Καλή τύχη ή καληνύχτα Αλέξη;

Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει ταλέντο.

Παρά τις ηχηρές αντιφάσεις, τα κραυγαλέα ψέματα, κάποιες τραγικές επιλογές προσώπων και την καταστροφική διαπραγμάτευση που έφερε τα capital controls με τις απροσδιόριστες ακόμη συνέπειές τους, μέσα σε 8 μήνες κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις.

Αν και τόσο αυτός και το επιτελείο του δεν έχουν παρουσιάσει δείγματα ότι αντιλαμβάνονται πως λειτουργεί και τι χρειάζεται η οικονομία ή πως κινούνται οι Ευρωπαίοι, έχουν εμφανίσει εξαιρετικές επιδόσεις κατανόησης του τρόπου που σκέφτεται και επιλέγει μια αποφασιστικά κρίσιμη μάζα της ελληνικής κοινωνίας…

Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία πως ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι τώρα έχει τυχερό άστρο. Οι 70 δόσεις που ξεκίνησε ο Σαμαράς προεκλογικά και οι 100 δόσεις που εφάρμοσε κόντρα στους λογιστές των Βρυξελλών ο ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά, μπορεί να τίναξαν τα έσοδα στον αέρα, αλλά έδωσαν στα νοικοκυριά που έχουν ακόμη εργασία και εισόδημα ένα περίσσευμα για ξόδεμα και στην αγορά μια ανάσα, που μεταφράστηκε σε κάποιους θετικούς δείκτες στο πρώτο και δεύτερο τρίμηνο.

Καθώς όσο ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει και να αποφασίζει κυρίως με την τσέπη του, η μερίδα αυτή βοήθησε να εξασφαλιστεί η διαφορά της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης.

Η προοπτική και εν τέλει η εφαρμογή των capital controls το καλοκαίρι, μπορεί να έχει δραματικές συνέπειες προσεχώς, αλλά ώθησε πολλούς να ξοδέψουν στην αγορά ή να πληρώσουν φόρους και εισφορές για να αποφύγουν να έχουν καταθέσεις σε πιθανό "κούρεμα".

Όμως, το να ξοδεύεις χρήματα για να γλυτώσεις από το "κούρεμα" ή την κατάσχεση της εφορίας δεν συνιστά ακριβώς βιώσιμο τρόπο ανάπτυξης.

Στην περίπτωση αυτή ο λογαριασμός έρχεται με κάποια καθυστέρηση αλλά πάντα μεγαλύτερος.

Τακτική...

Το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ είτε από τύχη είτε από ευφυή σχεδιασμό φαίνεται να εκμεταλλεύτηκε άριστα αυτήν τη συγκυρία.

Ο κ. Τσίπρας ξεφορτώθηκε αναίμακτα, όπως δείχνει το εκλογικό αποτέλεσμα, την εσωκομματική αντιπολίτευση της "παλαβής" αριστεράς και κέρδισε τις εκλογές, πριν εξαντληθεί η θετική επίδραση των 100 δόσεων. Αν οι εκλογές γίνονταν τρεις μήνες αργότερα αυτό θα ήταν αμφίβολο.

Πέντε χρόνια τώρα ο κ. Τσίπρας έριχνε λάδι στη φωτιά του εθνικού διχασμού μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών, ευρωπαϊστών και αντιευρωπαϊστών και με όχημα την ανέξοδη και μηδενιστική αντιπολίτευση εκτοξεύθηκε στην εξουσία.

Το καλοκαίρι του 2015 κάλεσε τον κόσμο να ψηφίσει ΟΧΙ και κέρδισε με πάνω από 60%. Σε μια εβδομάδα μετέτρεψε το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, υπέγραψε μνημόνιο και κέρδισε τις εκλογές με το ίδιο ποσοστό που είχε κερδίσει και τον Ιανουάριο. Η πτέρυγα του κόμματός του που αποσπάστηκε και υποστήριξε το ΟΧΙ δεν κατάφερε να μπει ούτε στη Βουλή.

Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 οι αντιμνημονιακές δυνάμεις με αιχμή του δόρατος το ΣΥΡΙΖΑ άθροιζαν περί το 53-54% του εκλογικού σώματος. Το Σεπτέμβρη του 2015, μετά τη στροφή Τσίπρα, το μνημονιακό μέτωπο αθροίζει πάνω από 80%.

