Ηχηρή Πλειοψηφία…

Σε όλες τις πρόσφατα, αλλά και παλαιότερα, δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις το ποσοστό εκείνων που εν γένει, αναλόγως και του πώς ετίθετο το ερώτημα, επιθυμούσαν την συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη υπερέβαινε τα 2/3 του συνόλου. Σε περιπτώσεις δε υπερέβαινε και τα 3/4, ενώ ακόμα και το ερώτημα "συμφωνία με κάθε τίμημα;" συνήθως συγκέντρωνε πάνω από το 60%. 

Δεδομένου ότι αφενός μεν οι πεποιθήσεις των πολιτών για δημόσια ζητήματα δεν μεταβάλλονται δραματικά σε σύντομο χρόνο, αφετέρου δε η εγκληματική πολιτική του Τσίπρα στις δήθεν διαπραγματεύσεις έχει προκαλέσει περαιτέρω διάχυτη ανασφάλεια, φαίνεται ότι το "ΝΑΙ" ξεκινά με πλεονέκτημα και εκλογική υπεροχή...

 

Η επικράτηση του "ΝΑΙ" μπορεί να τεκμαίρεται, αλλά όχι να θεωρείται εκ των προτέρων σίγουρη, και από μια εκτίμηση που βασίζεται στην εκλογική δύναμη των υποστηρικτών του "ΟΧΙ" όπως αποτυπώθηκε στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου.
Εδώ είναι σκόπιμη μια παρένθεση για την εξήγηση της στάσης της Ζωής Κωνσταντοπούλου έναντι της Χρυσής Αυγής, η οποία αποδεικνύει στους αφελείς το εκ προμελέτης έγκλημα.

Ο σχεδιασμός του Τσίπρα ήταν να εκβιάσει την ΕΕ για να μάς παρέξει άνευ όρων συνεχή χρηματοδότηση και κούρεμα του Χρέους, ώστε να μη θιγεί το προσωπικό καθεστώς της κρατικοδίαιτης πελατείας του. Αν ο εκβιασμός δεν τελεσφορούσε, να μας πάει στη δραχμή.
Στη δεύτερη περίπτωση, όπου και οδηγηθήκαμε, με τον Θεοχάρη να καταγγέλλει στη Βουλή ότι ήδη στο Μαξίμου ομάδα από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους καταρτίζει το σχέδιο εισαγωγής της δραχμής, οι ψήφοι της ΧΑ θα ήταν πολύτιμες αν όχι καθοριστικές. Η Ζωή λοιπόν βρίσκεται σε "αποστολή" από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, άλλωστε η σύμπλευση της με τον Κασιδιάρη σε επιτροπές της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου είχε σημειωθεί, μέχρι του σημείου να χαρακτηριστεί "φλερτ".
Έτσι, σήμερα, θεωρητικά, το μπλοκ ΣΥΡΙΖΑ+ΑΝΕΛ ξεκινούν με 41,09%, το αποτέλεσμά τους τον Ιανουάριο, αλλά με τυχόν προσθήκη της ΧΑ πηγαίνουν στο 47,37%. Βεβαίως, τα αποτελέσματα αυτά απηχούν διαφορετική εκλογική αναμέτρηση και πολύ διαφορετικό πολιτικό κλίμα. 

Εξ άλλου υπάρχουν εξαιρετικά κρίσιμες ποιοτικές διαφορές. Οι ψηφοφόροι των ΑΝΕλ είναι κατά 95%, μην πω 99%, δυσαρεστημένοι Νεοδημοκράτες, συνήθως νοικοκυραίοι και όχι λούμπεν, που δεν ήθελαν να φτάσουν στην ΧΑ.

Αμφιβάλλω αν το 20% αυτών, δηλαδή το 1% του εκλογικού σώματος θα ψηφίσει "ΟΧΙ".
Το ίδιο ισχύει και για εκείνους, ιδιαίτερα του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί επ' ουδενί να θεωρηθεί ότι το 36,34% θα ψηφίσει "ΟΧΙ". Σε μια προσωπική εκτίμηση, από το 41,09 των ΣΥΡΙΖΑ+ΑΝΕΛ, με την προϋπόθεση ότι όλοι τους θα πάνε να ψηφίσουν, η πρόθεση για "ΟΧΙ" κυμαίνεται κατ' αρχήν στο ±25%. Και αντίθετα, συνολικά στο εκλογικό σώμα, η προδιάθεση για "ΝΑΙ" βρίσκεται ίσως και στο διπλάσιο.
Όμως η εικόνα αυτή εμπεριέχει έναν ιδιαίτερα υπολογίσιμο κίνδυνο, γιατί το σκηνικό είναι εξόχως, αν όχι απολύτως, ρευστό και μεταβαλλόμενο, θυμηθείτε ότι και στις περασμένες εκλογές το καθοριστικό ποσοστό αποφάσισε στην κυριολεξία πάνω από την κάλπη. Θα την παρομοίαζα με την εικόνα στον αγώνα δρόμου όπου ένας αθλητής προηγείται με φαινομενικά ασφαλές προβάδισμα αλλά πίσω του έρχεται ένας άλλος που εμφανίζει να διαθέτει δυνάμεις για ένα παρατεταμένο, επικίνδυνο για τον πρώτο, φίνις.
Η δυναμική που διαθέτει το μοιραίο μπλοκ του "ΟΧΙ" στοιχειοθετείται από δυο βασικές, ρεαλιστικές παραμέτρους.

