Το ελληνικό δράμα οδεύει προς το τέλος του;

Η Ελλάδα στερεύει από χρήματα, και η υπομονή των Ευρωπαίων τελειώνει. Ο χρόνος εξαντλείται και για τις δυο πλευρές.

Το τι θα συμβεί στην Ελλάδα και στην ευρωζώνη μοιάζει πολύ μακριά από εδώ (σημ. ΗΑΕ) και σίγουρα η κρίση στην Ευρώπη ελάχιστα θα επηρεάσει τα κράτη του Περσικού Κόλπου.

Το ελληνικό δράμα όμως θα γίνει αισθητό σε ολόκληρη την Ευρώπη, άσχετα με το πώς θα καταλήξει…

Ας ξεκινήσουμε με την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, που αποκάλυψε διάφορα ελαττώματα όσον αφορά στη διαχείριση της ελληνικής οικονομίας.

Το χρέος της χώρας ήταν τόσο υψηλό, που δεν μπορούσε να αποπληρωθεί.

Οι Ευρωπαίοι ανταποκρίθηκαν προσφέροντας δισεκατομμύρια ευρώ για την διάσωση της Ελλάδας, υπό τον όρο η Αθήνα να εφαρμόσει σύνθετα μέτρα λιτότητας.

Αυτά έγιναν το 2010. Πέντε χρόνια μετά, τα μέτρα λιτότητας έκαναν τους Έλληνες να εκλέξουν μια κυβέρνηση αποφασισμένη να βάλει τέρμα στη λιτότητα.

Η νέα κυβέρνηση θέλει, και έχει ανάγκη, περισσότερα χρήματα από την Ευρώπη, αρνούμενη όμως να συνεχίσει με τους συνοδευτικούς όρους της διάσωσης.

Φτάνουμε λοιπόν στην τρέχουσα εβδομάδα. Οι Έλληνες χρειάζονται ένα νέο δάνειο γέφυρα, για μερικούς μήνες.

Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι λένε πως θα δώσουν λεφτά, μόνο αν πρόκειται για παράταση του ήδη υπάρχοντος μνημονίου, που συνοδεύει την προηγούμενη διάσωση.

Για τον νέο πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτικά τοξικό. Σήμερα  απολαμβάνει τεράστια ποσοστά δημοφιλίας, επειδή κρατάει σκληρή στάση απέναντι στη λιτότητα. Το να δεχτεί μια παράταση, τρεις μόλις εβδομάδες μετά την εκλογή του θα αποδεικνύονταν μοιραίο.

Εξ ου και το σημερινό αδιέξοδο.

Υπάρχει ακόμη χρόνος, αν και λίγος. Η 28^η Φεβρουαρίου σηματοδοτεί την λήξη ισχύος του προγράμματος διάσωσης. Αυτό που θα ακολουθήσει δεν θα επηρεάσει μόνο την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρη την ΕΕ.

Η Ισπανία και η Ιταλία, που κρατάνε μέρος του ελληνικού χρέους έχουν πληθυσμό δέκα φορές μεγαλύτερο της Ελλάδας, και παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ θα μπορούσε να ακολουθήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση.

Δεν χρειάζεται κάποια συνταγή αραβικού τύπου. Όμως να θυμίσουμε ότι η συμμετοχή στην ΕΕ είναι σαν τον γάμο, και για τα καλά και για τα χειρότερα.

Στο φινάλε, αν οι χώρες της ευρωζώνης ή και ο Τσίπρας πραγματικά δεν θέλουν να προκαλέσουν μια grexit, τότε θα πρέπει να βρουν μια συμβιβαστική λύση. Και αυτή η λύση θα βρεθεί πιο νωρίς αν σταματήσουν οι απειλές και το πολιτικό «ποζάρισμα».

The National

Απόδοση: S.A.