Για ένα γινάτι…

Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό που περιμένει να πετύχει η κυβέρνηση είναι να ανοίξουν οι εταίροι μια μικρή χρηματοδότηση της τάξης των 450 εκατ. Ευρώ μέσα στον Απρίλιο για να πληρώσουν μόνοι τους τη δόση της Ελλάδας προς το ΔΝΤ που λήγει.

Έτσι θα αποφευχθεί το πιστωτικό γεγονός ( η επίσημη ανακοίνωση πτώχευσης) που δεν το θέλει σε καμία περίπτωση η Ευρώπη.

Έτσι η κυβέρνηση θα διαθέσει όλο το χρήμα που υπάρχει σήμερα στη χώρα για να πληρώσει μισθούς του δημοσίου και συντάξεις αφού δεν θα χρειαστεί να εκταμιεύσει λεφτά προς τους πιστωτές…

Το ίδιο περιμένει να γίνει και με τις υπόλοιπες δόσεις που λήγουν τον Μάιο, τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.

Αυτό είναι πιθανό να συμβεί αν οι ξένοι αποφασίσουν να αναβάλουν για λίγους μήνες την «τιμωρία» της Ελλάδας.

Τι θα κερδίσουμε όμως με αυτή την τακτική;

Τίποτα απολύτως.

Η κυβέρνηση θα κερδίσει λίγο χρόνο για να συνεχίσει τις «διαπραγματεύσεις της πλάκας» και θα αποφύγει να υπογράψει την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση έτσι ώστε να φαίνεται στους ψηφοφόρους της οτι παραμένει πιστή στις υποσχέσεις της για ανεξάρτητη των μνημονίων πολιτική.

Τι θα χάσουμε;

Τα πάντα. Όσο διαρκεί αυτή η περίοδος των διαπραγματεύσεων χωρίς να γίνονται μεταρρυθμίσεις, η οικονομία δεν λειτουργεί. Δεν είναι οτι δεν λειτουργεί καλά, δεν λειτουργεί καθόλου.

Δεν υπάρχει χρήμα για να λειτουργήσει η οικονομία, δεν υπάρχει χρηματοδότηση από τις τράπεζες, ούτε για να πληρωθούν υποχρεώσεις από τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, ούτε για να γίνουν επενδύσεις.

Το Δημόσιο δεν πληρώνει καμία υποχρέωση τους προς τους προμηθευτές, δεν πληρώνει επιστροφές φόρων, δεν βάζει τη συμμετοχή του σε συγχρηματοδοτούμενα έργα, δεν υπάρχει πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.

Αντίθετα, το Δημόσιο παίρνει ότι λεφτά βρίσκει στα ασφαλιστικά ταμεία, στις ΔΕΚΟ, στους οργανισμούς του δημοσίου, στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Απορροφά όλο το χρήμα για να πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και τις συντάξεις, μόνο και τίποτα άλλο.

Πρόκειται για την μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή που έχει υποστεί η χώρα ιστορικά και αυτή οφείλεται σε μια βλακώδη στρατηγική που αποσκοπεί όχι στην εξεύρεη μιας βιώσιμης οικονομικής λύσης που θα φέρει ανάπτυξη και δουλειές, αλλά στο φαίνεσθαι. Στο φαίνεσθαι του ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένα.

Η στρατηγική αυτή θα είχε νόημα μόνο σε περίπτωση που θα θέλαμε να τα σπάσουμε με την Ευρωπαική Ένωση και να φύγουμε από την ΟΝΕ, επιστρέφοντας στη Δραχμή.

Δεν έχει νόημα σε καμία άλλη περίπτωση.

Ακόμη και στο καλύτερο για την κυβέρνηση σενάριο που οι ξένοι αναχρηματοδοτούν μόνοι τους τα δάνεια πριν σκάσουν, η Ελλάδα δεν κερδίζει τίποτα. Αντίθετα το χρέος μεγαλώνει, η αξιοπιστία γκρεμίζεται, η οικονομία καταρρέει.

Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να αλλάξει στρατηγική.

Οδηγούμαστε στον γκρεμό χωρίς λόγο, για ένα γινάτι.

Γρηγόρης Νικολόπουλος

Reporter.gr

Υ.Γ. Ακόμη και αν η κυβέρνηση κέρδιζε κάτι από αυτή την διαδικασία, το όφελος θα ήταν πολύ μικρότερο από τη ζημιά που έχει ήδη γίνει στην οικονομία ελλείψει ρευστότητας, αλλά και από τη ζημιά που έχει γίνει στη διεθνή μας αξιοπιστία και η οποία θα πάρει χρόνια να αποκατασταθεί.