Υπάρχει κάτι πολύ πιο δυσβάσταχτο από την άδικη
φορολογία. Κάτι πιο ανασταλτικό από το πισωγύρισμα των μεταρρυθμίσεων. Κάτι που
δεν θεραπεύεται με δανεικά δισεκατομμυρίων. Και αυτό είναι να καταδικάζεις έναν
νέο άνθρωπο. Στην απραξία, στην στασιμότητα, στην μοίρα μιας υποτιθέμενα
χαμένης γενιάς.
Η αποστροφή του πρώην Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα
περί της χαμένης γενιάς των σημερινών εικοσάρηδων θα έπρεπε να αφυπνίσει.
Περισσότερο από τις κομμένες συντάξεις, από τα Capital
Controls,
από τις χαμένες επενδύσεις.
Γιατί είναι λευκή σημαία και πετσέτα στο
καναβάτσο. Για όλη την χώρα, όχι μόνο για τον κύριο Τσίπρα…
Όχι. Καμία γενιά δεν έχει δικαίωμα κανένας
πολιτικός να τη θεωρήσει χαμένη. Αδικημένη; Ναι. Με το μέλλον της στρωμένο με
αγκάθια; Σίγουρα. Αλλά χαμένη, όχι. Κι αυτό γιατί μια γενιά χάνεται μόνο όταν
δεν ξέρει πώς να βρει τον δρόμο της. Που και τι να ρωτήσει.
Η γενιά που προτιμάει τον σύντομο και άνετο
δρόμο. Αυτόν που απλά αενάως «πάει», χωρίς προοπτική, χωρίς ενδιαφέρον. Που δεν
έχει Ιθάκη.
Η γενιά των σημερινών εικοσάρηδων δεν θα έχει
τέτοιο πρόβλημα. Ναι, σίγουρα πολλοί θα έχουν την ατυχία να εντρυφήσουν σε
«αξίες» της γενιάς των γονιών τους, όπως μια αργομισθία στο Δημόσιο, μια
εργολαβία από το Κράτος, κάνα «εξτραδάκι» στη «μαύρη». Οι περισσότεροι όμως,
όσο κι αν οι ιδεοληπτικές άμυνες μιας κάκιστης κοινωνικής, σχολικής και
μηντιακής παιδείας το αντιμάχονται, έχουνε πια κολλήσει το μικρόβιο. Έχουνε
γίνει φορείς αυτού που λέμε «πολίτες του κόσμου». Ναι, θα τους πάρει καιρό να
το βρουν μέσα τους, να το αντιληφθούν, να το μετουσιώσουν.
Όμως θα το βρουν. Θα τους «βγει».
Γιατί όταν οι θέσεις στο Δημόσιο θα έχουν
στερέψει, όταν οι εργολαβίες θα έχουν ματώσει και όταν τα εξτραδάκια δεν θα
τους ικανοποιούν, θα πάρει μπρος το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Και θα
ενεργοποιηθούν όλα αυτά τα εργαλεία στα οποία, άθελά τους ίσως, εκπαιδεύονταν
εδώ και χρόνια: η δίψα για γνώση, για εμπειρίες, για ευκαιρίες.
Η ενοχή, η ζήλεια, το δέος απέναντι στον
συνομήλικο στην άλλη άκρη της οπτικής ίνας που κτίζει ρομπότ, θεραπεύει
ασθένειες, κατακτάει κορυφές και βάθη, πλάθει τον κόσμο του αύριο.
Καμία γενιά δεν χάνεται, εάν δεν το πάρει
απόφαση η ίδια για τον εαυτό της. Και καλό θα ήταν ο κ. Τσίπρας και οι όμοιοί
του να μην την ξεγράψουν ακόμα την γενιά των σημερινών εικοσάρηδων.
Δημήτρης Ζώτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου