Να χρεοκοπήσει η ανοησία…

Μέσα στον ορυμαγδό των ανοησιών, που κυκλοφορούν καθημερινά, πρέπει να επισημαίνουμε τις δηλώσεις-οάσεις. Αυτές που λένε το αυτονόητο, παρακάμπτοντας το ανόητο.

Αυτές που στηρίζονται στην κοινή λογική.

Αυτές που οδηγούν σε κατανόηση -και απόρριψη- των ανοησιών του παρελθόντος.

 

Δήλωση πρώτη: «Όποιος δεν θέλει λύση, να σιωπήσει». Θεωρητικά, ο υπουργός που την έκανε απευθυνόταν σε όσους ξένους μιλάνε για να τορπιλίσουν τη συμφωνία (εδώ εννοεί τον πρόεδρο του Γιουργκρούπ).

Πρακτικά, όμως, η δήλωση έχει μεγαλύτερη αξία για όσους στο εσωτερικό λένε κάθε τρεις και λίγο του κόσμου τις ανοησίες.

Αυτοί είναι οι πραγματικοί υπονομευτές της κυβέρνησης και είναι ΣΥΡΙΖΑίοι.

Δήλωση δεύτερη: «Ακόμη και μια μέτρια συμφωνία είναι προτιμότερη από τη ρήξη, η οποία θα είναι οδυνηρή για όλους».

Όσοι λένε το αντίθετο είτε είναι στον κόσμο τους είτε δρουν ως προβοκάτορες για την ίδια την κυβέρνησή τους.

Δήλωση τρίτη: «Δηλαδή, λέγαμε παπαριές προεκλογικά;». Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που απηύθυνε αυτό το ερώτημα στον Βαρουφάκη, μόλις άκουσε ποια συμφωνία ετοιμάζεται, έκανε τη διαπίστωση της χρονιάς.

Και είναι κρίμα που δεν καταγράφεται το όνομά του, ο άνθρωπος αδικείται. Πράγματι, ακριβώς αυτό συνέβη. Αυτά που έλεγαν προεκλογικά είναι σήμερα το μεγαλύτερο εμπόδιο στην επιδίωξη να επιτευχθεί συμφωνία.

Διότι το στελεχικό δυναμικό του ΣΥΡΙΖΑ και μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του έχει γαλουχηθεί με απίστευτες ανοησίες και ανόητες υποσχέσεις.

Μετά από όλα αυτά, γιατί τάχα είναι «προκλητικός» ο Σόιμπλε, όταν λέει ότι ο Τσίπρας έδωσε προεκλογικά πολλές υποσχέσεις;

Σήμερα δεν είναι κοινός τόπος; Ακόμη κι ένας φανατικός οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχει αντιληφθεί αυτό;

Δηλαδή, τι θα πάθαινε ο Τσίπρας αν δεν έλεγε προεκλογικά ότι θα σκίσει το Μνημόνιο ή ότι θα καταργήσει αμέσως τον ΕΝΦΙΑ; Και τις εκλογές θα κέρδιζε και πιο αξιόπιστος θα ήταν.

Μετά από όλα αυτά, είναι ν’ απορεί κανείς που, ακόμη και τώρα, υπουργοί εγκαλούν βουλευτές της αντιπολίτευσης για καλλιέργεια «κλίματος αβεβαιότητας» και τα παρόμοια. Και μάλιστα τους απειλούν με εισαγγελικές παρεμβάσεις. Πράγματι, υπάρχουν ορισμένα στελέχη της Ν.Δ. που έχουν κάνει ορισμένες κινδυνολογικές δηλώσεις. Αλλά ο κ. Μάρδας μόνον αυτούς βλέπει; Δεν βλέπει και δεν ακούει τι λένε κάθε μέρα συνάδελφοί του, του ΣΥΡΙΖΑ, υπουργοί και βουλευτές;

Ο ένα μιλάει για ρήξη, ο άλλος για δραχμή, ο τρίτος για αθέτηση πληρωμών; Όλοι αυτοί τι κάνουν, καλλιεργούν κλίμα… σταθερότητας;

Και γι’ αυτούς πρέπει να επέμβει ο εισαγγελέας;

Ας αφήσει ο κ. Μάρδας τις εξυπνάδες και τις εκκλήσεις του στους εισαγγελείς κι ας  ξοδέψει τον ζήλο του σ’ αυτό που του έχει αναθέσει ο πρωθυπουργός: το κουμαντάρισμα των κρατικών ταμείων, μπας και αποφύγουμε τη χρεοκοπία.

Τα υπόλοιπα εντάσσονται στον συνήθη κύκλο των ανοησιών και δεν βοηθούν κανέναν.

Νομίζω ότι, μετά από όλα αυτά, έχει καταστεί απολύτως σαφές πως το μόνο που πρέπει να χρεοκοπήσει στη χώρα, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, είναι η αμετροέπεια και η ανοησία.

Μπορεί ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να επιδόθηκαν σ’ αυτό το σπορ προεκλογικά σε υπερβολικό βαθμό, αλλά τώρα φτάνει η ώρα της αλήθειας. Έχουν την ευκαιρία να κάνουν εμπράκτως την αυτοκριτική τους, κάνοντας το αυτονόητο: να συνεννοηθούν με τους εταίρους και δανειστές της χώρας, αφού οτιδήποτε άλλο θα ήταν απείρως χειρότερο και θα οδηγούσε σε αυτό που έχει πει ευθαρσώς ένας δικός τους.

Ας ακούσουν τους λογικούς δικούς τους κι ας απομονώσουν τους άσχετους και τους φαφλατάδες, που είναι επικίνδυνοι.

Όπως έχει πει ο Βρετανός συγγραφέας Άρθουρ Κλαρκ, «ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες γενιές».

Ο κ. Τσίπρας έχει τη χρυσή ευκαιρία να μη γίνει πολιτικάντης στα 41 του.

Ας το αφήσει για τα 60 του.

Γιώργος Καρελιάς

Protagon