Ούτε εμείς θα κλάψουμε αν ιδιωτεύσει ο Σπίρτζης!

Χθες ο κορβανάς δεν είχε ούτε για τα οικογενειακά επιδόματα σε πολύτεκνους. Προμηθευτές του κράτους μένουν απλήρωτοι. Εξαγωγείς περιμένουν επιστροφές ΦΠΑ. Οι φορολογούμενοι πληρώνουν τις ζημιές κρατικών επιχειρήσεων. Και ο σύντροφος Σπίρτζης θέλει κράτος ολόρθο και ας το πληρώνουμε από την τσέπη μας.

Με τέτοια κυβέρνηση πάλι σε εκλογές θα μας πας σύντροφε Τσίπρα. 

Εάν δεν είναι σε εξέλιξη ένα νέο "ευφυές" αριστερό σχέδιο δουλέματος των κουτόφραγκών-δανειστών (βεβαίως και όλων μας) σε αυτά που συμφώνησε ο Αλέξης Τσίπρας για την αποκρατικοποίηση και τις ιδιωτικοποιήσεις έχουμε στα σκαριά νέα κυβερνητική διάσπαση…

Από τη μια τους Τσίπρα, Παππά, Φλαμπουράρη, Σταθάκη, Τσακαλώτο και (κατά περίπτωση...) τον Δραγασάκη, να υποκλίνονται στις Βρυξέλλες στους Γιούνκερ και Ντράγκι. Στο Βερολίνο στην Μέρκελ. Και σε Παρίσι και Αθήνα στον Ολάντ υποσχόμενοι 9 ιδιωτικοποιήσεις "προκαταβολή" και 23 συνολικά με την συμφωνία.

Και από την άλλη τον Δρίτσα, τον Σπίρτζη, τον Σκουρλέτη και κάποιους ασήμαντους του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, στην Βουλή και στην Ευρωβουλή να παριστάνουν τους "ζηλωτές" του κράτους – πατερούλη και της μισθοδοσίας των τρωκτικών από την τσέπη των φορολογούμενων. Ευτυχώς που έβγαλαν από την βιτρίνα τους Κουρουμπλή και Μπαλτά για να μην χαλάνε την εικόνα των υποκλίσεων. 

Επειδή όμως (όπως οι αριστεροί συνηθίζουν να λένε) δεν μπορεί να είμαστε και με τον Αστυφύλαξ και με τον Χωροφύλαξ...  έφθασε η ώρα να ξεκαθαρίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την αλήθεια και τον μύθο και στην ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων. Και μάλιστα εντός του 2015. 

Γιατί οι Γάλλοι, οι Κινέζοι, οι Αμερικάνοι, οι Ολλανδοί, οι Γερμανοί και οι Ρώσοι που έχουν συζητήσει στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στην Νέα Υόρκη, στο Πεκίνο και στην Μόσχα προσωπικά με τον Τσίπρα (κατά κύριο λόγο) αλλά και με τους Παππά και Τσακαλώτο έχουν μείνει, όχι απλά με την εντύπωση, αλλά με την βεβαιότητα πως οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα είναι θέμα χρόνου και όχι ουσίας. 

Οι προφορικές αυτές διαβεβαιώσεις είχαν στο τραπέζι και λίστα με τον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το Ελληνικό, τα Κρατικά Αεροδρόμια, την ΛΑΡΚΟ, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, την ΔΕΠΑ και (ως γενικό θέμα προς συζήτηση) την ΔΕΗ. 

Οι δε Γάλλοι που ήλθαν στην Αθήνα ως κουστωδία εκπροσώπων μεγάλων ομίλων είχαν στις τσάντες τους και γραπτές λεπτομέρειες για τους σχεδιασμούς του Τσίπρα σχετικά με τις πωλήσεις κρατικών επιχειρήσεων και υποδομών εντός του 2016. 

Πριν όμως ο Τσίπρας λαλήσει... ο υπουργός του, σύντροφος Σπίρτζης, δηλώνει στην κρατική τηλεόραση "...Θα κλάψουμε με τις ιδιωτικοποιήσεις καθώς οι ιδιωτικοποιήσεις στηρίζονται σε ένα μοντέλο που εμείς δεν πιστεύουμε...".

Πρόκειται μόνο για μεγάλο καημό... του Σπίρτζη για το μοντέλο των 23 ιδιωτικοποιήσεων του Τσίπρα ή (αν προσθέσουμε τους "αρνητές" Σκουρλέτη, Δρίτσα και κάποιους άσχετους με τα συμβαίνοντα βουλευτές) έχουμε σχέδιο που καμουφλάρουν τα γνωστά έτσι και αλλιώς και αλλιώτικα... των αριστερών αλλά τώρα με υπογραφή και την βούλα Τσίπρα; 

Το ερώτημα τίθεται γιατί έχουμε επανάληψη του φαινομένου Λαφαζάνη και της πλατφόρμας του, αλλά με μια ομάδα που δεν χρειάζεται να δώσει μάχη μεγαλύτερη από έναν ανασχηματισμό. 

Και εάν έτσι έχουν τα πράγματα θεωρώ περισσότερο πιθανό να δούμε εκτός κυβερνήσεως τους συντρόφους Σπίρτζη, Δρίτσα, Κουρουμπλή, Μπαλτά και (μετά δυσκολίας) Σκουρλέτη (που με 2-3 ακόμη ανήκουν σε μια "παρωχημένη" εποχή ΣΥΡΙΖΑ και όχι σε αυτή που μεθοδεύει ο Τσίπρας) παρά να πιάσει τόπο ο καημός και τα δάκρυα... του Σπίρτζη για τις ιδιωτικοποιήσεις. 

Βεβαίως με τον Τσίπρα και τον στενό του (εντός της κυβέρνησης) πυρήνα (που μάλλον δεν επεκτείνεται περισσότερο από τους Παππά και Φλαμπουράρη και παλαιότερα και Δραγασάκη) δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος αν πρόκειται για νέα απόπειρα δουλέματος των δανειστών (με θέμα την πώληση του κράτους) ή αν βρισκόμαστε σε νέο στάδιο εσωτερικών εκκαθαρίσεων. 

Βεβαίως όλα αυτά δεν έχουν σχέση με εμάς. Εμείς, ως φορολογούμενοι θεατές στα καινούργια παπατζηλίκια, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τις ζημιές του ΟΑΣΑ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της ΛΑΡΚΟ της Ζάχαρης, των κρατικών μονοπωλίων, και των εκατοντάδων άχρηστων κρατικών Οργανισμών για να μην κλάψει και ο Σπίρτζης βλέποντας τα κρατικά Αεροδρόμια να "καταντάνε" με καθαρές τουαλέτες και χαρτί... 

Στο κάτω-κάτω αν δεν είμαστε Ουγκάντα πως θα γινόταν υπουργός. 

Γιώργος Κράλογλου

Capital.gr