Το ύφος και το ήθος του ΣΥΡΙΖΑ…

Όταν, ως Αντιπολίτευση, δηλώνεις ότι οραματίζεσαι την διακυβέρνηση της Χώρας στα πλαίσια της Συνταγματικής Τάξης, χωρίς παρεκκλίσεις, με σεβασμό στους κανόνες που διέπουν τις αρχές ευνομουμένης Πολιτείας, με σαφή διάκριση και ανεξαρτησία των τριών Συνταγματικών Εξουσιών, που σημαίνει σεβασμός και στην τήρηση των αποφάσεων του ΣτΕ, κλπ., όταν αποκρούεις τη νόθευση της βούλησης της λαϊκής κυριαρχίας με αγώνες υπέρ της απλής αναλογικής και μάλιστα της ανόθευτης, τα λόγια είναι εύκολα και ευχάριστα.

Όταν απευθύνεσαι στα χειμαζόμενα λαϊκά στρώματα και λοιδορείς, και δικαίως, τους υπευθύνους των μέχρι χθες μνημονιακών Κυβερνήσεων και όταν υπόσχεσαι στους συνταξιούχους την επαναφορά της 13ης Σύνταξης και αποκατάσταση των αδικιών, όταν υπόσχεσαι στον νέο-διοριζόμενο ως πρώτο μισθό τα €751 με περαιτέρω ωρίμανση, στον άνεργο δουλειά και περιορισμό της ανεργίας δια της ανάπτυξης, όταν χαρακτηρίζεις τον ΕΝΦΙΑ ως Φόρο άδικο, επαχθή, παράνομο, που δεν μπορεί να διορθωθεί αλλά μόνο να καταργηθεί, όταν υπόσχεσαι στήριξη στον Αγρότη και φορολογική ελάφρυνση, όταν υπόσχεσαι δίκαιο φορολογικό σύστημα με ελάχιστο αφορολόγητο όριο τις €12.000, όταν διακηρύττεις ότι αντικείμενο του φόρου είναι μόνο το Εισόδημα, απ’ όπου κι αν προέρχεται, καθώς και η υπεραξία και ότι ο Φόρος της περιουσίας είναι μόνον ελεγκτικός, δηλαδή "πόθεν έσχες", όταν υπόσχεσαι την κατάργηση των τεκμηρίων που καθιστούν τον άνεργο αντικείμενο φόρου, ευλόγως ανακηρύσσεσαι, και δικαίως, σε Λαϊκό Ηγέτη...

Τότε, με αιχμή του δόρατος την ΕΛΠΙΔΑ, με επιτηδευμένη – προγραμματισμένη προπαγάνδα που αγγίζει τα όρια της ύπνωσης του λαού, ο δρόμος προς τις εκλογές είναι βατός και η νίκη σίγουρη.  

Γιατί, λοιπόν, να ψηφίσεις Πρόεδρο Δημοκρατίας;  Η επιτευχθείσα, όμως, νίκη, αντιλαμβάνεσαι ότι είναι επισφαλής και πρέπει να διασφαλισθεί.  Και εφευρίσκεται το Δημοψήφισμα, με στόχο να ενοχοποιηθεί ο λαός, όπως ήδη αποδεικνύεται.  Ο λαός απεφάνθη με ένα βροντερό ΟΧΙ, που εντέχνως μεταφράστηκε σε ισχυρό ΝΑΙ.  Άλλως, προς τί το Δημοψήφισμα;  

Οι συνθήκες τώρα υπήρξαν ευνοϊκές για νέες, γρήγορες, για ευνόητους λόγους, εκλογές, χωρίς να λογαριάζονται οι συνέπειες.  Έτσι, κάτω από βελτιωμένα συνθήματα και εκσυγχρονισμένη προπαγάνδα, το ψεύδος, για δεύτερη φορά, ήταν πιο επιτηδευμένο και ωραιοποιήθηκε από ανθρώπους που ονοματίζονται αναγνωρίσιμοι και, αυτοθαυμαζόμενοι, έχουν την ικανότητα να παρουσιάζονται ως αυθεντικοί εκπρόσωποι του χειμαζομένου λαού.

