Όταν τον περασμένο Γενάρη ο Αλέξης και η
σαλεμένη παρέα του ανέλαβαν τις τύχες της χώρας, αντί να σκίσουν το μνημόνιο
και να γκρεμίσουν τον καπιταλισμό όπως υπόσχονταν, άρχισαν τις κωλοτούμπες. Με
αποτέλεσμα να ζούμε τα σημερινά μαύρα χάλια, όπου όλα μα όλα τα πράγματα είναι
τρισχειρότερα από οποιαδήποτε άλλη εποχή της μεταπολεμικής Ελλάδας. Με ένα μνημόνιο
νααααααα….. με το συμπάθιο.
Ο μόνος τομέας στον οποίο οι Συριζαίοι φάνηκαν
συνεπείς ήταν στην πάγια προεκλογική τους δέσμευση για «ανοιχτά σύνορα»,
αλληλεγγύη δηλαδή στους «ξένους αδελφούς μας», και κλείσιμο των κέντρων
κράτησης αλλοδαπών, τα οποία χαρακτήριζαν «σύγχρονα κολαστήρια»…
Έτσι, μόλις το υπουργείο Μεταναστευτικής
Πολιτικής (υπουργείο έχουμε, μεταναστευτική πολιτική δεν έχουμε) το ανέλαβε η
αιώνια αΧτιβίστρια κυρά Τασία, ή αλλιώς η Μητέρα Τερέζα των Πακιστανών, και το αντίστοιχο της Προστασίας του Πολίτη ο
«εγκληματολόγος» Πανούσης, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να ανοίξουν τις
πύλες π.χ. της Αμυγδαλέζας, να ελευθερώσουν τα «αδέλφια μας», και με λεωφορεία
να τα μεταφέρουν στο κέντρο της Αθήνας, αφήνοντας τα έρμαια της … πείνας.
Θυμάμαι τότε που απορούσα: Εντάξει η κυρά Τασία, τόσο ξέρει τόσο κάνει, εξάλλου
έχτισε ολόκληρη καριέρα πάνω στη λαθρομετανάστευση, αλλά καλά, κοτζάμ καθηγητής
εγκληματολογίας… δεν καταλαβαίνει ότι το να αμολάς χιλιάδες ρακένδυτους χωρίς
μία στη τσέπη στη μέση της πόλης, απλά καλλιεργείς την εγκληματικότητα; Που και
τι θα τρώνε όλοι αυτοί; Εκτός και αν ήταν ένα ελεγχόμενο προσωπικό του επιστημονικό
πείραμα, για να συγγράψει μετά κάποια «εργασία» ως προς το πώς γεννάται η
εγκληματικότητα από το πουθενά…
Ένα χρόνο
μετά, η κυρά Τασία περί άλλων τυρβάζει, ο Πανούσης κρύβεται μη τυχόν και τον
«δολοφονήσουν» τα πρώην συντρόφια του στην τρέλα, και το μόνο που άλλαξε είναι
ότι οι χιλιάδες των αλλοδαπών έγιναν εκατοντάδες χιλιάδες, και τώρα ο Σύριζας
τρέχει και δεν φτάνει, αφού με την πρωτοποριακή «μεταναστευτική πολιτική» του
λίγο έλειψε οι εταίροι μας να μας πετάξουν εκτός Συνθήκης Σένγκεν, όπως επί
Δρος Μπαρουφάκη φτάσαμε στο τσακ να μας διώξουν από την ΟΝΕ.
