Σύμφωνο συμβίωσης με τον Αλέξη Τσίπρα;

Το 'χω ξαναγράψει. Εκτός από την Ακροδεξιά, την Κεντροδεξιά και τη σκέτη Δεξιά υπάρχει κι η χαζοδεξιά. Η ενοχική, δειλή και αδέξια. Οποιος καμώνεται τον νεοδημοκράτη, εκστασιάζεται από τις ροκάμπιλι φαβορίτες του Αλέξη και τρέμει σύγκορμος από έκσταση στην ιδέα να γίνει τυφεκιοφόρος του εχθρού δεν έχει παρά να αυτομολήσει.

Να πάει να ιδρύσει μια νέα συνιστώσα στην Κουμουνδούρου και να γλείφει τις σόλες του καταληψία σαν δαρμένο κουτάβι, που το μαζέψανε από την εθνική οδό. Ο ξαφνικός αυτός έρως στελεχών προς τον Τσίπρα, που σε λίγους μήνες ξεχαρβάλωσε τα σύνορα, την οικονομία, το κύρος της χώρας και μας πήγε πίσω ολοταχώς, εξηγείται μόνο με δύο εκδοχές: τυχοδιωκτική ηλιθιότητα ή προδοσία…

Οι χαμένες ευκαιρίες…

Κάποιος είχε πει ότι «όταν δεν ξέρεις πού θες να πας, το πιθανότερο είναι να βρεθείς εκεί που δεν θέλεις». Αυτή είναι και η ιστορία του αεροδρομίου στο Ελληνικό, που ρημάζει τώρα 15 χρόνια.

Οι ιδεοληψίες της Αριστεράς, που το ήθελαν αποκλειστικά δημόσιο (κι ακριβό στη συντήρησή του) πάρκο, μαζί με τους συμφεροντολογικούς υπολογισμούς των πέριξ δήμων, απέτρεψαν κάθε αξιοποίηση του χώρου, με αποτέλεσμα τώρα να είναι πολύ λογική η δημιουργία εκεί καταυλισμού φιλοξενίας μεταναστών. Από το να ρημάζει, καλύτερα είναι κάπως να χρησιμοποιηθεί…

Η τρίτη και μεγαλύτερη απάτη εναντίον του λαού…

Η καλύτερη μνημονιακή κυβέρνηση της πενταετίας αποκαλύπτεται πλέον και στους πιο αγαθούς και καλόπιστους ψηφοφόρους της, ότι υπέκλεψε την ψήφο τους με μια τρίτη απάτη.

Τον Ιανουάριο ήταν το σκίσιμο του Μνημονίου και ο “άλλος τρόπος” που τον ήξεραν μόνο ο κ. Αλέξης Τσιπρας και ο Γιάννης Βαρουφάκης. Ακολούθησε η απάτη του δημοψηφίσματος που έπεσαν μαχόμενοι υπέρ του ΟΧΙ, για να δοξαστούν την επομένη ημέρα για το ΝΑΙ τους. Και τελικά όχι μόνο να μην σκίσουν το Δεύτερο Μνημόνιο αλλά να υπογράψουν φαρδιά πλατειά το σκληρότερο τρίτο Μνημόνιο με υποσχετική και για τέταρτο…

Εκτός πορείας…

Ι. Για να μη φθάσει, ποτέ, κανείς εκεί όπου θέλει, αρκεί να μην ξέρει που πάει.

Ο Σύριζα στην Θεσσαλονίκη την 13.9.14 εξήγησε ότι επιθυμεί την εξουσία διότι …«… δεν μπορεί να περιμένει άλλο ο λαός …»… Και εξήγγειλε, εκεί, πρόγραμμα μεγαλεπήβολο. Ήταν στηριγμένο σ΄εκτεταμένες (άμεσες και έμμεσες) κοινωνικές  παροχές. 

Οι παροχές  προϋπέθεταν διαγραφή μεγάλη του εξωτερικού χρέους. Επί πλέον, όμως, και διαρκή βοήθεια προς μόνιμη κάλυψη των ελληνικών ελλειμμάτων.Η προεξοφλούμενη γενναιοδωρία στηριζόταν σε κρίσιμη παραδοχή. Ότι, δηλαδή, άλλως η Ελλάς θα έπεφτε. Οι εταίροι δε, από την πτώση μας, θα υφίσταντο αλυσιδωτές συνέπειες (domino effect). 

Άρα, για ν’ αποφύγουν τα χειρότερα θα υπέκυπταν. Θα μας πλήρωναν, δηλαδή, διαρκώς (!).

Λαίλαπα…

Εξανέστη ο πρωθυπουργός μ' εκείνους που μιλούν για φορολαίλαπα και… χαλάνε την ψυχολογία του κόσμου. Διότι η οικονομία είναι και ψυχολογία και όσοι καλλιεργούν ένα σκηνικό Αποκάλυψης στραπατσάρουν την ψυχολογία και καθυστερούν την ανάκαμψη. Ενώ τα πράγματα δεν είναι έτσι. Είναι δύσκολα, αλλά δεν έχουν καμιά σχέση με το παρελθόν.

Αν ο Σαμαράς δεν είχε χρησιμοποιήσει τον όρο και δεν του είχε προσδώσει μια ανεξίτηλη αρνητική χροιά, θα ήταν ο Τσίπρας που θα μιλούσε για success story. Δεν χρησιμοποίησε τον όρο, περιέγραψε όμως το περιεχόμενό του...