Μια ρήξη εντός του ΣΥΡΙΖΑ βολεύει τον Τσίπρα….

Προ εβδομάδων αναρωτιόμασταν αν ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν τι θέλουν από τη διαπραγμάτευση και αν έχουν συγκεκριμένο στόχο. Τώρα, πλέον, το σκηνικό ξεκαθάρισε και έπειτα από τρεις μήνες αμφιταλαντεύσεων είμαστε προ των πυλών μιας νέας (αναμφίβολα επώδυνης) συμφωνίας.

Ο μεν κ. Τσίπρας αποφάσισε ότι θα παίξει με τους όρους που θέτουν οι δανειστές και δεν θα οδηγήσει τη χώρα σε ρήξη και σύγκρουση με τους θεσμούς.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ προς το παρόν ψάχνεται...

Σκοπίμως διαχωρίζω το κυβερνών κόμμα από τον αρχηγό του γιατί έως τώρα έχει φανεί ότι ο κ. Τσίπρας έχει πλέον ξεφύγει από τα «στεγανά» της Αριστεράς και κινείται ως κεντρώος ηγέτης ευρύτερης αποδοχής, συμμαχώντας (ανάλογα με την περίσταση και το συμφέρον του) άλλοτε με δεξιούς και άλλοτε με αριστερούς!

Σε αυτή τη νέα προσωπική του πορεία δεν θα διστάσει να αφήσει πίσω όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν και σταδιακά θα αποσπαστεί από τα ακραία «βαρίδια» του ΣΥΡΙΖΑ.
Εχοντας διαβάσει σωστά τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών, αντιλήφθηκε ότι δεν πήρε την εξουσία από τους παραδοσιακούς συριζαίους (δεν είναι πάνω από 3%-4%), αλλά από όλους τους «άλλους». Κυρίως από την τσακισμένη μεσαία τάξη που νιώθει απογοητευμένη από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ και θέλησε να του δώσει μια ευκαιρία.
Η ρήξη με τους δανειστές, λοιπόν, πιθανότατα δεν θα έρθει. Θα έρθει, όμως, με βεβαιότητα η ρήξη εντός του ΣΥΡΙΖΑ! Οσο κι αν η εξουσία ενώνει, σύντομα οι γνωστές συνιστώσες θα διαχωρίσουν τη θέση τους και θα αποχωρήσουν.

Μήπως, όμως, κατά βάθος ο κ. Τσίπρας βολεύεται με μια τέτοια εσωκομματική ρήξη;

Μήπως είναι η καλύτερη ευκαιρία για να απαλλαγεί από τις «φωνές» όσων του δημιουργούν σχεδόν μονίμως προβλήματα;

Μήπως, απαλλαγμένος από όλους αυτούς, μπορεί καλύτερα να χαράξει τη νέα του πορεία για έναν μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ, πολυσυλλεκτικό, που θα ξεκινά από τα αριστερά για να φτάνει έως τη Δεξιά; Ο χρόνος θα δείξει.
Ομως η διαχείριση αυτής της επώδυνης συμφωνίας δεν θα είναι εύκολη για τον πρωθυπουργό. Ενα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης αισθάνεται ήδη εξαπατημένο. Η δυσαρέσκεια θα πολλαπλασιαστεί όταν νιώσουν οι πολίτες στην τσέπη τους το «νέο μνημόνιο».

Οι δικαιολογίες υπάρχουν, αλλά έχουν ξεθωριάσει.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον πρωθυπουργό είναι να θεωρηθεί και αυτός «μνημονιακός», ακόμα και σε μια πιο light εκδοχή.
Ενας τρόπος μόνο υπάρχει για να το αποφύγει. Να συνοδευτούν τα μέτρα με ένα συνολικό «πακέτο λύσης» που θα δίνει προοπτική εξόδου από την κρίση. Δηλαδή, αν ληφθούν τα μέτρα που ακούγονται (για ΦΠΑ, έκτακτη εισφορά, διατήρηση ΕΝΦΙΑ κ.λπ.) και συνοδευτούν από γενναίο «κούρεμα» του χρέους με παράλληλη επιμήκυνση των δανείων της χώρας, τότε ναι, ίσως να είναι ένας «έντιμος συμβιβασμός» που οδηγεί σε ένα (λίγο) καλύτερο αύριο.

Με πόνο και αίμα, βεβαίως (και πάλι), αλλά με ορατό το «φως στο τούνελ».

Δημήτρης Ριζούλης

Δημοκρατία

ΥΓ.: Αυτό που δεν καταλαβαίνουν στη Ν.Δ. είναι ότι εκνευρίζουν αφάνταστα τον κόσμο όταν επικαλούνται το mail Χαρδούβελη και το παρουσιάζουν ως «καλύτερο»!

Οι Ελληνες τους αποδοκίμασαν γνωρίζοντας τι περιλαμβάνει. Και σε τελική ανάλυση, εκείνο το κείμενο περιείχε δεσμεύσεις για μέτρα χωρίς καμία ανταπόδοση από τους δανειστές!

Ας μην κάνουν το ψάρι κρέας λοιπόν, κι ας ξεκολλήσουν από το χθες.