Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε…

Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου είχα βαρεθεί να ακούω από διάφορους κατά τα άλλα νουνεχείς γνωστούς και φίλους, ότι «έλα μωρέ… θα κάνει κωλοτούμπα ο Αλέξης… σαν το Πασόκ του ΄81 θα είναι… εξάλλου, πόσο χειρότεροι να είναι από τους σαμαροβενιζέλους;».

Μιλάω για νορμάλ ανθρώπους και όχι τίποτα κομπλεξικούς, αγαναΧτιστές, ή αργόμισθους, που σιγοντάρανε Σύριζα είτε για να βγάλουν το μίσος τους στον συνάνθρωπο, είτε για να τιμωρήσουν τους σαμαροβενιζέλους που τους βάλανε φόρους, είτε τέλος  για να κρατήσουν την θεσούλα και την σφραγίδα τους που τις απειλούσαν οι δήθεν μεταρρυθμίσεις…

Μιλάω για άτομα που απλά δυσανασχετούσαν με την θηλιά των μνημονίων, που δεν είχαν καταλάβει πως και τι συνέβη για να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε, και που είχαν (και έχουν ακόμη) πλήρη άγνοια για το τι ακριβώς εκπροσωπεί ο Σύριζα.

Τον οποίο θεωρούσαν ως ένα ακόμη «αριστερίζον» κόμμα, που λέει πολλά, αλλά αν τυχόν γίνει κυβέρνηση θα προσαρμοστεί αμέσως στην σκληρή πραγματικότητα (όπως το Πασόκ του ’81, που λέγαμε).

Ναι, αλλά ο Σύριζα δεν είναι ένα απλό κόμμα. Είναι ένα κίνημα συνονθύλευμα που αποτελείται από κάθε καρυδιάς καρύδι. Από Μαοϊκούς, από Τροτσκιστές, από λαθρολάγνους, δραχμολάγνους, και από διάφορες άλλες περιθωριακές και πολιτικά ανερμάτιστες συνιστώσες (π.χ. ΔΗΚΚΙ του Πάντζα), που όλοι μαζί συμφώνησαν πριν από 2 χρόνια να γίνουν ένα ενιαίο κόμμα για να διεκδικήσουν την εξουσία και κυρίως την κρατική αποζημίωση.

Ένα κόμμα διαμαρτυρίας, που στην καλύτερη περίπτωση, σε φυσιολογικές περιόδους, να έμενε στα επίπεδα του 3-4%, αφού όλα αυτά που εκπροσωπεί όχι μόνο είναι ανεφάρμοστα στον 21^ο αιώνα αλλά και ιδιαίτερα επικίνδυνα.

Και αυτό αποδείχθηκε με το που οι δυσμενείς συγκυρίες (βούτυρο στο ψωμί των πρακτόρων του χάους) έφεραν τον Σύριζα στην κυβέρνηση.

Με το να ψηφίζεται από όλες τις κοινωνικές ομάδες, όλα τα ιδεολογικά πιστεύω, μιας και στις τάξεις του όλα χωράνε. Και αυτό φάνηκε πεντακάθαρα το τελευταίο διάστημα, όπου αφού τα έκανε όλα μα όλα μπάχαλο, τώρα η μόνη αντιπολίτευση που δέχεται είναι από τα ίδια του τα σωθικά, την Αριστερή Πλατφόρμα, και άλλους παλαβούς που συναπαρτίζουν το κυβερνών κόμμα.

Το οποίο παρεμπιπτόντως (να μη το ξεχνάμε) συγκυβερνά με τους ψεκασμένους ακροδεξιούς εθνικιστές του συγκαμένου… μια ανίερη συμμαχία που όμως περνάει στο ντούκου. Όπως στο ντούκου περνάνε και οι εναγκαλισμοί με την Χρυσή Αυγή… για τέτοια αγωνιστική Αριστερά μιλάμε.

Όπως στο ντούκου έχουν περάσει και όλα αυτά τα καταστροφικά που έχει καταφέρει ο Σύριζα μέσα σε έξι μόλις μήνες. Κάτι που μάλλον αποτελεί παγκόσμιο ιστορικό ρεκόρ για μια χώρα που δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.

Το πόση ζημιά έχει επιφέρει ο Τσίπρας και η παρέα του στη χώρα δεν χρειάζεται να το αναφέρω.

Η δημιουργική ασάφεια του Μπαρουφάκη στην οικονομία και στις διαπραγματεύσεις (που σήμερα την βλέπουμε στα χτενίσματα των κυριών της κυβέρνησης) ήταν δυναμίτιδα στα θεμέλια του τόπου.

