Μικρό μου ΠΟΝΥ…

Βάσει οδηγίας της Ευρωπαϊκής ένωσης του 2007 ορίζεται σαφώς το πλαίσιο πιστοποίησης οχημάτων τα οποία διατίθενται προς πώληση στην Ε.Ε. και αυτό περιλαμβάνει πρακτικά τρία στάδια: Τεχνικές Υπηρεσίες οι οποίες είναι υπεύθυνες για την πιστοποίηση ενός οχήματος (ομολογκασιόν όπως συνηθίζεται να λέγεται ή πιστοποιητικό συμμόρφωσης), οι οποίες με τη σειρά τους διαπιστεύονται από τον Εθνικό Φορέα Διαπίστευσης της χώρας μέλους στην οποία έχουν έδρα, ο οποίος φορέας με τη σειρά του ανήκει στο ενιαίο σύστημα της Ε.Ε. και έχει εγκριθεί προς τούτο μετά από αίτημα/δήλωση της αντίστοιχης χώρας.

Μια Τ.Υ. η οποία έχει διαπιστευθεί από έναν φορέα εντός Ε.Ε. μπορεί να εγκριθεί να δραστηριοποιηθεί και σε άλλη χώρα εντός Ε.Ε., τα δε προϊόντα (οχήματα) που θα εγκρίνει, θεωρούνται εγκεκριμένα σε όλη την Ε.Ε.

Τώρα στα δικά μας…

Η εταιρία NAMCO έχει εδώ και κάποια χρόνια δηλώσει πως θέλει να παράξει και να διαθέσει στην αγορά μια νέα έκδοση του θρυλικού αμαξιού της της δεκαετίας του ’80 με την ονομασία ΠΟΝΥ (ένα φασόν αντίγραφο χαμηλής τεχνολογίας, αλλά υψηλής σχέσης τιμής /αξίας και «γρανιτένιας» αξιοπιστίας).

Προς τούτο, έχει επιλέξει την ΕΒΕΤΑΜ για να της πιστοποιήσει το εν λόγω όχημα. Κι εδώ αρχίζει το πανηγύρι.

Η ΕΒΕΤΑΜ λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα (τα στοιχεία που έχουμε αφορούν την κατάσταση πριν την αλλαγή των οργανογραμμάτων τον 10^ο του 2014 και, φυσικά, τις όποιες πιθανές αλλαγές της ΠΦΑ διακυβέρνησης) υπό την επίβλεψη της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του Υπουργείου Ανάπτυξης, λειτουργεί, δε, ως εταιρεία δημόσιου συμφέροντος μικτού χαρακτήρα, με το μετοχικό κεφάλαιο της να διανέμεται σε φορείς και εταιρείες του δημόσιου τομέα όσο και ιδιωτικές εταιρείες.

Η ΕΒΕΤΑΜ δεν διαθέτει σχετική διαπίστευση για τα πλήρη οχήματα (όπως το ΠΟΝΥ) από το ΕΣΥΔ, τον εθνικό φορέα διαπίστευσης (το  ΕΣΥΔ - Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης συστήθηκε με τον ν. 3066/2002 και υπόκειται στην εποπτεία και τον έλεγχο του κράτους).

Το Υπουργείο αφού είχε ελέγξει παλιότερα ότι ο φάκελος της ΕΒΕΤΑΜ ικανοποιούσε τις βασικές αρχές των σχετικών προτύπων και αφού παρακολούθησε δοκιμές για τις οποίες διέθετε  τις γνώσεις που απαιτούνται την όρισε ως Τ.Υ. για διάστημα έξι μηνών, μόνο για τα ρυμουλκούμενα - ημιρυμουλκούμενα (των οποίων οι δοκιμές είναι λίγες και πιο απλές), με την προϋπόθεση στο διάστημα αυτό να προσκομίσει την αντίστοιχη διαπίστευση, απόφαση που πάρθηκε λαμβάνοντας υπόψη και τις απαιτήσεις της αγοράς την εποχή ορισμού (δραστηριοποιούνταν μόνο μία Τ.Υ., υπήρχαν ελληνικές κατασκευές ρυμουλκουμένων που ζητούσαν έγκριση κλπ.).

