Κανένα σωσίβιο στον ΣΥΡΙΖΑ…

Είναι φανερό νομίζω πως τις τελευταίες μέρες γίνεται μία προσπάθεια τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από κόμματα της ευρωπαϊκής αντιπολίτευσης να επαναχαραγχθούν οι διαχωριστικές γραμμές που κυριαρχούσαν για πέντε χρόνια στην πολιτική ζωή.

Το ξέφτισμα του διλήμματος «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ μπροστά σε ένα ιδεολογικό και πολιτικό κενό, που έπρεπε να καλυφθεί, με τη δημιουργία νέων όρων πολιτικής αντιπαράθεσης. Ετσι, καταφεύγει η ηγετική ομάδα του στο κλασσικό ιστορικό δίλημμα «πρόοδος - συντήρηση», κάτω από το οποίο προτίθεται να δώσει την πολιτική μάχη και να προσπαθήσει να χτίσει τις συμμαχίες...

Βέβαια, φαίνεται πως διατηρεί στις εφεδρείες της την αντίθεση «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» για κάθε ενδεχόμενο, μη λησμονώντας πως με αυτήν κέρδισε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις. Με δεδομένο πως ο στυγνός καιροσκοπισμός είναι ίδιον της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα δεν αποκλείει την ανάκληση αυτού του διλήμματος από την εφεδρεία, αν το απαιτήσουν οι κομματικές ανάγκες.

Τους νέους όρους της πολιτικής αντιπαράθεσης τους στηρίζουν και πάνω στα όσα διαδραματίζονται σε Πορτογαλία και Ισπανία, όπου οι σοσιαλιστές συνασπίσθηκαν σε ετερόκλιτα κυβερνητικά σχήματα με ριζοσπάστες, εθνικιστές, κομμουνιστές και ακτιβιστές, με αντικειμενικό σκοπό να αποκλειστούν από την εξουσία τα συντηρητικά κόμματα, που πρώτευσαν στις εκλογές.

Η πρώτη εκτίμηση είναι πως η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είδε θετικά αυτήν την μετατόπιση του άξονα στο δίπολο «πρόοδος - συντήρηση», καθώς πιστεύει πως η ανασυγκρότηση του πάλαι ποτέ κραταιού κινήματος θα γίνει πάνω στην αντιδεξιά ρητορεία της δεκαετίας του '80, διανθισμένη και με την πομφόλυγα του «νεοφιλελευθερισμού». Πάνω σε αυτήν τη βάση, εκτιμούν οι άνθρωποι της προέδρου, θα επιστρέψουν στο κίνημα οι περισσότεροι απο αυτούς που μετακόμισαν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, η Φώφη αισθάνεται άσχημα για τη συγκυβέρνηση 2012-14 , την οποία συστηματικά λησμονεί στα πολιτικά της σχόλια.

Ολο αυτό το νέο σκηνικό που σκιαγραφείται δειλά - δειλά αποτυπώνει την αγωνιώδη προσπάθεια να λησμονηθεί το 38.7% του «Μένουμε Ευρώπη», να λησμονηθούν οι συνθήκες και οι όροι που το διαμορφωσαν και, το κυριότερο, πως ήταν και παραμένει ένα συμπαγώς συγκροτημένο ποσοστό, που έχει τις ρίζες του στη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Μία κυβέρνηση, που μπορούμε πλέον αβίαστα να πούμε, κράτησε τη χώρα όρθια και την πήγε και πολλά βήματα μπροστά.

Αυτήν την άβολη κι ενοχλητική μνήμη θέλει να βάλει στην άκρη η νέα πολιτική πρόταση για τον πόλο των προοδευτικών δυνάμεων και το μέτωπο κατά του «νεοφιλελευθερισμού», στο οποίο συναθροίζονται καραγκιόζηδες αντι-ευρωπαϊστές, τραμπούκοι – ακτιβιστές, «βαρεμένοι» μαρξιστές και ο απαραίτητος μαϊντανός, οι οικολόγοι.

Συγχρόνως είναι μιά απόπειρα όχι μόνον πολιτικής διάσωσης του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αμνήστευσης του για τα όσα διέπραξε από το 2011 ως σήμερα.

Η αδυναμία ιεράρχησης στόχων οδηγεί μοιραία και στη λανθασμένη επιλογή συμμαχιών.

Σάκης Μουμτζής

Liberal.gr