Καταφέραμε να γίνουμε ο παρίας αλλά και ο περίγελως του πολιτισμένου κόσμου.

Καταφέραμε να απομονωθούμε από κάθε παραδοσιακό και μη φίλο και σύμμαχο.

Καταφέραμε να γίνουμε το διεθνές παράδειγμα προς αποφυγή.

Και σε αυτό είχε όντως δίκιο ο Αλέξης (ο κωλοτούμπας). Η Ελλάδα δεν είναι πια η ίδια.

Και πώς να είναι; Όταν πέρσι τέτοιο καιρό τα πάντα όλα λειτουργούσαν, και η μόνη μας αγωνία ήταν το ποιος να κρύβεται στον τάφο της Αμφίπολης. Ο Αλέξανδρος ή ο Βρασίδας;

Βέβαια, είχαμε και την αγωνία του κατά πόσο θα μειωθεί ο ΕΝΦΙΑ, και αν το πλεόνασμα θα αυξηθεί και άλλο…

Παρόλα αυτά, ο αγαναΧτισμένος κοζμάκης ήθελε αλλαγές. Ήθελε αίμα.

Ήθελε να τιμωρήσει τους ανάλγητους σαμαροβενιζέλους, να διώξει τον Άδωνι, και να ζήσει και πάλι το όνειρο που έσβησε απότομα εκεί γύρω στο 2009.

Να έχει δηλαδή ξανά μανά μια φιλολαϊκή κυβέρνηση, που θα μειώσει τους φόρους, θα καταργήσει τα χαράτσια, θα εξαφανίσει τα διόδια, θα προσλάβει κόσμο στο δημόσιο, θα δώσει αυξήσεις στου δημοσίους υπαλλήλους, και θα ανεβάσει τον βασικό μισθό του ιδιωτικού τομέα στα 751 ευρώ… και όλα αυτά αφού πρώτα θα έχει σκίσει το μνημόνιο μέρα μεσημέρι! Με πρωτοπαλίκαρο τον πολύ Μπαρουφάκη!

Και εκτός από όλα αυτά τα ανθρώπινα και δημοκρατικά, η νέα κυβέρνηση θα πολεμούσε την φοροδιαφυγή, θα τα έβαζε με τους εργολάβους της ντόπιας διαπλοκής, θα αφόπλιζε την φασιστική αστυνομία, θα έβαζε μια ανθρώπινη τάξη και διάσταση στο μεταναστευτικό, θα προστάτευε τους άνεργους και τα χαμηλά εισοδήματα, θα εξυγίανε την … υγεία, και θα έβαζε τέλος στις ιδιωτικοποιήσεις και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και του λαϊκού μόχθου!

Ναι! Όλα αυτά θα τα έκανε το τσίρκο του Στρατούλη, του Μπαρουφάκη, του Κατρούγκαλου, του Λαφαζάνη, του Λαπαβίτσα, του Σκουρλέτη, της Τασίας, και της Βαλαβάνη… με την αγαστή συνεργασία του Κουίκ, του Χαϊκάλη, και της Κουντουρά… υπό την υψηλή εποπτεία του Παππά, και τον συντονισμό του Φλαμπουράρη! Με την Ραχήλ τέλος πάντων…

Και μετά ξυπνήσαμε…

Με σφαλιάρες!

Και να’ μαστε πάλι εδώ Ανδρέα… οι φόροι πέφτουν χιαστί.

Πλημμυρισμένοι από (παράτυπους) μετανάστες, χωρίς τράπεζες, χωρίς προοπτική, με μια ανεργία ρεκόρ, και με ένα μνημόνιο θηλιά τρισχειρότερο από οποιοδήποτε άλλο.

Ναι, αλλά γλιτώσαμε από την χούντα του Σαμαρά και του Στουρνάρα… έτσι δεν είναι;

Έτσι είναι παλικάρια μου συριζόπληκτοι, αν έτσι νομίζετε…

Τι άλλο να πούμε; Τα λόγια είναι περιττά.

Εξάλλου θα έχουμε χρόνο να τα λέμε στις ουρές από Σεπτέμβριο…

Διότι προβλέπω ένα φθινόπωρο καυτό… και όπως θα έλεγε και ο σπινθηροβόλος Στρατούλης: Ένα φθινόπωρο αγωνιστικό, με επίκεντρο τον άνθρωπο!

Βενσερέμος λοιπόν, και hasta na pane…

Strange Attractor