Αύριο συγκρούεται το φως με το σκοτάδι…

Προσοχή, ακολουθεί παραλήρημα (πάλι)…

Ξεκίνησα σήμερα το πρωί να πάω Χαλκιδική. Και εν αντιθέσει με κάθε άλλη φορά, ειδικά Σάββατο, ο δρόμος ήταν άδειος.

Και αυτό είναι λογικό μιας και όλοι είναι μουδιασμένοι εξαιτίας του αυριανού δημοψηφίσματος.  Που καιρός για μπάνια, αφού όλοι είναι στα σούπερ μάρκετ φορτώνοντας αλεύρια και μακαρόνια…

Το οποίο δημοψήφισμα κατ εμέ, πέραν του ότι θα κρίνει το μέλλον μας, και αυτό των παιδιών μας, αποτελεί παράλληλα και το απόλυτο μαζικό τεστ νοημοσύνης, IQ δηλαδή, ενός ολόκληρου λαού!

Μοναδική ευκαιρία για τους απανταχού ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, κλπ.

Ένα ζωντανό (in vivo) πείραμα, που πέρα από τη μέση νοημοσύνη θα μετρήσει και το ποσοστό ενός μεγάλου τυχαίου δείγματος, ενός λαού δηλαδή, που έχει μέσα του την τάση αυτοκαταστροφής. Το σύνδρομο του Μαζόχ.

Διότι αύριο δεν αναμετρώνται οι αριστεροί με τους δεξιούς (αφού Χ.Α, και Σύριζα είναι κολλητάρια), ούτε οι μνημονιακοί με τους αντιμνημονιακούς, ούτε καν οι Ευρωπαϊστές με τους κομπλεξικούς δραχμολάγνους.

Όχι… αύριο αναμετρώνται οι έξυπνοι με τους ηλίθιους. Το φως με το σκοτάδι.

Έτσι απλά, και σε όποιον αρέσει…

Τέλος πάντων, όπως έλεγα στην αρχή όλοι μοιάζουν μουδιασμένοι.

Όλοι όμως; Μπα…

Υπάρχει ένα (αναλογικά)  μεγάλο ποσοστό συμπατριωτών μας που ζει το όνειρο και που αυτές τις μέρες δίνει την υπέρτατη μάχη για τη δραχμή, ελπίζοντας, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, να επικρατήσει το ΟΧΙ, και άρα η ρήξη με την Ευρώπη, και άρα η χρεοκοπία μας, και άρα η δραχμή (ή το τσίπρι), και άρα αυτοί να «μεγαλουργήσουν».

Άλλος γιατί έχει βγάλει τα λεφτά του έξω (σε σκληρό νόμισμα) και ελπίζει να τα φέρει πίσω και να μας αγοράσει κοψοχρονιά.

Άλλος γιατί προετοίμασε αποθήκες με τρόφιμα και άλλα είδη, που θα μας τα πουλάει στη μαύρη αγορά (στη κατοχή ανταλλάσσονταν διαμερίσματα με τενεκέδες λάδι) για να πλουτίσει.

Άλλος διότι έχει καταστραφεί οικονομικά, χρωστάει στους πάντες και στα πάντα, και άρα νομίζει (λάθος) ότι αν χρεοκοπήσουμε μηδενίζει το κοντέρ, και άρα διαγράφονται τα χρέη του.

Άλλος γιατί είναι φύσει μίζερος, λούζερ, και θέλει την απόλυτη ισοπέδωση… προς τα κάτω.

Άλλος διότι στο μυαλό του έχει εξιδανικεύσει τη δραχμή, αφού ή είναι πολύ μικρός για να τη θυμάται, ή απλά λαμόγιο που θεωρεί πως μπορεί να επιβιώσει καλύτερα στη μικρή απομονωμένη βαλκανική μας λίμνη, παρά να κολυμπήσει στα βαθιά ανοιχτά νερά της Ευρώπης.

