Και λοιπόν, τι μας πειράζει; Και τι έγινε;



Συχνά πυκνά ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί αυτές τις τρεις εκφράσεις, πολλές φορές όλες μαζί και πάντα όταν η χώρα δέχεται ένα ισχυρό πλήγμα, μια μεγάλη ήττα από τις πολλές που έχει υποστεί στον έναν χρόνο που μας κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ - και όλες με ευθύνη του ίδιου του πρωθυπουργού.




Οι εκφράσεις αυτές δείχνουν τη νοοτροπία του. Τη νοοτροπία ενός ανθρώπου που δεν μπορεί καν ή δεν θέλει να αντιληφθεί τις επιπτώσεις μια ήττας, ούτε όμως και τη σημασία της…

Η αριστερή παρένθεση θα κλείσει σύντομα…



H χθεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού έγινε γιατί οι επικοινωνιολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνουν κόπωση της κυβέρνησης και βάζουν μπροστά το μεγάλο τους… ατού που πιστεύουν ότι είναι ο Τσίπρας.



Όμως, όπως συμβαίνει σε κάθε κυβέρνηση η οποία πάσχει από ιδρυματισμό, έτσι και αυτή που αδυνατεί να απαγκιστρωθεί από την εξουσία, χάνεται το μέτρο. Ο κ. Τσίπρας λοιπόν πρέπει να βγαίνει όλο και πιο συχνά γιατί απλά ο κόσμος καταλαβαίνει τι είναι, αντιλαμβάνεται πόσο κορόιδο πιάστηκε και θα πράξει τα δέοντα όταν θα έρθει η ώρα...

Η ακροδεξιά της Γαλλίας…



«Είμαστε αναμφισβήτητα το πρώτο κόμμα στη Γαλλία». Αυτή ήταν η ετυμηγορία της Μαρίν Λεπέν, αρχηγού του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, αμέσως μετά τη νίκη του κόμματός της στον πρώτο γύρο των γαλλικών περιφερειακών εκλογών.



Το αντιμεταναστευτικό κόμμα, που σημείωσε μεγάλη άνοδο στις δημοσκοπήσεις μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι τον περασμένο μήνα, κέρδισε το 28% των ψήφων σε πανεθνικό επίπεδο, και βγήκε πρώτο στα 6 από τα συνολικά 13 περιφερειακά συμβούλια...

Κοροϊδεύοντας την κοινωνία…



Πόση κοροϊδία, πόση παραποίηση της πραγματικότητας μπορούμε να αντέξουμε ακόμα; Είναι δυνατόν, ύστερα από έξι χρόνια κρίσης, να θεωρούν ότι κυβερνούν, ψευδόμενοι ασύστολα, μεταθέτοντας συνεχώς τις ευθύνες τους και εξαπολύοντας κατηγορίες κατά πάντων και πασών;



Κι όμως, οι ένοικοι του Μαξίμου και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να πιστεύουν ότι ως αυθεντικοί εκπρόσωποι της άσπιλης και αμόλυντης Αριστεράς έχουν απεριόριστα όρια ανοχής για να συνεχίσουν τις επικίνδυνες ακροβασίες τους…

Γιατί τα καταφέρνει ο Τσίπρας;



Γιατί επιβιώνει πολιτικά ο Τσίπρας; Γιατί δηλαδή ο ίδιος και η κυβέρνησή του παρ’ ότι ακυρώνουν συνέχεια τον ίδιο τους τον εαυτό, καταφέρνουν να έχουν ακόμα έναν σημαντικό βαθμό αποδοχής στην κοινωνία; Η οποία αποδοχή (όπως καταγράφεται μετεκλογικά στις μετρήσεις), ναι μεν, έχει υποχωρήσει θεαματικά συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν, ωστόσο παραμένει ισχυρή και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού. Και σίγουρα, δεν απειλείται από κάποιον παρά μόνο από την εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που τον στηρίζει.



Μερικές καλές απαντήσεις στο ερώτημα, βρίσκει κάποιος σε απόσπασμα της ομιλίας Τσίπρα με την οποία έκλεισε η συζήτηση του προϋπολογισμού το βράδυ του Σαββάτου…