Είναι φανερό πως μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος κάνει ό,τι υποδεικνύει ο κ. Τσίπρας.

Ο κ. Τσίπρας, μετά τη χρεοκοπία του 2010, είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που κερδίζει εκλογές ενώ έχει φέρει μνημόνιο. Είναι ο πρώτος που νομιμοποίησε το μνημόνιο σε εκλογική αναμέτρηση.

Αυτό ενδεχομένως δημιουργεί νέα δεδομένα...

Ο κ. Τσίπρας τους επόμενους μήνες θα χρειαστεί ολόκληρο το απόθεμα γοητείας στην κοινωνία που διαθέτει προκειμένου να κρατήσει την χώρα όρθια στην καταιγίδα που έρχεται και εν μέρει έχουν δρομολογήσει και οι δικές του λανθασμένες κινήσεις.

Οι φορολογούμενοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από 80 δισ. ευρώ και ο μηνιαίος ρυθμός αύξησης θα αυξηθεί. Οι ασφαλισμένοι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από 20 δισ. οι οποίες επίσης αναμένεται να αυξηθούν.

Από τις τράπεζες μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν φύγει πάνω από 45 δισ. ευρώ και δεν αναμένεται να επιστρέψουν σύντομα. Πόσο μάλλον αν στο Υπουργείο Οικονομικών τοποθετηθούν στελέχη του στενού κομματικού πυρήνα, μαρξιστικής μάλιστα παιδείας, που αποτελούν κόκκινο πανί για την αγορά, τους επενδυτές και τους καταθέτες.

Ο κ. Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενος στους υπάλληλους του δημοσίου ασφάλεια και εργασία χωρίς αξιολόγηση. Το μνημόνιο που υπέγραψε θα τον υποχρεώσει να φέρει αξιολόγηση και να απομακρύνει τους αργόμισθους.

Κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενος στους ανέργους κάποια προοπτική εργασίας, η οποία για να συμβεί με βιώσιμο τρόπο θα πρέπει να προσελκύσει επενδύσεις από το εξωτερικό. Για να προσελκύει επενδύσεις από το εξωτερικό, εκτός των ιδιωτικοποιήσεων μονοπωλιακών δραστηριοτήτων, θα πρέπει να ανταγωνιστεί με άλλες 200 χώρες σε θέματα γραφειοκρατίας, ύψους φορολογίας και πολιτικής σταθερότητας.

Στο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη βαυκαλίζονται για ανάπτυξη μέσω δημόσιων επενδύσεων, σαν να πιστεύουν πως το δημόσιο διαθέτει τα αποθέματα της Νορβηγίας ή της Σαουδικής Αραβίας σε μετρητά. Φαίνεται να αγνοούν πως τα δημόσια ταμεία με δυσκολία θα πληρώσουν μισθούς και συντάξεις τους επόμενους μήνες και πως έχουν ήδη κηρύξει στάση πληρωμών στις στοιχειώδεις δημόσιες επενδύσεις...

Κατά συνέπεια είναι θέμα χρόνου ο κ. Τσίπρας να έρθει σε σύγκρουση με τα στρώματα που στήριξαν την άνοδό του στην εξουσία. Στους επόμενους έξι μήνες θα ξέρουμε αν θα τα καταφέρει ή όχι. Θα ξέρουμε επίσης αν η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ ή θα καταρρεύσει ολοσχερώς...

Η αλήθεια είναι πως ξεκινά με καλύτερες προϋποθέσεις σε σχέση με αυτές που ξεκίνησαν τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου όσο και ο Αντώνης Σαμαράς.

Το ερώτημα για τον κ. Τσίπρα και την κυβέρνησή του, με βάση τα δείγματα γραφής του πρώτου εξαμήνου, δεν είναι μόνο αν θέλουν αλλά και αν μπορούν να σώσουν μια παρτίδα που οι αριθμοί δείχνουν εκ των προτέρων χαμένη.

Καλή τύχη λοιπόν ή καληνύχτα;

Κώστας Στούπας

Capital.gr