Υπάρχουν και άλλες μικρές υποκατηγορίες δραχμολάγνων, που όμως έχουν να κάνουν με την επιστήμη της ψυχιατρικής, οπότε τις αφήνω στην άκρη…

Πάντως να ξεκαθαρίσουμε ότι ο σωστός πατριώτης όταν ταξιδεύει στη Δύση θαυμάζει, ενώ ο άλλος ο γιαλαντζί, ο εθνικιστής, ο ψεκασμένος Αιλλυναράς, απλά φθονεί. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ των δυο. Και αυτοί είναι που συγκρούονται αύριο.

Διότι κάποιοι οραματίζονται μια Ελλάδα, στην οποία θα έρχονται οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι, και οι Αλβανοί (χώρια οι Τούρκοι) για να διασκεδάσουν με τις γυναίκες μας… όπως εμείς κάποτε διασκεδάζαμε με τις δικές τους.

Θυμόσαστε το αστείο του Χάρυ Κλιν «με μια ΚΟΛΥΝΟΣ βγάζεις γκόμενα στη Βουλγαρία»; Ε λοιπόν,  ετοιμαστείτε να το ζήσετε απ την ανάποδη.

Εν πάση περιπτώσει, από τους πολλούς (πράγματι) δραχμιστές, αυτοί που είναι οι πιο αθώοι είναι  οι πιτσιρικάδες.

Που ξέρουν τη δραχμή όπως ήξερα εγώ την … κατοχή. Σαν κάτι το μακρινό, και ίσως το ρομαντικό. Ένα τραγούδι του Μάλαμα…

Και όταν η απόλυτη άγνοια συναντάται με την αφέλεια, με λίγες δόσεις ψευδεπίγραφου ψεκασμένου εθνικισμού, τότε είναι εύκολο να καταλάβουμε το γιατί και πως οι δημοσκοπήσεις δίνουν ως και 70% υπέρ του ΟΧΙ στις μικρές ηλικίες.

Οι οποίες βεβαίως δεν γνώρισαν καταστάσεις όπως αυτές που υπήρχαν επί της περήφανης δραχμούλας μας, και μάλιστα σε νορμάλ εποχές, όχι σε συνθήκες διεθνούς απομόνωσης και ολοσχερούς χρεοκοπίας.

Που να ξέρει ο σημερινός πιτσιρικάς, που υπερψηφίζει την έξοδό μας από την ευρωζώνη,  ότι κάποτε οι τελωνειακοί ήταν μικροί Θεοί, ξετινάζοντας τον κάθε αφικνούμενο μπας και βρουν κανένα «απαγορευμένο» είδος, όπως βίντεο, μπανάνες, καλσόν, κλπ

Ή ότι το επάγγελμα του εκτελωνιστή θα ξαναγνωρίσει πιένες, αντί να μείνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, μαζί με εκείνο του παγοπώλη, του χαμάλη, και του ακονιστή μαχαιριών.

Ή το ότι για να αγοράσεις αμάξι δεκαετίας, θα πρέπει και πάλι  να πουλήσεις τα πατρογονικά σου χωράφια, και να βάλεις από πάνω και 30 μήνες γραμμάτια με επιτόκιο 28%.

Που να ξέρει ο σημερινός πιτσιρικάς ότι όλα μα όλα σχεδόν τα προϊόντα και τα αγαθά που σήμερα θεωρεί δεδομένα εισάγονται, και πως με δραχμή ως νόμισμα αυτά θα είναι απλησίαστα.

Ίσως καταλάβει τι παίζει, όταν κοπούν μαχαίρι τα i tunes, Amazon, rapidshare, uploaded, paypal, video game credits, και όλα αυτά που η σημερινή νεολαία θεωρεί αυτονόητα. Ή όταν του κοπεί το κινητό.

Ή όταν θα θελήσει να πάει κανένα ταξίδι στην Αγγλία, αλλά δεν θα μπορεί να πάρει βίζα… για σπουδές ούτε λόγος, αφού που φοιτητικό συνάλλαγμα; Παλιά υπήρχε και η λύση της Ρουμανίας ή της Γιουγκοσλαβίας, τώρα όμως;

Που θα πάει; Και πως θα πληρώνει;

Με τσίπρια η με ραχηλιάρικα;

Και ξέρετε, οι κακοί οι ξένοι δεν δέχονται αξιοπρέπεια για πληρωμή… θέλουν σκληρό συνάλλαγμα. Όπως άλλωστε οι φίλοι μας οι Ρώσοι, οι Αζέροι, και οι Ιρανοί, που έδειξαν την πόρτα στον σύντροφο Δραχμαζάνη όταν πήγε αεράτος να κάνει επωφελή συμφωνία μαζί τους για φτηνή ενέργεια!