Το διάστημα αυτό παρατάθηκε για δύο επιπλέον μήνες και έληξε στις αρχές του Μαΐου 2014.

Τότε ξεκίνησε και το επικοινωνιακό παιχνίδι, όπου εμπλέχτηκαν και πολιτικοί για προφανείς μικροπολιτικούς λόγους. Η ΕΒΕΤΑΜ ζητούσε εκ νέου παράταση να διενεργεί ελέγχους για τα ρυμουλκούμενα χωρίς να έχει προσκομίσει το αντίστοιχο πιστοποιητικό διαπίστευσης, με την αιτιολογία πως το ΕΣΥΔ δεν είχε ορίσει Συμβούλιο για να εγκρίνει το αίτημά της. Παράλληλα, όμως, η Ελληνική Ένωση των Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης και Πιστοποίησης (HellasCert) είχε διαμαρτυρηθεί για τις παρατάσεις της ΕΒΕΤΑΜ ως ευνοϊκή μεταχείριση!  

Φυσικά και όπως σε κάθε περίπτωση κρατικών υπηρεσιών, υπάρχει μια στρεβλότητα στην λειτουργία του ΕΣΥΔ, καθώς πρέπει να ληφθεί απόφαση από όλο το Δ.Σ. για να δοθεί μια διαπίστευση, με την ανάγκη υιοθέτησης ενός πιο ευέλικτου (εξίσου πάντα αυστηρού ως προς τις προδιαγραφές) μοντέλου διαπίστευσης.

Παρ’ όλα αυτά υπήρχαν πληροφορίες πως όντως δεν κάλυπτε το διάστημα εκείνο τις προδιαγραφές η ΕΒΕΤΑΜ και δεν είχε πάρει την έγκριση από το ΕΣΥΔ για αυτό το λόγο (παράλληλα είχαν ακουστεί και κάποιες φήμες για παραχώρηση σε αυτήν εξοπλισμού από άλλο κρατικό φορέα).

Σήμερα, το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως η εταιρία ΔΕΝ είναι διαπιστευμένη για να δίνει πιστοποιήσεις για οχήματα και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν αυτό οφείλεται στην κωλυσιεργία του ΕΣΥΔ ή σε αδυναμία της εταιρίας.

Και εδώ ερχόμαστε στο κυρίως θέμα μας. Την παραγωγή του ΠΟΝΥ. Αγνοούμε ό,τι έχουμε γράψει μέχρι τώρα και θεωρούμε πως η ΕΒΕΤΑΜ διαθέτει κάθε απαραίτητο χαρακτηριστικό για να διαπιστευθεί από το ΕΣΥΔ, το οποίο πιθανώς κωλυσιεργεί.

Το ΠΟΝΥ, τι σχέση έχει με όλο αυτό;

Εξηγώ: Δεν υπάρχει καμία νομοθεσία η οποία να απαγορεύει την εταιρία που παράγει το ΠΟΝΥ να καταφύγει σε μια από τις δυο άλλες εταιρίες πιστοποίησης που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα (Dekra Automotive ServicesSrl από 14-3-2012 και TuV Austria Automotive GmbH από 14-3-2012). Αντιθέτως, σύμφωνα με το Υπουργείο το 2014 είναι οι δυο εταιρίες (NAMCO και ΕΒΕΤΑΜ) οι οποίες έχουν μεταξύ τους συμβατικές σχέσεις και έχουν αλληλοεγκλωβιστεί.

Οπότε τώρα τα ερωτήματα είναι πολυεπίπεδης φύσης. Τι είναι αυτό που κρατάει την NAMCO από το να χρησιμοποιήσει άλλη Τ.Υ. από την ΕΒΕΤΑΜ? Εάν πρόκειται για κάποια συμβατική υποχρέωση, τότε δεν φταίει το κράτος για αυτό!

Να πάμε full conspiracy theory; Εκμεταλλευόμενο την συμβατική σχέση των δύο εταιριών, το Ελληνικό Κράτος να μπλοκάρει μέσω της ΕΒΕΤΑΜ το ΠΟΝΥ; Γιατί;

Εκτός των οφελών σε θέσεις εργασίας και πιθανές εξαγωγές, όποιος γνωρίζει 2-3 πράγματα για αυτοκίνητα καταλαβαίνει πως πρόκειται για ένα μηχανολογικό πταίσμα εν έτη 2015, προοριζόμενο για αφροασιατικές χώρες. Δεν έχει παρουσιαστεί κάποιο πρωτότυπο ή κάποια καινοτόμα ιδέα προστιθέμενης αξίας, είτε τεχνολογικά, είτε ως μάρκετινγκ. Άρα σίγουρα δεν πρόκειται για… δάκτυλο της Ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Να υποθέσουμε πως πρόκειται για μοίρασμα της πίτας (βλέπε ρυμουλκούμενα και ημιρυμουλκούμενα) και είναι collateral damage το ΠΟΝΥ; Μα και πάλι, θα μπορούσαν να βρουν μια μέθοδο διαφυγής από τη συμβατική υποχρέωση, ώστε να πιστοποιηθεί το ΠΟΝΥ. Και εν τέλει, ας μας ενημερώσει κάποιος για τα αποτελέσματα των εκθέσεων των επιθεωρητών του ΕΣΥΔ!

Τέλος, αφού η εταιρία έχει έτοιμους πελάτες στην Αφρική και την Ασία… γιατί δεν παράγει να στείλει; Εκεί δεν ισχύει η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία για την πιστοποίηση αυτοκινήτων, άρα το ζήτημα της ΕΒΕΤΑΜ δεν δημιουργεί πρόβλημα.

Όπως και να έχει, όσοι γνωρίζουν από διοίκηση παραγωγής, μηχανολογία και 2-3 ακόμα κλάδους, δεν έχουν πειστεί για το εγχείρημα του ΠΟΝΥ και δεν ακολουθούν την εθνικοπατριωτική τρέλα του «Ελληνικού Αυτοκινήτου»: δεν έχουμε ούτε τα οικονομικά στοιχεία (μισθοί, έμμεσα κόστη βιομηχανίας, οικονομίες κλίμακας), ούτε την τεχνολογική δεινότητα για να παράξουμε ένα τόσο σύνθετο προϊόν όπως ένα αυτοκίνητο, με τις αυστηρές τουλάχιστον προδιαγραφές της Ε.Ε. 

 Ας δημιουργήσουμε πρώτα μια σοβαρή ερευνητική κουλτούρα, που θα μας βοηθήσει να δημιουργούμε αντί να εισάγουμε καινοτομία, ας ενισχύσουμε τις εταιρίες που ήδη δραστηριοποιούνται στο advanced machining, αφού σε χώρες όπως η Ελλάδα δεν μπορείς να επιλέξεις οικονομίες κλίμακας, παρά υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας (υπάρχουν εταιρίες που παράγουν μέρη για την NASA και την Boeing) και μετά από 5-10-15 χρόνια ίσως είναι βιώσιμο ένα τέτοιο όνειρο.

Προς το παρόν ας είμαστε προσεκτικοί σε τι μύλους ρίχνουμε νερό και ποια συμφέροντα προκρίνουμε.

Μακάρι να δούμε άμεσα τι είναι επιτέλους αυτό το νέο ΠΟΝΥ, αλλά ήδη έχουμε ακούσει πολλούς κοκόρους και ξημέρωμα δεν φαίνεται.

TopGunZ

Πηγές από το διαδίκτυο

ΕΣΥΔ– Καρτέλα ΕΒΕΤΑΜ 

ΕΒΕΤΑΜ – Τομείς πιστοποίησης  

NAMCO 

Απάντηση Υπουργείου