Το τέλος της Αριστεράς...

Όποιος δει τις τελευταίες ώρες τους υπουργούς και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια θα θυμηθεί το γνωστό ποίημα του Βάρναλη «Μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουν ίσως κάποιο θάμα».

Σε δραματική κατάσταση, κατακίτρινοι μετά τη μεγαλειώδη συμφωνία που τους έφερε ο αρχηγός τους, ψελλίζουν λέξεις τύπου «κάναμε ότι μπορούσαμε», «δεν είναι νέο μνημόνιο αλλά συμφωνία – γέφυρα», «να δούμε το τελικό κείμενο», κι άλλες τέτοιες ανοησίες προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα...

Προσμένουν κάποιο θάμα από τις Βρυξέλλες, μια δήλωση για το χρέος για να έχουν από κάπου να πιαστούν, να πάνε στη Βουλή να ψηφίσουν έστω και με κρύα καρδιά αλλά τουλάχιστον με κάποιο άλλοθι.

Μαζί τους βεβαίως και οι ψεκασμένοι που αναρωτιούνται πώς θα κάνουν την κωλοτούμπα καθ’ ότι ολίγον … εύσωμοι. Όμως, στους ΑΝΕΛ υπάρχουν περισσότεροι που δεν θα καταψηφίσουν τη συμφωνία διότι που θα ξαναδούν εξουσία;

Να χάσει ο Καμμένος τις παρελάσεις και τις στολές εκστρατείας;

Να χάσει τα ακριβά ταξίδια στις ΗΠΑ και τις συναντήσεις… κορυφής με τους ανθυπο-υφυπουργούς; Κορόιδα είναι;

Αν δε γίνει καμιά «στραβή» το επόμενο Σαββατοκύριακο θα πρέπει η συμφωνία να περάσει από τη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπειγόντως και με τη Ζωή να έχει το όπλο παρά πόδα. Αλλά να δούμε να στέλνει κλήση στον Τσίπρα για να καταθέσει σε κάποια επιτροπή για τα μνημόνια και τι στον κόσμο. Ή για να μην πούμε ότι μόλις βάλει και η ίδια την υπογραφή της στο νέο μνημόνιο θα πρέπει να διατάξει την… βίαιη αυτοπροσαγωγή της στη Βουλή για να δώσει εξηγήσεις. Είναι ικανή να στείλει εισαγγελέα στο σπίτι της αυτή.

Πέρα από την πλάκα και πέρα από το κωμικό της υπόθεσης να βλέπεις τους άλλοτε αντιμνημονιακούς υπερπατριώτες να δικαιολογούν μέτρα 8 δις ευρώ χωρίς κανένα ουσιαστικό αντάλλαγμα, τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ λίγο πολύ τα είχαμε προβλέψει.

Πρόκειται για το τέλος των ψευδαισθήσεων όπως αυτές καλλιεργήθηκαν επί μακρόν από την Αριστερά η οποία πάντως για να λέμε του στραβού το δίκιο έκανε καλή δουλειά.

Χάρη στην αντιμνημονιακή της ρητορεία, χάρη στους χαρακτηρισμούς των αντιπάλων ως Γερμανοτσολιάδες και προδότες, έκανε και κάνει καριέρα ο Τσίπρας και η παρέα τους.

Ποιος θα ήξερε τον Παππά, τον Σκουρλέτη, τον Λεουτσάκο ή τον Φίλη και τον Διαμαντόπουλο αν όλοι αυτοί δεν έλεγαν ψέματα στον ελληνικό λαό και δεν προκαλούσαν εθνικό διχασμό;

Ποιος θα τους γνώριζε στο δρόμο αν επί μια πενταετία δεν κατηγορούσαν τους πάντες με τα χειρότερα λόγια για πράγματα που και οι ίδιοι κάνουν τώρα;

Δυστυχώς η Ευρώπη λειτουργεί με κανόνες που δεν αρέσουν στην Ελλάδα Ασφαλώς και οι Ευρωπαίοι έχουν κάνει τεράστια εγκλήματα απέναντι σε έναν λαό που έχει υποστεί τα πάνδεινα.

Μια χώρα που έχει χάσει το 25% του εισοδήματός της αντιμετωπίζεται με τον χειρότερο τρόπο από τους «εταίρους» που είναι περισσότερο «εταίρες». Όμως, πέραν των τεράστιων ευθυνών που έχουν οι Ευρωπαίοι, πέραν των σημαντικών λαθών που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ένα μεγάλο μέρος της νέας συμφοράς που θα βρει τους Έλληνες φέρει την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του κ. Τσίπρα.

Το θερμό… καλωσόρισμα που έκαναν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στον… μνημονιακό πλέον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη χειρότερη καταδίκη του, την πιο μεγάλη του τιμωρία. Όμως, είναι και η δικαίωση του Σαμαρά για όσα έλεγε και έκανε αλλά και όλων εκείνων που τόνιζαν ότι οι δρόμοι είναι δύο: Αυτός της ευρωπαϊκής πορείας με σκληρά μέτρα ή εκείνος της ρήξης με καταστροφή. 

Οι φωνές της λογικής είχαν προειδοποιήσει από πέρυσι το καλοκαίρι ότι η Ελλάδα είναι κοντά στο να βγει από την κρίση και δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία και οι θυσίες του ελληνικού λαού. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άκουσε, υπέκυψε στις φωνές του λαϊκισμού και τώρα πληρώνει τα επίχειρα της προδοσίας.

Δυστυχώς την μεγαλύτερη πληρωμή θα κάνει ο ελληνικός λαός ο οποίος θα υποστεί βάναυσες θυσίες τις οποίες θα μπορούσε να είχε αποφύγει αν όλοι αυτοί οι ανεπάγγελτοι αριστεροί δεν πουλούσαν παραμύθι και τζάμπα πατριωτισμό και αντίσταση.

Ο λαός θα πληρώσει το άνοιγμα της ΕΡΤ, τις καθαρίστριες του Βαρουφάκη ή τους πελάτες του Κατρούγκαλου, δηλαδή τα μόνα… επιτεύγματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Θα συνεχίσει να πληρώνει τους άθλιους κρατιστές που δεν έχουν κάνει ούτε μια σωστή πρόταση σωτηρίας της χώρας. Ένα πακέτο μέτρων χωρίς καμιά αναπτυξιακή διάσταση, χωρίς κάποια κίνητρα για να έρθουν επενδυτές να κάνουν δουλειές, να μειώσουν την ανεργία, να αυξήσουν τα έσοδα από τη φορολόγηση. Τίποτε, μόνο αντικίνητρα και κατάρρευση κάθε έννοιας επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.

Όμως, το τέλος του ψεύτικου κόσμου που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ ίσως είναι η απαρχή για κάτι καινούργιο. Αφενός για την κατάρρευση του αριστερού συστήματος που έχει στηθεί και καταδυναστεύει τα πάντα και αφετέρου η δημιουργία νέων πολιτικών δυνάμεων ή η αναγέννηση παλαιών πολιτικών σχημάτων που μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα.

Το τέλος της αριστεράς στη χώρα μπορεί να είναι η αρχή για να αναλάβουν την ευθύνη της διακυβέρνησης της πατρίδας άνθρωποι με όραμα, με αξίες, με πιστεύω στην Ελλάδα και με άδολη διάθεση για προσφορά.

Όταν σιγά – σιγά ο αριστερός εσμός που κάνει κουμάντο αρχίσει να αποσύρεται στην μνημονιακή του κόλαση, τότε θα μπορέσει να ξεπηδήσει η νέα αστική δημοκρατία που θα αναλάβει να επαναφέρει την ομαλότητα στην Ελλάδα και την αποκατάσταση του ονόματός της που τόσο έχει καταβαραθρωθεί.

Δεν είναι πολύ μακριά η ώρα…

Antinews