Που πας ρε κακομοίρη χωρίς μία στη τσέπη; Με υποκλίσεις θα πληρώσεις;

Πέρασε όμως και αυτό, όπως πέρασαν χίλιες άλλες ξεφτίλες της Πρώτη Φορά Αριστεράς, χωρίς να ανοίξει μύτη.

Πάμε παρακάτω… αν βγούμε από το ευρώ σταματάνε οι κάθε είδους ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, και προγράμματα, είτε αφορούν στα πανεπιστήμια, είτε στους αγρότες, είτε στους Δήμους, είτε σε παιδιά ΑΜΕΑ, είτε σε νέους επιχειρηματίες, είτε… είτε… είτε…

Το σκέφτηκε κανείς αυτό; Απ όλους τους χαχόλους που αύριο θα ρίξουν το ΟΧΙ τους για μια περήφανη Ελλάδα;

Για μια Ελλάδα δηλαδή που μόνη της βγάζει τα μάτια της;

Η οποία θα παρακαλάει σε καμιά εικοσαριά χρόνια να ξαναμπεί στην ΕΕ, αλλά θα βάζουν βέτο…τα Σκόπια;

 

Η Ελλάδα του Τσίπρα!

Για αυτήν την Ελλάδα ψηφίζουν αύριο κάποιοι παραπλανημένοι.

Μια Ελλάδα που από μόνη της επιδιώκει την σοβιετοποίησή της, την ώρα που άλλοι λαοί επαναστατούσαν καθημερινά μπας και ξεφορτωθούν τον «κομμουνισμό» που τους είχαν επιβάλλει δια της βίας. Και που σήμερα βλέπουν την λατρεία με την οποία περιβάλλεται ο τριτοκοσμικός νεομπολσεβίκος Τσίπρας, και κουνάνε το κεφάλι τους… απορημένοι!

Το ξέρετε ότι ούτε στοιχειώδη αγροτική παραγωγή δεν θα έχουμε, αφού που λεφτά για καύσιμα, λιπάσματα, κλπ αλλά και που σπόροι, αφού ΚΑΙ αυτοί είναι εισαγόμενοι, καθότι μεταλλαγμένοι και στείροι εδώ και χρόνια.

Και όμως… εκεί εμείς… να επιδιώκουμε την αλβανοποίησή μας, και να λοιδορούμε ακόμη και τον Πύρο Δήμα, τον οποίο κάποτε προσκυνούσαν οι Αιλυναράδες. Ειδικά οι προοδευτικοί αριστεροί.

Τώρα όμως, αγκαλιά με τον Κασιδιάρη, τον λένε Αλβανό…

Και μιας και ανέφερα την Αλβανία, να πούμε ότι και αυτή αναπτύσσεται, έχοντας αφήσει προ πολλού πίσω της τις αριστερές αγκυλώσεις.

Τα Τίρανα για παράδειγμα έχουν ιδιωτικό αεροδρόμιο, το ίδιο και η Βάρνα της πάλαι ποτέ πιο σκληροπυρηνικής και σταλινικής, απ΄όλες τις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας,  Βουλγαρίας, και μεις δεν τολμάμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, διατηρώντας δημόσια και δωρεάν αεροδρόμια αχούρια, που δεν έχουν όμως να πληρώσουν ούτε τα χαρτιά υγείας… χώρια τα άλλα, τα σοβαρά.

Τι να λέμε;

Αυτό λοιπόν είναι το αυριανό διακύβευμα: Επιστροφή στη δεκαετία του ’50, χωρίς όμως γειτονιές με γιασεμιά κα λατέρνες, ή σφίξιμο των δοντιών και συμπόρευση με την πολιτισμένη Ευρώπη!

Οι ηλίθιοι εξ ημών, ξέρουμε τι θα επιλέξουν. Οι υπόλοιποι όμως;

Strange Attractor