Ο κατά Τσίπρα κόσμος…

Ο,τι προέβλεψε η κυβέρνηση διαψεύσθηκε, και τώρα, την ύστατη στιγμή, αντί να στρέφεται σε προσπάθεια να διαχειριστεί τις συνέπειες των επιλογών του, ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να μας πείσει να παραβλέψουμε κι εμείς την πραγματικότητα.

Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του είναι σαν τον μυθομανή που κάθε φορά που τον πιάνουν κατασκευάζει ολοένα και μεγαλύτερο παραμύθι για να καλύψει τα προηγούμενα.

Αφού απέτυχε το μεγαλειώδες σε έμπνευση σχέδιο να αποτινάξει τον ζυγό των δανειστών αλλά να συνεχίσει να παίρνει τα λεφτά τους, ο κ. Τσίπρας τώρα μας λέει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος –όπου παίζεται η χώρα σε μια ζαριά– δεν θα έχει καμία συνέπεια…

Στον κατά Τσίπρα κόσμο, το «όχι» απλώς θα δυναμώσει το χέρι του στις διαπραγματεύσεις. Εάν η Ελλάδα βρεθεί εκτός Ευρωζώνης, και ίσως και εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, εάν καταρρεύσει η ελληνική οικονομία, δεν θα φταίνε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αλλά οι κακοί ξένοι και οι ξενόδουλοι εντός των τειχών που πρεσβεύουν το «Ναι» και τη συνέχεια των διαπραγματεύσεων.

Σε αυτό τον κόσμο, το «Οχι» δεν σημαίνει ρήξη αλλά επιστροφή στην Ευρώπη των αξιών.

Είναι σαν να καλούμαστε να πιστέψουμε ότι η αυτοπυρπόληση των Ελλήνων θα κάνει τους εταίρους καλύτερους ανθρώπους και όλοι θα βγούμε κερδισμένοι. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο η προβληματική σχέση με την πραγματικότητα να οδηγεί σε μαζική αυτοκαταστροφή.
Σήμερα που η Ελλάδα βρίσκεται στην κατηγορία χωρών που χρεοκόπησαν, με τη Ζιμπάμπουε, τη Σομαλία και το Σουδάν, ίσως μας είναι χρήσιμη μια ιστορία από τη Νότιο Αφρική στα μέσα του 19ου αιώνα.

Τότε, αρχηγός της φυλής των Κόζα, η οποία βρισκόταν σε συνεχή πόλεμο με τους λευκούς έποικους που προσπαθούσαν να καταλάβουν τα εδάφη της, πίστεψε προφητεία ότι εάν τα μέλη της φυλής έσφαζαν όλα τους τα βόδια και κατέστρεφαν τα σπαρτά τους, όλοι οι νεκροί πολεμιστές του παρελθόντος θα συστρατεύονταν στον αγώνα τους.

Η αυτοκαταστροφή, όμως, δεν έφερε τη σωτηρία: μέσα σε δύο χρόνια, περισσότεροι από 40.000 Κόζα πέθαναν από ασιτία και αντί να εκδιώξουν τους λευκούς βρέθηκαν στο έλεός τους.

Δεν πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας είναι αδίστακτος, ότι κάνει όσα κάνει επειδή γνωρίζει ότι οι ευσυγκίνητοι Ελληνες, ιδίως μετά πέντε χρόνια ταλαιπωρίας και ταπείνωσης, μπορούν να χειραγωγηθούν μέσω απατηλών υποσχέσεων και επικλήσεων στην αξιοπρέπειά τους. Πιστεύω ότι είναι αφελής και παραπλανημένος, ότι πιστεύει όσα λέει και κάνει.

Η τραγωδία του θα είναι ότι δεν κατάλαβε ότι είχε την ευκαιρία να οδηγήσει τον λαό σε ασφαλέστερους δρόμους - εάν εμπιστευόταν τους ψηφοφόρους όσο εκείνοι αυτόν.

Παραμένει δέσμιος του μικρού κόσμου των ακτιβιστών και του κλειστού κυκλώματος των συνεργατών του, πιστεύοντας και αυτός σε μάγους και εύκολες λύσεις. Η γοητεία των εύκολων λύσεων και η πλάνη που οδηγεί στην αυτοκαταστροφή εμπεριέχουν τον ίδιο κίνδυνο – να μη βλέπουμε την πραγματικότητα, να μη γνωρίζουμε τις δυνάμεις και αδυναμίες μας, και να οδηγούμαστε στην ήττα.

Οσο και αν μας συγκινούν σύμβολα όπως η Μασάντα και το Κούγκι, όταν αποδεχόμαστε την καταστροφή, παύουμε να πολεμάμε.

Ας πέσουμε στον αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα, όχι για ένα ψέμα.

Νίκος Κωνσταντάρας

Καθημερινή