Και που καταλήγει το περίφημο πείραμα της
αλληλεγγύης και των ανοιχτών συνόρων, που ρήμαξε μερικά νησιά μας, διέλυσε την
Ειδομένη, και μετέτρεψε το Ελληνικό σε Ισλαμαμπάντ, ενώ λίγο κόντεψε να
προκαλέσει και πόλεμο μεταξύ των βόρειων γειτόνων μας, οι οποίοι έσπευσαν να στήσουν
φράχτες και τείχη, προφανώς διαφωνώντας με την ελληνική αριστερή ανθρωπιστική
πολιτική;
Καταλήγει στο να «συλλαμβάνονται» πλέον οι άπειροι
οικονομικοί μετανάστες, που εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα, και να απελαύνονται!!!! Πως και που ένας Θεός το ξέρει, αφού πρόσφατα π.χ.
το Πακιστάν δεν δέχθηκε μια ολόκληρη «καραβιά» από δαύτους, και μας τους γύρισε
πίσω, με αποτέλεσμα σήμερα και αυτοί να «λιάζονται» σε κάποια
πλατεία, ψάχνοντας το επόμενο γεύμα τους.
Μάλιστα, η κυβέρνηση της Ελπίδας αποφάσισε, στα
πλαίσια της κωλοτούμπας, να φτιάξει νέα δικά της κολαστήρια, με επίκεντρο όμως
τον άνθρωπο, όπως θα έλεγε και ο σπινθηροβόλος Στρατούλης, και όχι σαν εκείνα
τα απάνθρωπα του Σαμαρά. Για αυτό και ενέδωσε ακόμη και ο συγκαμένος,
παραχωρώντας 2-3 στρατόπεδα, όπως π.χ. ένα στην Κόρινθο, όπου ήδη μεταφέρονται
με ναυλωμένα πούλμαν όσοι λαθρομετανάστες δεν «χάνονται» στο πλήθος της
πρωτεύουσας.
Η Αθήνα επί ΣΥΡΙΖΑ! |
Και βέβαια, σε δεύτερη φάση, βλέπουμε μια ακόμη
παρεπόμενη συριζέικη κωλοτούμπα. Ότι δηλαδή εκεί που θα καταργούνταν τα ΜΑΤ και
θα αφοπλίζονταν η αστυνομία, σήμερα ενισχύονται, αφού όλα αυτά τα κολαστήρια
χρειάζονται 24ωρη φύλαξη. Για αυτό και
αποσπώνται ολόκληρες διμοιρίες στην Κόρινθο. Που δηλαδή να ανοίξουν και τα
υπόλοιπα κέντα κράτησης; Εκεί να δείτε νέες θέσεις εργασίας που θα ανοίξουν
στην «φασιστική» ΕΛ.ΑΣ… Εξάλλου, όταν θέλει ο Σύριζας μπορεί. Δείτε π.χ. την αστυνομική
επιχείρηση που οργανώθηκε στην Ειδομένη, εκεί που έπεσε το ξύλο της αρκούδας,
χωρίς κάμερες και χωρίς δημοσιογράφους, στους οποίους είχε απαγορευτεί
δημοκρατικά πάντα η προσέγγιση. Αν κάτι αντίστοιχο είχε κάνει ο Σαμαράς, ακόμη
θα τον κυνηγούσαν στα χωράφια η Τασία, ο Λάμπρου, και η αριστερή παρέα τους.
Χώρια τα «δημοκρατικά» μας ΜΜΕ…
Όσο για
τον ταλαίπωρο διάδοχο της κυρά Τασίας, τον Μουζάλα, αυτός κι αν δεν έχει χάσει
την μπάλα. Τον βλέπω και τον λυπάμαι. Σαν τον Βέγγο τρέχει, χωρίς κανένα νόημα.
Αφού αντί να ξεδιπλώσει το συριζέικο
όραμά του για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και χωρίς εθνικές διακρίσεις, όπου όλοι
μαζί αγκαλιά, Έλληνες, Νεπαλέζοι, και Αφγανοί, θα χορεύουμε στα καταπράσινα
λιβάδια, ο καημένος απλά περιορίζεται στο
να διεκπεραιώνει ταξίδια μεταναστών με ναυλωμένα πούλμαν ανά την Ελλάδα,
θυμίζοντας περισσότερο υπεύθυνο γραφείου ταξιδίων παρά υπουργό Αριστερής
κυβέρνησης. Θα μου πείτε: Ας πρόσεχε κι αυτός… Έτσι κι αλλιώς στην Ελλάδα του Σύριζα, αν θες
να πιάσεις την καλή, ή λεωφορεία θα ναυλώνεις, ή μετακλητός υπάλληλος θα
γίνεσαι, ή παλαμάκια θα βαράς σε καμιά γεροβασίλαινα! Τι να λέμε…
Και αν στα παραπάνω προσθέσουμε και τον
παράγοντα ΜΚΟ, αυτή την μάστιγα… τότε εύκολα καταλαβαίνουμε το γιατί ΚΑΙ σε
αυτόν τον τομέα οι ξένοι μας λοιδορούν και μας φτύνουν, αναγκάζοντας παράλληλα τον
εθνοπρεπή πατριώτη Αλέξη να αποδεχτεί με την ουρά στα σκέλια παρουσία «ξένων
δυνάμεων» στο Αιγαίο (και όχι μόνο), ενώ στο μέλλον τον βλέπω να συνεργάζεται
στενά και με τους Τούρκους, οι οποίοι και
σε αυτόν τον τομέα μας πήραν τα σώβρακα.
Εν τω μεταξύ συνεχίζονται απρόσκοπτα τα ταξίδια
Μαροκινών και Αλγερινών με απευθείας πτήσεις στην Κωνσταντινούπολη, απ όπου
μετά περνάνε μέχρι και με θαλαμηγούς, επίσημα κι ωραία, στα ελληνικά παράλια,
αφού η ανάλγητη Ισπανία έχει ήδη υψώσει τον δικό της φράχτη και θέτει αυστηρές
προϋποθέσεις για το ποιος «πρόσφυγας» μπαίνει στα εδάφη της. Εκεί δεν έχουν
Σύριζα είπαμε. Και όσο για τους Ποντέμος, ήδη από καιρό αποκήρυξαν τους δικούς
μας αλαφροϊσκιωτους γιαλαντζί αριστερούς… Γι αυτό και οι διάφοροι Αφρικανοί
προτιμούν να διανύσουν χιλιάδες χιλιόμετρα, αντί για μόλις 50-100 μέσω Γιβραλτάρ,
προκειμένου να μπουν στην Ευρώπη μέσω της Ντίσνεϊλαντ της ανομίας που λέγεται Ελλάδα,
αφού όπως λέει ο σοφός λαός «μάθανε ότι εδώ πηδιόμαστε, και πλάκωσαν κι οι …».
Ναι, αλλά
όπως λέει ο Αλέξης: Κερδάμε παντού… και στο μεταναστευτικό!
Strange Attractor
ΥΓ- Σε όλα τα παραπάνω θα
πρέπει να προσθέσουμε και τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε στο όλο ζήτημα ο
σύντροφος στη ζωή της κυρά Τασίας, και αρμόδιος υπουργός Ναυτιλίας κ. Δρίτσας,
ο οποίος άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του έδωσε σαφείς και αυστηρές εντολές
στους μέχρι τότε «δολοφόνους» του Λιμενικού, να σώζουν και όχι να βυθίζουν τους
δυστυχισμένους «πρόσφυγες», όπως έκαναν επί σαμαροβενιζέλων. Γι αυτό και ένα
χρόνο μετά, ο πρωθυπουργός, που πέρσι τέτοιο καιρό κατακεραύνωνε τους
ανάλγητους ένστολους «baby killers», προχθές τους έπλεκε το εγκώμιο ως ήρωες της
ανθρωπότητας.
Αν μάλιστα οι Λιμενικοί υπάγονταν στον
συγκαμένο, μπορεί και να βλέπαμε δεκάδες παρασημοφορήσεις πάνω σε στρωμένες με
κόκκινα χαλιά παλέτες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου