Την ώρα που η κ. Κωνσταντοπούλου ανακοίνωνε
το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που έδινε ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μας πληροφορούσε ότι ζούσαμε μία ιστορική στιγμή.
Ας πει κάποιος στη νέα Πρόεδρο της Βουλής
ότι τις στιγμές της τις αποτιμά η ιστορία εκ των υστέρων και αυτό που
ζήσαμε χτες ήταν ένα ακόμα επεισόδιο της δημοκρατικής κανονικότητας,
από αυτά που ευτυχώς έχουμε ζήσει πάρα πολλές φορές…
Βέβαια, για την κομματική Πρόεδρο ήταν μία
κομματική νίκη, και αυτό δεν μπόρεσε να το κρύψει σε όλη τη διάρκεια του
τριημέρου, κατά το οποίο περίσσεψε ο ανομολόγητος συντροφικός
διάλογος με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν έλειψε η ειρωνική
εχθρότητα προς ορισμένους αντιπάλους της.
Κακά άρχισε, αλλά ελπίζω να είναι μόνο η
απειρία και η κεκτημένη ταχύτητα της προεκλογικής περιόδου και του
ενθουσιασμού της νίκης.
Ας πει κάποιος και στον Πρωθυπουργό ότι, και
τις κυβερνήσεις, η ιστορία τις αποτιμά.
Δουλειά δική του είναι να κυβερνήσει,
δουλειά δική της είναι να αποφανθεί αν επρόκειτο για κυβέρνηση εθνικής
σωτηρίας ή για κάτι άλλο. Πάντως η πρόωρη αυτοανακήρυξή του ως εθνικού
σωτήρα εκτός από αλαζονική είναι και αντιαισθητική.
Αφήνω που στην Ελλάδα ποτέ δεν γνωρίσαμε
εθνικούς σωτήρες σε περίοδο Δημοκρατίας- ούτε ο Ελεύθεριος Βενιζέλος δεν
είχε αυτοανακηρυχθεί τέτοιος.
Ας του πει κάποιος επίσης ότι είναι ντροπή
να μιλά για επιστροφή της Δημοκρατίας στη χώρα.
Εκατομμύρια πολίτες είχαν ψηφίσει και τις
προηγούμενες κυβερνήσεις (περισσότεροι από αυτούς που ψήφισαν τη δική
του) και δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητεί τις επιλογές τους.
Ελπίζω, και για αυτόν, να φταίει η απειρία
που δεν δείχνει να καταλαβαίνει πώς παίζεται το παιχνίδι της Δημοκρατίας.
Ότι όταν κάποτε φύγει και εκείνος από την εξουσία δεν θα φύγει και η
Δημοκρατία μαζί του- η Δημοκρατία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει όσο μας
κυβερνούν εκείνοι που εκλέγουμε.
Δεν ξέρω αν φταίει η συγκατοίκηση του Αλέξη
Τσίπρα με τον δικό του Καρατζαφέρη, αλλά η χτεσινοβραδινή ομιλία του
φαινόταν να είχε ακροατήριο την πλατεία των αγανακτισμένων. Αφήνω που
κάποιες ομιλίες βουλευτών του ανήκαν μόνο εκεί.
Ας είναι οι τελευταίες τέτοιες. Αρκούν οι
βερμπαλισμοί, οι μεγαλοστομίες, η αυτοϊκανοποίηση και το
αλληλοχειροκρότημα.
Ας καταλάβει ο νέος Πρωθυπουργός ότι η
περίοδος των ηθικών πλεονεκτημάτων παρήλθε, τώρα είναι η περίοδος των
έργων και μόνο από αυτά θα κριθεί.
Ανδρέας Πετρουλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου