Αντιπολίτευση από λούζερ και καρπαζωμένους…

Προβλεπόμενο. Επί έξι ώρες, έξι πολιτικοί αρχηγοί και ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας, που στο ίδιο χρονικό διάστημα «έμεινε Παυλόπουλος», επιβεβαίωσαν ότι το «τσάμπα πήγε ο κόπος.»

Αναμενόμενο ότι δεν συμφώνησαν με τη πρόωρα ασταθή κυβέρνηση τα κόμματα της αντιπολίτευσης που προσήλθαν στη συνάντηση. Πώς άλλωστε; Επί ποίου; Και, εν τέλει, γιατί; Για το ασφαλιστικό που επικαλείται ως μείζον «εθνικό θέμα» ο πρωθυπουργός, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να αναλυθεί σε αρμοδιότερο χώρο από αυτό του προεδρικού μεγάρου, ο οποίος είναι η Βουλή με μια ανοιχτή συζήτηση «προ ημερησίας διατάξεως»;

Μήπως για το προσφυγικό και την αναθεώρηση του συντάγματος στο έδαφος των οποίων εδράζεται μια «στοιχειώδης πολιτική συνεννόηση» και που τα οποία πρόσθεσε σκοπίμως η κυβέρνηση ως γαρνιτούρα στο κύριο αντιλαϊκό πιάτο του ασφαλιστικού;

Για να γίνουν άραγε μελλοντικά δεκανίκια στα πολιτικάντικα τερτίπια του Αλέξη Τσίπρα; Ή για να παίξουν το ρόλο του κομπάρσου διευκολύνοντας την υποκριτική παράσταση ενός αδύναμου πρωταγωνιστή που επιχειρεί να συσπειρώσει το κόμμα του για να αποφύγει διαρροές βουλευτών του στις προσεχώς κρίσιμες ψηφοφορίες;

Κανονικά το κόμματα της αντιπολίτευσης όφειλαν να σνομπάρουν την πρωθυπουργική πρωτοβουλία και να μη συμμετάσχουν σε αυτή την εκ συλλήψεως άτυπη και εκ του αποτελέσματος αχρείαστη σύσκεψη του προεδρικού μεγάρου. Εξάλλου ήταν διαφαινόμενο ότι η πρωτοβουλία Τσίπρα δεν ήταν αποκλειστικό προϊόν δικής του έμπνευσης αλλά και αποτέλεσμα της πίεσης της τετράδας των δανειστών, που ανέκαθεν αναζητούσαν διευρυμένη και συναινετική πλειοψηφία στη ψήφιση των σκληρότατων μέτρων που επιβάλλουν. Τι θα κόστιζε, λοιπόν, στον προσωρινό πρόεδρο της ΝΔ, κομματικά άβουλο Πλακιωτάκη μια αποχή, δεδομένου ότι θα προσερχόταν εκεί μόνο για να «ακούσει»;
Πόσο θα επιβάρυνε το προφίλ τη Φώφης και του Σταύρου αν έμεναν «αλά Κουτσούμπα» αμέτοχοι, αφού αμφότεροι προκαταβολικά διαμήνυαν την απροθυμία τους να προσφέρουν στον Τσίπρα συναίνεση για το μη δημοσιοποιημένο σχέδιο του Ασφαλιστικού του; Ας τον άφηναν έρημο να αναλάβει την ουσία των ευθυνών του τώρα που άρχισαν τα ζόρια. Παρέα με τον θερμόαιμο προνομιακό πιστό του Καμένο και ίσως το απρόβλεπτα δύσθυμο Λεβέντη, για να ολοκληρώσει με μάσκες ¨θεσμικής» σοβαρότητας την φαρσοκωμωδία του.

Κι όμως. Ο τυπικά αρχηγός της αξιωματικής και οι λοιποί αρχηγοί τη ελάσσονος αντιπολίτευσης έσπευσαν να κάνουν το χατίρι του Αλέξη Τσίπρα να βαφτίσει συναίνεση την εξεύρεση συνενόχων. Ενός πρωθυπουργού που επέβαλε capital controls χωρίς να ρωτήσει κανέναν, που προκήρυξε αιφνιδιαστικά δημοψήφισμα και αποφάσισε εν κρυπτώ εκλογές – για να μην υπενθυμίσω τη θεαματική κωλοτούμπα του για να αγκαλιάσει τα μνημόνια.

Με τέτοια αξιοπιστία, οι υπόλοιποι αρχηγοί των κομμάτων της Βουλής δεν θα έπρεπε να του στείλουν ούτε SMS , όχι να προσέλθουν εσπευσμένα να προσφέρουν ατύπως άλλοθι στις προσχηματικές εκκλήσεις του.

Έτσι κι αλλιώς τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της αντιπολίτευσης προσέφεραν, άνευ ανταλλαγμάτων, ουσιαστική συναίνεση στον Τσίπρα τον περασμένο Αύγουστο. Για ποιο λόγο να ολισθήσουν σήμερα , έστω με ενστάσεις, στο δις εξαμαρτείν; Προφανώς, αυτή τη φορά το έκαναν πιθανολογώντας ότι οι εκ των προτέρων εκδηλωμένη τους άρνηση στα σχέδια Τσίπρα δεν θα παρήγαγαν ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα. Κυρίως, όμως, φοβούμενα να μην εγκλωβιστούν στην κλασική παγίδα του στυλ : «εγώ σας καλώ σε καλοπροαίρετη συνεννόηση υπέρ των αναγκών του τόπου και εσείς με εγκαταλείπεται μόνο, έρμαιο στους εκβιασμούς των δανειστών».

Ωστόσο δεν αντιλήφθηκαν ότι ο επικοινωνιακός σχεδιασμός του Μαξίμου είχε εκ των προτέρων κρίνει ότι η σύσκεψη θα απέβαινε «μια τρύπα στο νερό». Χαρίζοντας το δικαίωμα στο πρωθυπουργό , αφού πρώτα τους κάλεσε μετά να τους εξυβρίζει περίπου ως «ξεπουλημένους» στους δανειστές! Όπως, τελικά, τάχα θυμωμένος έκανε. Επισημαίνοντας εμμέσως, προς κομματική συσπείρωση, το κίνδυνο «να πέσει η κυβέρνηση της Αριστεράς». Όχι λόγω των όσων απαράδεκτων αντιλαϊκών μέτρων έχει πειθήνια υπογράψει με τους θεσμούς αλλά εξαιτίας της αρνητικής συμπεριφοράς των εγχώριων πολιτικών του αντιπάλων! Τίποτε, μάλλον, από αυτά δεν θα συνέβαιναν αν η πλειονότητα της αντιπολίτευσης του είχε κόψει προκαταβολικά και θαρραλέα τον δήθεν συναινετικό βήχα.

Δυστυχώς γι΄ αυτή, ο Τσίπρας βρίσκει και τα κάνει έχοντας απέναντί του «λούζερ και καρπαζωμένους».

Βασίλης Πήλος

Matrix 24