Η δημοκρατία στα καλύτερά της…

Πριν από πολλά χρόνια, είχα ένα φίλο που ήταν μπάρμαν σε ένα μοδάτο μπαράκι της Θεσσαλονίκης, ο οποίος συνεχώς παινεύονταν ότι ήταν φίλος με διάφορους χάι επιχειρηματίες και πολιτικούς.

Όταν τον ρωτούσα τι σόι φίλος τους είναι, αφού δεν τον καλούν ποτέ στο σπίτι τους, αλλά απλά τους σερβίρει ποτά τα βράδια, κολλούσε… Παρ’ όλα αυτά συνέχιζε να ζει το όνειρο ότι είναι σούπερ δικτυωμένος και κολλητός επωνύμων.

Σαν τα λάιφ στάιλ περιοδικά που αφιερώνουν σελίδες επί σελίδων για τον τάδε διάσημο hair stylist, που κάνει τα μαλλιά της… Sharon Stone, λες κι αυτό σημαίνει κάτι. Λες και αν δεν ήταν αυτός η Sharon ή ο Brad δεν θα έβρισκαν άλλον μπαρμπέρη…

Αλέξης Μητρόπουλος: η επιτομή της μεταπολιτευτικής μιζέριας…

Αν μας ρωτήσουνε μετά από 30, 40 χρόνια πως θυμόμαστε τους πατεράδες μας θα τους απαντούσαμε με ένα σχήμα οξύμωρο. Να ζούνε σε μεγάλα άνετα σπίτια με δεκάδες έπιπλα και συσκευές, να ακούνε τραγούδια για φτώχεια και να… κλαίνε.

Να τραγουδάνε για κάποιους «επτά νομά σε ένα δωμά» σε ένα περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από στερήσεις και πόνο.

Υπάρχει κάποια δικαιολογία για αυτή την παράξενη συμπεριφορά τους. Οι σημερινοί 50αρηδες και 60αρηδες βίωσαν ως ενήλικες την τρομακτική ανάπτυξη μετά το ’70 που άλλαξε συνήθειες αιώνων.

Ραγδαία ανοικοδόμηση, αστικοποίηση και πρόοδος της τεχνολογίας μετέβαλαν τα πάντα. Τα σπίτια όλο και μεγάλωναν αλλά παράλληλα συνέβαινε και ένα άλλο παράδοξο. Όσο αυτά μεγάλωναν, τόσο οι ιδιοκτήτες του μίκραιναν και μίκραιναν στο κάδρο του ευρύχωρου σπιτιού.

Έτσι γεμίσαμε από αρχοντικά και χάσαμε τους άρχοντες.

Η επιτομή αυτής της κατηγορίας στην πολιτική σκηνή είναι ο Αλέξης Μητρόπουλος…

Την βόλεψε την Περιστέρα…

Μπορεί η… πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση να ολοκλήρωσε τον κύκλο της και να προετοιμάζεται διασπασμένη για τις επερχόμενες εκλογές, όμως ακόμα και στο παρά ένα απέδειξε ότι δεν διαφέρει σε τίποτα από όλους τους προηγούμενους.

Αναφερόμαστε φυσικά στη σύντροφο του τέως πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα Περιστέρα (Μπέτυ) Μπαζιάνα, η οποία, ως εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, δηλαδή δασκάλα Πληροφορικής δημοτικού σχολείου, αποσπάται για ακόμη μία χρονιά στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο…

Το δράμα... του γελαστού παιδιού…

Ο Αλέξης Τσίπρας… εξομολογήθηκε σε συνεργάτες του τι πέρασε στο κόμμα με την παρουσία της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει το Βήμα της Κυριακής ο Πρωθυπουργός εκμυστηρεύτηκε σε συνεργάτες του ότι « η Ζωή και ο Παναγιώτης μου έτρωγαν το συκώτι. Αισθανόμουν σαν τον Προμηθέα Δεσμώτη».

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «ο παραλληλισμός έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς ο ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου αποτελεί μια από τις πιο συζητημένες παραστάσεις του καλοκαιριού.

Στο σημείωμα της παράστασης αναφέρεται: ο Προμηθέας κραυγάζει πως η αμφισβήτηση της εξουσίας είναι πάντα ένα ρήγμα και ότι γίνεται έτσι η πρώτη φωνή στην ανθρώπινη ιστορία που δηλώνει ευθαρσώς: Είμαι ρεαλιστής γιατί ζητώ το αδύνατο. Και το ζητώ χωρίς άλλο λόγο από τον εαυτό μου»…

Η παγίδα της λεβέντικης αντιπολιτικής…

Η κυβερνητική πορεία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατέρριψε πολύ ισχυρούς μύθους που καλλιεργήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Τώρα σχεδόν όλοι καταλαβαίνουν ότι το μίσος και η ακραία αντιπαλότητα που κυριάρχησαν, είχαν στηριχθεί σε μια φαντασιακή αντίληψη των πραγμάτων.

Μια αντίληψη που έλεγε ότι η Ελλάδα είχε τα πυρηνικά όπλα που θα ανάγκαζαν τους δανειστές να υποχωρήσουν, αρκεί στην θέση των “δοσίλογων” να έρχονταν οι σκληροί διαπραγματευτές.

Σήμερα αρκετοί από εκείνους που αποδέχτηκαν τη ρητορική του μίσους και είχαν την ελπίδα ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα σήμαινε το τέλος της λιτότητας δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα...