Τα αεροδρόμια, οι συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί, και το αιώνιο κουτόχορτο…

Μια από τις «αστείες» ειδήσεις που προέκυψαν το τελευταίο διάστημα, τις οποίες πλέον δεν προλαβαίνει κανείς όσο ενημερωμένος κι αν είναι, όπως π.χ. το ότι χθες βράδυ στο επίσημο δείπνο προς τιμήν του Γάλλου προέδρου Ολάντ ο Φίλης ζήτησε… ρετσίνα, και ο Βούτσης έβγαλε τα παπούτσια του κάτω από το τραπέζι(!), είναι και εκείνο με την προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά της παραχώρησης των περιφερειακών αεροδρομίων, που έκαναν οι συνδικαλιστές των αεροδρομίων, μαζί με τους … καθηγητές της Ε’ ΕΛΜΕ!

Μιλάμε για καθεστώς υπαρκτού σουρεαλισμού, οπότε όλα δικαιολογούνται θα μου πείτε.

Το σκεπτικό των καθηγητών είναι ότι εφόσον τα μέλη της ΕΛΜΕ χρησιμοποιούν συχνά τα αεροδρόμια, αν αυτά τα πάρουν οι κακοί ξένοι τότε θα ακριβύνουν, και άρα θα υποστούν οικονομική βλάβη!!!! Το γεγονός ότι οι συριζανέλ που μας κυβερνάνε μας έχουν πνίξει στους φόρους, στα χαράτσια, και στην ύφεση, δεν το συζητάνε… τα ταξιδάκια τους στα Λονδίνα μην ακριβύνουν και από κει και πέρα ας καεί το πελεκούδι…

Να θυμίσω εδώ (για μια ακόμη φορά) ότι η απόφαση να παραχωρηθούν τα αεροδρόμια σε ιδιώτες (και ο αντίστοιχος νόμος) είναι του Πασόκ, επί υπουργίας Ρέπα, και τότε τόσο οι αεροδρομιακοί εργατοπατέρες, όσο και οι καθηγητάδες, αν δεν χειροκροτούσαν, κάνανε την πάπια.

Τώρα όμως, και αφού μεσολάβησε η «μαύρη τριετία Σαμαρά» όπου οι εν λόγω ανέβηκαν στα κάγκελα, και στη συνέχεια έγιναν φουλ συριζαίοι, με τον κωλοτούμπα Αλέξη να τους προδίδει και αυτούς … τώρα ξαναθυμήθηκαν ότι η παραχώρηση των αεροδρομίων είναι εθνικό έγκλημα!

Και βέβαια, όπως και σε κάθε άλλο τομέα, έτσι και σε αυτόν των αεροδρομίων, οι «αριστεροί» ιδεοληπτικοί «πατριώτες» στην ουσία προμοτάρουν τα ιδιωτικά συμφέροντα. Όπως π.χ.  στο θέμα του συνταξιοδοτικού, ή σε αυτό της δημόσιας περίθαλψης, όπου ότι μέτρο φέρνει η φιλολαϊκή μας κυβέρνηση ωθεί τον κοΖμάκη όλο και πιο πολύ προς τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Αλλά αυτά είναι κβαντοφυσική για τους χρήσιμους ηλίθιους του συστήματος…

Τα  αεροδρόμια λοιπόν,  όσο διατηρούν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα τους, λειτουργούν προς όφελος των «κακών» ιδιωτών, τους οποίους ο (φορολογούμενος) λαός επιδοτεί από το υστέρημά του.

Έχω ξαναγράψει σε άλλο σημείωμα ότι  στα ιδιωτικά αεροδρόμια όλου του κόσμου (και σε αυτό της Αθήνας), οι αεροπορικές εταιρίες, οι εταιρίες χάντλινγκ, και γενικά όλοι οι ιδιώτες που δραστηριοποιούνται εκεί, πληρώνουν χρυσάφι τα πάντα. Και αυτό είναι λογικό αφού ως επιχειρηματίες κερδοσκοπούν.

