Υπάρχει ένα τεράστιο μέρος της σημερινής
νεολαίας, μιάς τσογλανοπαρέας,
που μεγάλωσε μετά τα «Δεκεμβριανά», και που δίχως να΄χει βιώσει στη ζωή της άλλο νόμισμα πέραν του ευρώ, θα ψηφίσει Ο Χ Ι.
που μεγάλωσε μετά τα «Δεκεμβριανά», και που δίχως να΄χει βιώσει στη ζωή της άλλο νόμισμα πέραν του ευρώ, θα ψηφίσει Ο Χ Ι.
Επιθυμεί δηλαδής να αυτοπεριορισθεί στο καβούκι,
στη μιζέρια της και στην Βαλκανίλα της, όπως οι δόλιοι οι νέοι της Ανατολικής
Ευρώπης του περασμένου αιώνα…
ΟΧΙ επειδής τους το επέβαλαν τα Σοβιετικά τανκς, αλλά οικεία βουλήσει, από μόνη της. Μιλάμε τώρα γιά το άκρον άωτον του μαζοχισμού.
Διαχρονικώς οι νέοι/νέες επιθυμούσαν πάντα
ν΄ανοίξουν ένα παράθυρο προς στον έξω κόσμο, κι αυτοί εδώ, λουδίτες και
τεχνοφοβικοί, νοσταλγούν παντός είδους παραπετάσματα και Τείχη.
Δεν επιθυμούν να ταξιδεύουν ελεύθερα στην
Ευρώπη, να συλλέγουν εμπειρίες, να μορφώνονται με τα Erasmus, ν΄ακολουθήσουν
την ομάδα τους, να πηγαίνουν σε μουσεία και συναυλίες, να συναλλάσσονται με το
Amazon γιά ν΄ ενημερώνονται με τα πολιτιστικά αγαθά της Εσπέριας.
Προφανώς θέλουν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω, στα
seventies, όπου ένα ταξίδι αποτελούσε κοτζάμ διαδικασία: διαβατήριο,
περιορισμένο συνάλλαγμα, έλεγχο στα σύνορα, άνοιγμα αποσκευών στα τελωνεία κλπ
κλπ
Μιά αμόρφωτη γενιά του «δημοκρατικού πέντε», των
ατέρμονων καταλήψεων και της ήσσονος προσπάθειας.
Ποτές αυτή η χώρα δεν έτυχε μιάς νέας γενιάς,
τόσο συντηρητικής στα μυαλά και συνάμα αναρχομπάχαλης μηδενιστικής
συμπεριφοράς.
Πόσο κρίμας, ειλικρινά…
Μανώλης Βαρδής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου