Τα πρώτα δείγματα εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ...

Τους πολιτικούς πρέπει κάποιος να τους αξιολογεί μόνο με βάση τα πεπραγμένα, καθώς δεν έχει κανένα νόημα να τους αξιολογεί με βάση τις προθέσεις ή τις διακηρύξεις, γιατί συνήθως άλλα λένε και άλλα κάνουν...
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διάνυσε ήδη τον πρώτο μήνα στην εξουσία και πέραν των αγαθών προθέσεων και διακηρύξεων υπάρχει ήδη το πρώτο δείγμα γραφής των πεπραγμένων.

Το πρώτο δείγμα γραφής της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι αποκαρδιωτικό, καθώς εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, επιβεβαιώνει πως η κυβέρνηση (του πρώτη φορά αριστερά) αποτελεί τον πιο σκληρό πυρήνα της οπισθοφυλακής του πελατειακού και διαπλεκόμενου κράτους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης.
Βασικό μέλημα των πρώτων μέτρων της διακυβέρνησης ήταν η επιβράβευση του πελατειακού κράτους, η ανάδειξη της μετριοκρατίας σε πρότυπο κλπ.
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...

α) Αδική αύξηση μισθών
Η υπογραφή της συλλογικής σύμβασης της ΔΕΗ με τα συνδικάτα για αυξήσεις 8-10% μέσω της καταβολής τροφείων φαίνεται σαν μια άδικη αύξηση των μισθών των προνομιούχων υπαλλήλων της εταιρείας, σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας, γιατί στο τέλος αυτή θα επιμεριστεί το κόστος μέσω των λογαριασμών του ηλεκτρικού.
β) Επαναλειτουργία της ΕΡΤ...
Επί της ουσίας πρόκειται για την επαναπρόσληψη των 2.000 υπεράριθμων που έχουν μείνει εκτός, το κόστος των οποίων καλούνται να πληρώσουν μεταξύ άλλων οι 1,5 εκατ. άνεργοι. Πρόκειται για πελατειακή εξυπηρέτηση ημετέρων όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης καθώς η σχέση αυτή πελατών με την εξουσία έχει εδώ και δεκαετίες διακομματικό χαρακτήρα.
Από τη μια πλευρά η κυβέρνηση φροντίζει -και πολύ σωστά κάνει- να μην υπάρχει νοικοκυριό που δεν έχει ρεύμα και από την άλλη επιβαρύνει τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού με το μισθό των ημετέρων υπεράριθμων.

Με το ένα χέρι δίνει για να βοηθήσει στην ανθρωπιστική κρίση και με το άλλο παίρνει πίσω υπέρ των προνομιούχων συντεχνιών και της κομματοκρατίας εντείνοντας την ανθρωπιστική κρίση.
Όσο για την αυτονομία του νέου φορέα και την αντικειμενική δημοσιογραφία, αυτό είναι κάτι στο οποίο έχουν δεσμευτεί όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
γ) Προκόπης Παυλόπουλος...
Η ανάδειξη του κ. Προκόπη Παυλόπουλου σε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ένα θεσμό με περισσή συμβολική αξία, αποτελεί το επιστέγασμα της πελατειακής και συντεχνιακής νοοτροπίας που οδήγησαν αυτή τη χώρα στη χρεοκοπία.

Ο κ. Παυλόπουλος ως υπουργός των κυβερνήσεων Καραμανλή 2004-2009 είναι που καταστρατήγησε και το τελευταίο «φύλο συκής» του πελατειακού κράτους της αργομισθίας, του ΑΣΕΠ, μέσω της προσωπικής συνέντευξης και των μονιμοποιήσεων έκτακτων προσλήψεων.
Κατά την περίοδο της θητείας του πάνω από 800 χιλ. άτομα προσλήφθηκαν είτε ως μόνιμα, είτε ως έκτακτα, είτε ως stagers στο δημόσιο γεγονός που συνέτεινε στην εκτόξευση των ελλειμμάτων και της χρεοκοπίας της χώρας στα τέλη του 2009.
Η επιλογή του κ. Παυλόπουλου από την κυβέρνηση αποτελεί επιβράβευση της πελατοκρατίας που οδήγησε στη χρεοκοπία και τα δεινά που περνάμε σήμερα.
δ)Μνημόνιο και Τρόικα...
Η νέα κυβέρνηση επαίρεται για το τέλος του μνημονίου και της Τρόικα. Όποιος όμως παρατηρεί αντικειμενικά τι συμβαίνει γνωρίζει πως επί της ουσίας αυτά που έχουν αλλάξει είναι μόνο οι ονομασίες.
Με τη συμφωνία στο Eurogroup η κυβέρνηση πέτυχε την επέκταση της ήδη υπάρχουσας συμφωνίας για 4 μήνες, χωρίς την παράλληλη εκταμίευση των δόσεων για την αποπληρωμή χρεών που λήγουν.
Προκειμένου να καλύψει τώρα τα χρήματα που χρειάζονται για δάνεια που λήγουν, αναγκάζεται να περικόψει δαπάνες νοσοκομείων όπως αποκάλυψε το «Βήμα της Κυριακής», να βάλει χέρι στους λογαριασμούς ασφαλιστικών ταμείων, στους λογαριασμούς των ευρωπαϊκών αγροτικών επιδοτήσεων, να σκουπίσει την ανύπαρκτη ρευστότητα των τραπεζών την οποία θα στερηθεί ο ιδιωτικός τομέας.
Σε ένα ευνομούμενο κράτος όμως η τάξη των λογαριασμών αποτελεί τη βάση της ευημερίας. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι χρεοκοπημένα γιατί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χρησιμοποιούσαν τα αποθεματικά τους για τις πελατειακές ανάγκες τους. 