Εξωράισαν επιτυχώς τις δικές του αδυναμίες και την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα, που σηματοδοτεί ανικανότητα, τις προηγούμενες ψεύτικες υποσχέσεις, τα λάθη τους που ήταν πολλά, τις αβέλτερες και άστοχες ενέργειες των διαπραγματεύσεων, τις κακές επιλογές συντρόφων και συμβούλων, τις ατέρμονες, άσκοπες, χρονοβόρες διαδικασίες για θέματα ανούσια, όπως απεδείχθη εκ των υστέρων.  

Υποσχέθηκαν παράλληλα προγράμματα, μειώσεις ΦΠΑ, ουσιώδη δωρεάν Παιδεία, ισοδύναμα μέτρα, και άλλα πολλά.

Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, υπεκλάπη για δεύτερη φορά η λαϊκή ψήφος, με τη συνδρομή και μιας, αμήχανης για το παρελθόν της, Αντιπολίτευσης.

Και τώρα, ο λογαριασμός!

Επικαλούμενη την λαϊκή εντολή η για "δεύτερη φορά" Αριστερή Κυβέρνηση, παρουσιάζει το αληθινό της πρόσωπο.  Αθετώντας τα πάντα, και προσηλωμένη στο επαχθέστατο 3ο Μνημόνιο, που φέρει την υπογραφή Σύριζα-ΑΝΕΛ, χωρίς οίκτο, χωρίς παράλληλα προγράμματα, ισοδύναμα μέτρα,  η Κυβέρνηση επιβάλει μέτρα πέραν του Μνημονίου (π. χ. ΦΠΑ στα νησιά προς ουσιώδη βλάβη της μοναδικής αξιόλογης βιομηχανίας μας, του Τουρισμού, ΦΠΑ στην Παιδεία κλπ.). Καταργεί ευνοϊκές ρυθμίσεις του "παλιού", για να έρθει το "καινούριο".  

Το τσουνάμι των φόρων, ακόμη και με αναδρομική ισχύ, εις βάρος των μικρομεσαίων εισοδημάτων και συνταξιούχων, τίποτα δεν θυμίζει "Αριστερή Κυβέρνηση".  

Ανακαλεί, ακόμη, και την διάταξη της "πρώτη φορά" Αριστερής Κυβέρνησης, που παρείχε μια μικρή σύνταξη, υπό μορφή βοηθήματος και περίθαλψη, σε μερικές χιλιάδες ανασφαλίστων υπερηλίκων.

Αυτό είναι το Ύφος και το Ήθος της Κυβέρνησης του Σύριζα, που αγνοεί, κατηγορώντας τους πρώην Μνημονιακούς, ότι στη Νομική Επιστήμη υπάρχει το αξίωμα:  "Ένοχος ένοχον ού ποιεί"  και περαιτέρω, από Κυβερνητικές διαρροές διαφαίνεται ότι τα χειρότερα έρχονται για το Ασφαλιστικό – Συνταξιοδοτικό πρόβλημα.  Εάν υιοθετηθούν, έστω και κατά μέρος, οι προτάσεις της λεγόμενης "Επιτροπής Σοφών", που έντεχνα συνέστησε το Υπουργείο Εργασίας, ως προπομπό υπό το πρόσχημα της βιωσιμότητας του, ενώ μάλλον καταφαίνεται η κατεδάφισίς του. 

Βέβαια, το πρόβλημα δεν είναι νεοφανές.  Κάτι είχε ψελλίσει παλιότερα ο πολύς κ. Μάνος και το 2001 ήρθε σε συζήτηση, επί Κυβερνήσεως Σημίτη (εμπνευστή του θεσμού του "απασχολήσιμου", που υπήρξε και η απαρχή της μερικής απασχόλησης, στοιχείο ανατροπής και αποδυναμώσεως του Συνταξιοδοτικού Συστήματος), με Υπουργό τον κ. Γιαννίση, με προτάσεις του καθηγητού Στράου. Είχε ξεσηκωθεί, τότε, θύελλα αντιδράσεων. Εγκαταλείφθηκε και καμιά έκτοτε Κυβέρνηση δεν τόλμησε να το επαναφέρει.  

Ας ελπίσουμε ότι η Κυβέρνηση του Σύριζα δεν θα χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο των σκοτεινών δυνάμεων της "Ευρώπης των Λαών", ώστε να μετατρέψει το Συνταξιοδοτικό Σύστημα, από διανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό, που σημαίνει πλήρη εξαθλίωση των εργαζομένων, προς όφελος των πλουσίων, φοροφυγάδων και μη.

Ιωάννης Αγαπάκης

Capital.gr