Άρχισε λοιπόν το blame game. Φταίνε όλοι οι
άλλοι για τη μη επίτευξη συμφωνίας εκτός από εμάς!
Μόνο που αυτή η τακτική και η αναζήτηση άλλοθι
δεν συνηθίζεται όταν παλεύεις για θετική λύση αλλά όταν θες να καλυφθείς από
μία αποτυχία.
Για όσους από καιρό έχουν υποστηρίξει ότι η
κυβέρνηση κάνει διαχείριση της πιθανής ρήξης και όχι της πιθανής συμφωνίας,
δηλώσεις και θέσεις όπως αυτή του κ. Τσίπρα μέσω του άρθρου του στη Le Monde
δεν προκαλούν έκπληξη.
Εκείνο που προκαλεί πραγματικά έκπληξη είναι το
πώς ο πρωθυπουργός εξακολουθεί να ανέχεται τις ενέργειες του υπουργού
οικονομικών Γιάν(ν)η Βαρουφάκη!
Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας εξακολουθεί να διατηρεί
ενεργή αυτή την πολιτική ωρολογιακή βόμβα;
Ποιος είναι ο λόγος που παραμένει στη θέση του
ένας υπουργός που από την πρώτη στιγμή δείχνει να λειτουργεί με έναν τρόπο που
αν μη τι άλλο δεν προσθέτει υπεραξία στην κυβέρνηση; Αλλά αντίθετα έχει
καταφέρει να αποτελεί κόκκινο πανί και για τους εταίρους στην διαπραγμάτευση
αλλά και στο εσωτερικό μέτωπο;
Υπάρχουν πολλοί που εκτιμούν ότι ο κ. Βαρουφάκης
έχει προσωπική ατζέντα. Και τονίζουν ότι ακόμη και το sui generis στυλάκι
του τύπου "δεν έχω πρόβλημα να φύγω, δεν είμαι πολιτικός", είναι
κομμάτι του προσωπικού σόου του ΥΠΟΙΚ που προσπαθεί να παραστήσει την
"Ιφιγένεια" για να καλύψει αφενός την ανεπάρκειά του να προτείνει
βιώσιμες λύσεις που θα γίνονταν αποδεκτές από τους δανειστές και αφετέρου να
εξασφαλίσει ακόμη μεγαλύτερη προσωπική δημοσιότητα.
Γιατί λοιπόν τον διατηρεί ο πρωθυπουργός ως
βασικό παίκτη μιας διαπραγμάτευσης στην οποία ο κ. Βαρουφάκης δεν έχει
προσφέρει τίποτε περισσότερο από εκνευρισμό των συνομιλητών του -όλοι ξέρουμε
τι έγινε στη Ρίγα- για τους οποίους είναι πλέον persona non grata;
Σίγουρα η παρουσία του δεν βοηθά τις
διαπραγματεύσεις. Όμως γι' αυτό τον ρόλο, του διαπραγματευτή, δεν επελέγη
εξαρχής; Τότε;
Αλλά και στο εσωτερικό, η τελευταία ενέργειά του
να τοποθετήσει την κυρία Παναρίτη στο ΔΝΤ, παραλίγο να τινάξει τον ΣΥΡΙΖΑ στον
αέρα. Και ανάγκασε τον Πρωθυπουργό, ανακαλώντας την απόφαση, να υποστεί μία
ανεπιθύμητη σε αυτή την φάση πολιτική ήττα, καθώς προηγήθηκε η μαζική οργισμένη
επιστολή στελεχών και βουλευτών.
Και βέβαια είναι πολλές οι αστοχίες του κ.
Βαρουφάκη και γνωστές σε όλους.
Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι γιατί δεν τον
βγάζει από το κάδρο ο πρωθυπουργός.
Είναι ο εγωισμός του κυβερνήτη;
Είναι άρνηση αποδοχής ενός λάθους;
Είναι θέμα προσωπικών σχέσεων;
Υπάρχουν άλλου είδους δεσμεύσεις; Και προς ποια
κατεύθυνση;
Η μήπως ο κ. Βαρουφάκης παίζει πράγματι κάποιον
συγκεκριμένο ρόλο; Είτε ως βολικός "προς θυσία" αν τα πράγματα
οδηγηθούν σε αποτυχία, είτε ως "φιτίλι" που θα πυροδοτήσει την εντός
ΣΥΡΙΖΑ ρήξη αν καταστεί αναγκαίο;
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου