Φέρτε στο μυαλό σας τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο στα
ντουζένια του. Νεοδιορισμένο υπουργό Συγκοινωνιών το 1981.
Και τώρα φανταστείτε τον στις Βρυξέλλες με την
αλησμόνητη αγριοφωνάρα του να βγάζει έναν δεκάρικο αφήνοντας άναυδους τους
ομολόγους του, καθώς το θέμα του ήταν η αποδόμηση της ΕΟΚ στην οποία μόλις είχε
ενταχθεί η Ελλάδα.
Θρυλείται μάλιστα ότι στην παρθενική ευρωπαϊκή
παρουσία του ο Γιαννόπουλος δεν περιορίστηκε μόνον να καθιβρύσει την ΕΟΚ ως
άντρο ανίερων συμφερόντων του καπιταλισμού, αλλά καταράστηκε τους ομολόγους του
να βράσουν μόνοι τους στο ζουμί τους, ενημερώνοντάς τους ότι η νέα κυβέρνηση
του ΠΑΣΟΚ θα βγάλει αμέσως την Ελλάδα από την καταστροφική αυτή λυκοφιλία.
Ο Ευάγγελος και οι τότε σύντροφοί του ευτυχώς κατάλαβαν γρήγορα τα οφέλη της επιλογής του Καραμανλή και βλέποντας και τις παχυλές επιδοτήσεις σταμάτησαν να λένε τρέλες.
Ο Ευάγγελος και οι τότε σύντροφοί του ευτυχώς κατάλαβαν γρήγορα τα οφέλη της επιλογής του Καραμανλή και βλέποντας και τις παχυλές επιδοτήσεις σταμάτησαν να λένε τρέλες.
Θα συμβεί όμως το ίδιο σήμερα, ή η ιστορία θα
επαναληφθεί ως τραγωδία αντί για φάρσα;
Διαβάσατε τι είπε ο Π. Λαφαζάνης στις Βρυξέλλες;
Στην πρώτη του συνάντηση με τους ομολόγους του,
τους ανέγνωσε ένα ακατάληπτο μανιφέστο για το πώς οραματίζεται την ενεργειακή
ανάπτυξη της Ευρώπης και ούτε λίγο ούτε πολύ τους κατηγόρησε ότι υπηρετούν ένα
«νεοφιλελεύθερο και καταστροφικό σχέδιο για τους λαούς», που ενισχύει «μια
χούφτα από πολυεθνικούς εταιρικούς γίγαντες»!
Ετσι ακριβώς τα είπε ο Παναγιώτης, ως σύγχρονος
Ευάγγελος, και αφού κατακεραύνωσε και την Κομισιόν ότι ευθύνεται για τη «βίαιη
ενεργειακή απορρύθμιση στην Ελλάδα», παρεμπιπτόντως ζήτησε μια αύξηση των
ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη βελτίωση της ενεργειακής διασύνδεσης των ελληνικών
νησιών...
Φίλες και φίλοι, δεν ξέρω αν κάνετε την ίδια σκέψη, αλλά προσωπικά αναρωτιέμαι αν βιώνουμε πια την απόλυτη παράνοια.
Φίλες και φίλοι, δεν ξέρω αν κάνετε την ίδια σκέψη, αλλά προσωπικά αναρωτιέμαι αν βιώνουμε πια την απόλυτη παράνοια.
Δεν θέλω να απαξιώσω όλη την κυβέρνηση. Αλλά
είναι προφανές πλέον ότι σε αυτήν μετέχει ένας όχι αμελητέος αριθμός ανθρώπων
που πάσχουν από μια ασύγγνωστη ιδεοληψία, η οποία τους εμποδίζει να δουν την
πραγματικότητα και γι’ αυτό λειτουργούν μοιάζοντας να έχουν πλήρη άγνοια κινδύνου
για το τι θα συμβεί στην Ελλάδα από το περιβόητο Grexit.
Τούτο μάλιστα δεν ισχύει μόνον στον χώρο της
οικονομίας.
Είναι απίστευτο εν έτει 2015 να αποδεικνύεται ότι η πρώτη έγνοια ενός «νέου» υπουργού Παιδείας είναι το πώς θα απαξιώσει μετά την αριστεία και την αξιολόγηση (αν δεν το μάθατε η Ελλάδα αρνείται να μετάσχει ακόμη και στον μαθητικό διαγωνισμό Pisa του ΟΟΣΑ).