Πληρώνουν την χρήση του αεροδρομίου, την στάθμευση των αεροπλάνων, τους χώρους που έχουν για γραφεία, για γκισέ, τους ιμάντες μεταφοράς αποσκευών, τα ραντάρ, τον κλιματισμό, το ρεύμα, τις εν γένει υποδομές, κλπ. κλπ. Και τα πληρώνουν πανάκριβα.

Στα δικά μας δημόσια αεροδρόμια όλα αυτά τους παραχωρούνται από το κράτος ή εντελώς δωρεάν ή σχεδόν δωρεάν, ή με ένα γελοία χαμηλό συμβολικό τίμημα. Και μιλάμε για ένα χρεοκοπημένο πια κράτος, που παντού προσπαθεί να βγάλει από τη μύγα ξύγκι, μπας και πάρει κανένα έσοδο. Ναι αλλά στο ζήτημα των αεροδρομίων είμαστε λαρτζ!

Τα δε αεροσκάφη πηγαινοέρχονται κι αυτά σχεδόν τσάμπα, αφού έχουμε τα χαμηλότερα αερολιμενικά τέλη της Ευρώπης, χώρια που εδώ και μερικά χρόνια με πολιτικές αποφάσεις καταργούνται ή μειώνονται στο μισό τα διάφορα ούτως ή άλλως πάμφθηνα τέλη χρήσης των κρατικών αερολιμένων προκειμένου να ελκύσουμε τουρισμό.

Ναι αλλά οι ιδιωτικές εταιρίες συνεχίζουν να κερδίζουν, κάνοντας σχεδόν δωρεάν χρήση των υποδομών των αεροδρομίων, τις οποίες οι φορολογούμενοι συνεχίζουμε να πληρώνουμε πανάκριβα.

Οπότε έχουμε το εξής παράλογο: Οι όψιμοι σοσιαλισταράδες συνδικαλιστές μας που θέλουν δημόσια (μπορεί και λαϊκά) αεροδρόμια, και που μάχονται (στον ύπνο τους) τους κακούς ιδιώτες, στην ουσία υπερασπίζονται τα συμφέροντα των ιδιωτών, αφού δωρεάν και δημόσια αεροδρόμια σημαίνει απλά να μη πληρώνουν τίποτα οι ιδιώτες που τα χρησιμοποιούν.

Δηλαδή, για να το πω αλλιώς, τα αεροδρόμιά μας ήδη τα εκμεταλλεύονται οι κακοί ιδιώτες, απλά εμείς τους επιδοτούμε, κι αυτοί απλά … κερδίζουν.

Το παραπάνω είναι τόσο απλό, που δύσκολα γίνεται κατανοητό.

Σε κάποιους δε μοιάζει με διαφορική εξίσωση.

Και όποιος αμφιβάλλει ας σκεφτεί το εξής: Είναι μήπως πιο φτηνά τα εισιτήρια στα 30 τόσα δημόσια αεροδρόμια, από αυτά του ιδιωτικού Ελ. Βενιζέλος; Σαφώς και όχι.

Διότι όλα αυτά τα δημόσια έργα υποδομών κλπ που απολαμβάνουν σχεδόν δωρεάν οι ιδιωτικές εταιρίες στα κρατικά αεροδρόμια, δεν τους κάνουν να μειώσουν τις τιμές τους, αλλά απλά ως μάγκες επιχειρηματίες καρπώνονται την διαφορά προς όφελός τους. Τόσο απλά. 

Άρα, όλοι αυτοί που κόπτονται για και δημόσια αεροδρόμια, απλώς παίζουν το παιχνίδι των ιδιωτών, που τους συμφέρει να συνεχίσει το ισχύον καθεστώς, και να πληρώνουν από καθόλου ως ελάχιστα.

Κι αυτό όποιος το κατάλαβε το κατάλαβε. Αν και για τους συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς της Ε’ ΕΛΜΕ πολύ αμφιβάλλων αν και τι καταλαβαίνουν…

Strange Attractor

ΥΓ- Λέτε τώρα, στα πλαίσια της αλλαξοκωλιάς, να δούμε τους συνδικαλιστές των αεροδρομίων να συμμετέχουν ως αλληλέγγυοι στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, με το σκεπτικό ότι κι αυτοί έχουν παιδιά στα σχολεία;