ε) Μη κύρωση της συμφωνίας 
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καίτοι υπέγραψε μια συμφωνία με το Eurogroup που κατά την ίδια υποκαθιστά το μνημόνιο αλλά κατά ευρωπαϊκούς θεσμούς επεκτείνει την ισχύ του για τέσσερις μήνες, δεν τη φέρνει για ψήφιση στο κοινοβούλιο εν αντιθέσει με όσα διακήρυττε σαν αντιπολίτευση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σωστά όλα αυτά τα χρόνια κατηγορούσε τις εκάστοτε κυβερνήσεις για υποβάθμιση του κοινοβουλίου και διακυβέρνηση της χώρας με προεδρικά διατάγματα και υπουργικές εγκυκλίους, γεγονός που δημιουργούσε «σκιές» αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς.
Πολύ νωρίς πράττει τα ίδια...

Θετικά δεν υπάρχουν;
Θα ήταν αδικία να μην σταθούμε και σε θετικά μέτρα που έχει προαναγγείλει η κυβέρνηση, όμως μόνο σε επίπεδο διακηρύξεων προς το παρόν.
α) Πρόθεση θετικού μέτρου είναι η απαλλαγή του πολίτη να προσκομίζει σε δημόσιες υπηρεσίες έγγραφα και βεβαιώσεις άλλων δημόσιων υπηρεσιών. Αν εφαρμοστεί σωστά αυτό θα πρόκειται για ένα καίριο πλήγμα στην γραφειοκρατία...
Πρόθεση θετικού μέτρου είναι η δήλωση του κ. Βαρουφάκη για κατάργηση του φόρου ακινήτων και ενσωμάτωσή του σε κάποιο δημοτικό τέλος που θα πηγαίνει κατευθείαν στην τοπική αυτοδιοίκηση και θα αποτελεί την βασική πηγή εσόδων της. Έτσι ο κάθε δημότης θα ξέρει τι πληρώνει και να το συγκρίνει με το επίπεδο των δημοτικών υπηρεσιών που απολαμβάνει.
β) Προς τη θετική κατεύθυνση φαίνεται να είναι η επανεξέταση του καθεστώτος των αποκρατικοποιήσεων. Οι μέχρι σήμερα αποκρατικοποιήσεις αποτελούσαν σε πολλές περιπτώσεις μετατροπή κρατικών μονοπωλίων σε ιδιωτικά μονοπώλια. Το ζητούμενο είναι το άνοιγμα των αγορών και η εξασφάλιση του ανταγωνισμού. Αν σε αυτές τις συνθήκες μπορούν να επιβιώσουν κρατικές εταιρείες είναι καλοδεχούμενες... 
γ) Πρόθεση προς θετική κατεύθυνση αποτελούν οι διακηρύξεις αντιμετώπισης της οικονομικής ολιγαρχίας η οποία με διαβλητούς όρους έχει πρόσβαση στις κρατικές δαπάνες και στις τσέπες των καταναλωτών...

Να δούμε όμως αν αυτό εφαρμοστεί σαν πλήγμα σε μερικούς για να πάρουν τη θέση τους οι ημέτεροι ή σαν κατάργηση των προνομίων προς όφελος του υγιούς ανταγωνισμού...
Τα θετικά όμως προς το παρόν αποτελούν προθέσεις ενώ στα αρνητικά η νέα διακυβέρνηση έχει δείξει περισσή σπουδή υλοποίησης.
Ως εκ τούτου το πρώτο δείγμα γραφής της νέας διακυβέρνησης κρίνεται με αρνητικό πρόσημο, καθώς επιβεβαιώνει πως πρόκειται για μέτρα που θα εφάρμοζε μια κυβέρνηση που αποτελεί οπισθοφυλακή του κράτους της διαφθοράς και της πελατοκρατίας που μας χρεοκόπησε.
Εν αντιθέσει αν κοιτάξει κάποιος τα μέτρα που έλαβε το ΠΑΣΟΚ τις πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης θα εντοπίσει κυρίως μέτρα, που έδειχναν την καθεστωτική αλλαγή που συντελούνταν.
2) Οι πρώτες 100 μέρες ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ 

Σε αντίθεση με το 1981 το 2015 τα χρονικά περιθώρια είναι πολύ σφιχτά. Καθώς η διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές βρίσκεται στον «αέρα», πολύ εύκολα από πρόθεση ή ατύχημα οι πρώτες 100 μέρες μπορεί να αποδειχτούν και οι τελευταίες.
Καθώς στην πορεία του Αλέξη Τσίπρα από το 4 στο 34% έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια μίμησης σε πολλά επίπεδα της αντίστοιχης πορείας του Ανδρέα Παπανδρέου αξίζει να προσπαθήσουμε να εικάσουμε τη συνέχεια... 

Κώστας Στούπας

Capital.gr