Είναι απίστευτο εν έτει 2015 να αποδεικνύεται ότι η πρώτη έγνοια ενός «νέου» υπουργού Παιδείας είναι το πώς θα απαξιώσει μετά την αριστεία και την αξιολόγηση (αν δεν το μάθατε η Ελλάδα αρνείται να μετάσχει ακόμη και στον μαθητικό διαγωνισμό Pisa του ΟΟΣΑ).
Ακόμη πιο εξωπραγματικό ηχεί να καταργούνται τα
κέντρα κράτησης των μεταναστών αντί να βελτιώνονται οι συνθήκες διαβίωσής τους
και ο αρμόδιος υπουργός να δηλώνει έκπληκτος για το πώς οι απελευθερωθέντες από
τον ίδιο βρέθηκαν στην Ομόνοια!
Την
παράνοια που ζούμε ολοκληρώνει η αρμόδια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, η
οποία δεν κρύβει ότι ο κεντρικός στόχος της είναι να ανοίξουν εντελώς τα
ελληνικά σύνορα για όσους δηλώνουν πρόσφυγες, ωσάν όλες οι προηγούμενες
κυβερνήσεις να ήταν σχιζοφρενείς που πάλευαν για την ενίσχυση της Frontex!
Για να πάμε όμως και στο ζέον, είναι πραγματικά τρελό μια ολόκληρη χώρα να εξαρτάται από το αν οι κ. Βαρουφάκης και Δραγασάκης θα δεήσουν να συμβιβασθούν στην ιδέα ότι η Ευρώπη είναι ακόμη ανέτοιμη να εκτιμήσει τις οικονομικές λύσεις που μόνον η αυθεντία τους έχει σκεφτεί. Διότι αυτό καταλαβαίνει κανείς παρακολουθώντας τους να δίνουν συνεντεύξεις με το παροιμιωδώς αυτάρεσκο ύφος τους.
Συνομιλούν άραγε οι νέοι υπουργοί με οποιονδήποτε επιχειρηματία μικρό ή μεγάλο;
Για να πάμε όμως και στο ζέον, είναι πραγματικά τρελό μια ολόκληρη χώρα να εξαρτάται από το αν οι κ. Βαρουφάκης και Δραγασάκης θα δεήσουν να συμβιβασθούν στην ιδέα ότι η Ευρώπη είναι ακόμη ανέτοιμη να εκτιμήσει τις οικονομικές λύσεις που μόνον η αυθεντία τους έχει σκεφτεί. Διότι αυτό καταλαβαίνει κανείς παρακολουθώντας τους να δίνουν συνεντεύξεις με το παροιμιωδώς αυτάρεσκο ύφος τους.
Συνομιλούν άραγε οι νέοι υπουργοί με οποιονδήποτε επιχειρηματία μικρό ή μεγάλο;
Δεν υπάρχει άνθρωπος της αγοράς που να μην
εκπέμπει SOS και να μην απορεί για το τι ακριβώς περιμένει η κυβέρνηση. Οι
εισαγωγικές εταιρείες μέρα με τη μέρα σβήνουν, διότι οι προμηθευτές τους δεν
δέχονται την παραμικρή πίστωση, οι τράπεζες μοιάζουν να περιμένουν άπραγες το
μοιραίο, τα ξένα πιστωτικά ιδρύματα αρνούνται να χρηματοδοτήσουν οποιαδήποτε
δουλειά σχετίζεται με την Ελλάδα, ενώ ακόμη και οι απλές αγορές ή μισθώσεις
έχουν παγώσει μέχρι η κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, συνειδητοποιώντας
επιτέλους το αυτονόητο. Οτι η χώρα πρέπει να μείνει πάση θυσία στο ευρώ.
Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει ο κ. Τσίπρας; Το ομολόγησε μέχρι και ο κ.Βαρουφάκης ότι η δραχμή «θα γυρίσει την Ελλάδα στη λίθινη εποχή».
Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει ο κ. Τσίπρας; Το ομολόγησε μέχρι και ο κ.Βαρουφάκης ότι η δραχμή «θα γυρίσει την Ελλάδα στη λίθινη εποχή».
Ας το επαναλάβει και ο πρωθυπουργός να το
ακούσουν και οι παλαιολιθικοί τύποι που συμπεριέλαβε στην κυβέρνηση, μήπως και
το συνειδητοποιήσουν.
Διότι η «πλάκα» όπου να ’ναι τελειώνει, θα το παραδεχόταν
μέχρι και ο αείμνηστος Γιαννόπουλος.
Κωνσταντίνος Ζούλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου