Η αριστερή παρένθεση θα κλείσει σύντομα…

H χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού έγινε γιατί οι επικοινωνιολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουν κόπωση της κυβέρνησης και βάζουν μπροστά το μεγάλο τους… ατού που πιστεύουν ότι είναι ο Τσίπρας.

Όμως, όπως συμβαίνει σε κάθε κυβέρνηση η οποία πάσχει από ιδρυματισμό, έτσι και αυτή που αδυνατεί να απαγκιστρωθεί από την εξουσία, χάνεται το μέτρο. Ο κ. Τσίπρας λοιπόν πρέπει να βγαίνει όλο και πιο συχνά γιατί απλά ο κόσμος καταλαβαίνει τι είναι, αντιλαμβάνεται πόσο κορόιδο πιάστηκε και θα πράξει τα δέοντα όταν θα έρθει η ώρα...

Πρέπει να κάνει όλο και πιο συχνά την παρουσία του αισθητή γιατί πέφτει και το τελευταίο φύλλο συκής της αριστεράς και του ιδίου ως πολιτικού ηγέτη.

Μπορεί ο κόσμος να μη βλέπει εναλλακτικές λύσεις όμως ο Τσίπρας μέρα με τη μέρα αποδομείται. Δυστυχώς μαζί του καταστρέφεται και η χώρα και αυτός που θα έρθει σύντομα για να περισώσει ό,τι μπορεί, θα βρεθεί μπροστά σε ένα διαλυμένο κράτος και μια καταρρακωμένη κοινωνία.

Ο πρωθυπουργός βλέπει μείωση της ανεργίας, ανάπτυξη, έξοδο από την κρίση, καλυτέρευση της ζωής των πολιτών, αποφυγή του κινδύνου ενός grexit κλπ. Είναι όμως έτσι; Ο ελληνικός λαός βλέπει αυτά που βλέπει ο Αλέξης ή μήπως έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται πόσο μεγάλο έγκλημα έγινε πέρυσι τον Ιανουάριο;

Μέσα σε λίγους μήνες κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα έχασε τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Ύφεση αντί ανάπτυξης, δραματική αύξηση του δημοσίου χρέους, λουκέτα σε επιχειρήσεις, διαλυμένες τράπεζες, ένας ιδιωτικός τομέας που φυτοζωεί και το μόνο που πάει καλά είναι το δημόσιο. Αυξήσεις από την Πρωτοχρονιά, προσλήψεις, διορισμοί ημετέρων και στήσιμο ενός κομματικού κράτους που μόνο στα χρόνια της πασοκοκρατίας και στην εποχή του Προκόπη τα ζήσαμε.

Η οικονομική καταστροφή είναι ανυπολόγιστη αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους τομείς. Η Παιδεία έχει διαλυθεί. Κενά στα σχολεία και τον Ιανουάριο, τα πανεπιστήμια έγιναν λάφυρο των μπαχαλάκηδων και των βολεμένων. Οι διακεκριμένοι καθηγητές που ήρθαν να βοηθήσουν τρέχουν και δεν φτάνουν.

Στην Υγεία τα νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει. Ούτε φάρμακα υπάρχουν, ούτε γιατροί και το μόνο που κάνει το υπουργείο είναι να διώχνει διοικητές και υποδιοικητές με στημένες διαδικασίες αξιολόγησης.

Για τις συγκοινωνίες τι να πει κανείς. Τα λεωφορεία δεν έχουν ούτε ανταλλακτικά και κινδυνεύουν άνθρωποι. Στον αγροτικό τομέα δεν υπάρχει ούτε ένα όραμα, μόνο φόροι και σύγκρουση με αυτούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ δύο φορές.

Για το προσφυγικό τι να πει κανείς. Η χώρα της κυρά Τασίας και του μπάρμπα Αλέκου έγινε ξέφραγο αμπέλι και τώρα φρούριο που έκλεισε μέσα του χιλιάδες μετανάστες.

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με τα όποια καλά είχε δεν υπάρχει πλέον. Η κοινωνική κρίση που θα αντιμετωπιζόταν με μέτρα αποδείχθηκε μια τεράστια απάτη.

Μέρα με τη μέρα η κυβέρνηση αποδεικνύεται όχι απλά κατώτερη των περιστάσεων αλλά εγκληματική. Και θα πληρώσει κάποια στιγμή για τις επιλογές της.

Όμως, τώρα τι γίνεται; Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο κ. Τσίπρας και η «συμμορία των γκαφατζήδων»;

Αυτό το καραβάνι των αριστερών που αλυχτάνε για να φοβηθούν τα σκυλιά και όχι το αντίθετο, που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα;

Όχι πολύ μακριά. Μπορεί ο Τσίπρας να αισθάνεται ισχυρός.

Μπορεί να τον στηρίζουν Αμερικάνοι ή επιχειρηματίες.

Μπορεί να κάνει deal με τη διαπλοκή που καταγγέλλει.

Μπορεί η ΝΔ να είναι διαλυμένη.

Μπορεί να κερδίζει χρόνο, όμως έτσι όπως πάει δεν θα γυρίσει αρνί το Πάσχα.

Η αριστερή παρένθεση θα κλείσει σύντομα. 

Antinews