Πρώτον κατέχουν την εξουσία, με όλα τα μέσα επιρροής που αυτή συνεπάγεται και δεύτερον οι αριστεροί είναι ακαταμάχητοι αγκιτάτορες και προπαγανδιστές. Όπως και στυγνοί πολιτικοί τρομοκράτες, σε αντίθεση με τους φιλελεύθερους αστούς, γι' αυτό παραξενεύεστε όταν γράφω ότι αντιμετωπίζονται μόνο δυναμικά και όχι θεσμικά, ήδη καταγγέλλεται ότι ΣΥΡΙΖΑίοι έδειραν εικονολήπτη στην Οδό Ευτυχίδου ο οποίος κατέγραφε ουρά σε ΑΤΜ.
Έτσι, σε πρακτικό-τεχνικό επίπεδο, σε ζητήματα που επηρεάζουν την εκλογή έχουμε την προπαγάνδα σε συνεχή ροή από την ΕΡΤ, όπου αποκαλύπτεται πάλι ο σχεδιασμός, ήθελαν να ανοίξει οπωσδήποτε στις αρχές Ιουνίου για να είναι έτοιμος ο μηχανισμός επηρεασμού εν όψει του δημοψηφίσματος
- την απόπειρα τρομοκράτησης των δημοσίως διαφωνούντων, ώστε να φοβηθούν και οι ανώνυμοι, δείγμα η συμπεριφορά της Κωνσταντοπούλου στην Κοσιώνη
- τα "πειραγμένα" ψηφοδέλτια που επιφέρουν σύγχυση και σίγουρα, κυρίως από ηλικιωμένους, θα προσφέρουν "ΟΧΙ" αντί της επιλογής "ΝΑΙ" που ήθελε ο ψηφοφόρος
- την πραξικοπηματική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Και, πρέπει να θεωρήσουμε ότι οι μεταμεσονύκτιες αλλαγές στην ανώτατη δικαστική ηγεσία περικλείουν κάποιο ιδιαίτερο νόημα; Ή να υποψιαστούμε ότι εκτός από το σχέδιο για τη δραχμή υπάρχει επίσης σχέδιο νοθείας τους αποτελέσματος;
Σε πολιτικό επίπεδο, επίσης ο Τσίπρας έχει καταφέρει να διαθέτει τρία πλεονεκτήματα.

Πρώτον, κατάφερε να ζητάει ψήφο υπέρ του απευθυνόμενος στο θυμικό των ψηφοφόρων και όχι στη λογική και στην ψύχραιμη ανάλυση. Να ζητά δηλαδή να κεφαλαιοποιήσει πάλι το λόγω φόρων μίσος κατά της προηγούμενης κυβέρνησης, όπως και τον Ιανουάριο, ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ όχι στο περιεχόμενο του δημοψηφίσματος. Γιατί όταν το μήνυμα του δημοψηφίσματος είναι ασαφές ο ψηφοφόρος ψηφίζει για αυτόν που το θέτει.
Κατά τον Άγγλο πολιτικό σχολιαστή Πολ Μέισον, με το να θέτει ο Τσίπρας το ερώτημα: Δέχεστε τη συμφωνία που μας προσφέρουν οι δανειστές στην ουσία είναι σαν να πετάει μια βόμβα στην δεξιά και την κεντροδεξιά. Καθώς η παλιά κυβέρνηση συνασπισμού έπεσε επειδή δεν μπορούσε να δεχθεί μια πολύ πιο σκληρή διαπραγμάτευση.
Το δεύτερο πλεονέκτημα του Τσίπρα είναι το μαζικό λόμπυ της δραχμής, όχι οι λίγοι μεγαλόσχημοι ή μη που έχουν υποχρεώσεις εδώ και καταθέσεις έξω, αλλά η αριθμητικά απροσδιόριστη μάζα που θα ψηφίσει "ΟΧΙ" για τον απλό λόγο ότι θέλει τη δραχμή για να επανέλθει με δόξα και τιμή το παλιό σύστημα. Διορισμοί, κλεψιές, βολέματα, ρουσφέτια, έτσι καλοπέρναγε στο παρελθόν και έχει πιστέψει ότι θα γίνει το ίδιο. Δεν θέλει ούτε βελτίωση του πολιτικού συστήματος ούτε "εξευρωπαϊσμό", παρά να τερματιστούν τα "ζόρια" που έφεραν τα τελευταία χρόνια.
Τρίτο πλεονέκτημα του Τσίπρα είναι ότι μέσα από μια επίμονη πολιτική προπαγάνδα έχει καταφέρει να παγιοποιήσει στις συνειδήσεις ενός σημαντικού τμήματος του εκλογικού σώματος, ευρύτερο από την κομματική του απήχηση, τις απλοϊκές αλλά γι' αυτό αποτελεσματικές πολιτικά εξισώσεις:

Ταπείνωση, φόροι, ανεργία, περικοπές, μείωση διαθεσίμου εισοδήματος= Μνημόνιο
Μνημονιακοί=τα φερέφωνα των ξένων, δανειστών, τοκογλύφων, αιμοσταγών κλπ.
Υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια = όχι στους ξένους, συνεπώς αποδοκιμασία αυτού που υποστηρίζουν εκείνοι που κατηγορεί ως όργανά τους, του "ΝΑΙ".
Ενώ λοιπόν τα νούμερα για "ΟΧΙ" δεν φαίνονται να "βγαίνουν", εντοπίζω ως μεγαλύτερο κίνδυνο, και το δηλώνω μετά λόγου γνώσεως από πολλαπλές επαφές, τους δεξιούς οι οποίοι έχουν "καταπιεί" το παραμύθι του Τσίπρα περί εθνικής υπερηφάνειας και αντίστασης και σκέφτονται να ψηφίσουν προς τούτο "ΟΧΙ".
Αντίστροφα, εντοπίζονται άρρητες αλλά ενισχυτικές του "ΝΑΙ" προοπτικές στην Αριστερά.

Τί θα ψηφίσουν ο Παπαδημούλης, ο Χρυσόγονος, ο Κούλογλου και γενικά οι αστοί ΣΥΡΙΖΑίοι; Αλλά και τί το ΚΚΕ, το οποίο μισεί τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από το "Μεγάλο Κεφάλαιο";
Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές ηγεσίες του στρατοπέδου του "ΝΑΙ", οι μέρες και οι ευκαιρίες περνούν σαν τα τραίνα.
Η πρόταση μομφής δεν κατατέθηκε - το επαναλαμβάνω, οι αριστεροί δεν αντιμετωπίζονται με θεσμική συμβατικότητα.
Ο Παυλόπουλος δεν παραιτήθηκε προκαλώντας πτώση της κυβέρνησης.
Το "Ευρωπαϊκό Μέτωπο" επικοινωνιακά δεν είναι ευκρινές, μην πω είναι ανύπαρκτο.
Ας ελπίσουμε ότι η συγκέντρωση θα είναι μαζική, γράφω λίγο πριν την καθορισμένη ώρα.
Και, πλέον, στην κρισιμότερη μετά τον Ιούλιο του 1974 στιγμή για τη χώρα, η σιωπή δεν είναι χρυσός για τον Κώστα Καραμανλή. "Παίζεται" η Ελλάδα. Οφείλει να "βγει" δυναμικά και αποφασιστικά. Η παρέμβασή του θα παίξει ρόλο και για εκείνους τους δεξιούς που ορίσαμε παραπάνω, οι οποίοι από πολιτική αφέλεια βλέπουν στον Τσίπρα τους οπλαρχηγούς του '21.
Σε ό,τι αφορά όλους μας, δεν βλέπω στις λίγες ημέρες που απομένουν άλλη λύση από τη διαρκή ζύμωση. Η οποία οφείλει να γίνεται σε κάθε κατεύθυνση και σε κάθε ευκαιρία.

Στην ουρά του ΑΤΜ, στις αγορές, στις συναλλαγές.

Βλέπω την ανταπόκριση όταν ανοίγει συζήτηση, οι άνθρωποι του "ΝΑΙ" συνήθως είναι μαζεμένοι νοικοκύρηδες που αναθαρρεύουν και επιβεβαιώνονται όταν ακούνε να υποστηρίζεται και από άλλους η άποψη τους.
Η σιωπηλή πλειοψηφία αν θέλει να αποφύγει το χάος οφείλει πλέον να γίνει ηχηρή. Και να τρομοκρατήσει τους αριστεροδέξιους τρομοκράτες.

Προφήτης

Antinews