τέλος να τα καταφέρουμε και να μη βγούμε λαβωμένοι  και να πιάσουν τόπο τα γλειψίματα Βαρουφάκη σε Μέρκελ ( η πιο έξυπνη Ευρωπαία πολιτικός! Ουάου) και σε Σόιμπλε ( ο διανοούμενος και πιο φιλευρωπαίος πολιτικός!).

Μακάρι επίσης η υβριστική στάση Τσίπρα προς τη Μέρκελ που δεν την ξεχωρίζει από τους άλλους  Ευρωπαίους ηγέτες να μην έχει παρενέργειες για τη χώρα.
Γιατί σε διαφορετική περίπτωση αυτοί οι 8 στους 10 που τώρα  δείχνουν αλληλέγγυοι στη νέα κυβέρνηση εν μια νυκτί θα γίνουν πολέμιοι και θα κατεβαίνουν στις πλατείες με εντελώς διαφορετικές διαθέσεις !

Βασίλης Στεφανακίδης

Πρώτο Θέμα