«Τετραπλάσιο πρωτογενές πλεόνασμα»! Πανηγύριζε
από την πρώτη σελίδα της η «Αυγή» την περασμένη Τρίτη. Ενεση αισιοδοξίας (τη
λένε και πολιτική ντόπα) στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, την περασμένη
Δευτέρα το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε τα στοιχεία εκτέλεσης του κρατικού
προϋπολογισμού, σε τροποποιημένη ταμειακή βάση, για την περίοδο Γενάρη 2016,
τονίζοντας στο σχετικό δελτίο Τύπου ότι «παρουσιάζεται πλεόνασμα στο ισοζύγιο
του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 1.077 εκατ. ευρώ έναντι πλεονάσματος 367
εκατ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2015 και στόχου του Προϋπολογισμού 2016
για πλεόνασμα 197 εκατ. ευρώ.
Το πρωτογενές αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε
πλεόνασμα ύψους 1.193 εκατ. ευρώ, έναντι πρωτογενούς πλεονάσματος 443 εκατ.
ευρώ για την ίδια περίοδο το 2015 και στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 307 εκατ.
ευρώ».
Συμπέρασμα (για όσους αρκούνται απλώς να καταναλώνουν τις κυβερνητικές ανακοινώσεις): τα δημόσια οικονομικά πάνε τόσο καλά που το πρωτογενές πλεόνασμα του Γενάρη υπετριπλασιάστηκε σε σχέση με το στόχο. Είναι όμως έτσι;
Συμπέρασμα (για όσους αρκούνται απλώς να καταναλώνουν τις κυβερνητικές ανακοινώσεις): τα δημόσια οικονομικά πάνε τόσο καλά που το πρωτογενές πλεόνασμα του Γενάρη υπετριπλασιάστηκε σε σχέση με το στόχο. Είναι όμως έτσι;
Κοιτάζοντας το μηνιαίο δελτίο του Γενικού
Λογιστήριου του Κράτους βλέπουμε ότι ένα μεγάλο μέρος από το «αυξημένο
πρωτογενές πλεόνασμα» προέρχεται από τα έσοδα του Προγράμματος Δημοσίων
Επενδύσεων, που ενώ προϋπολογίζονταν σε 160 εκατ. ευρώ έφτασαν τα 565 εκατ.
(υπέρβαση 405 εκατ. ευρώ). Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των παραπανίσιων
εσόδων (388 εκατ. ευρώ) προήλθε από κοινοτικά κονδύλια. Οπως
αντιλαμβάνεστε, πρόκειται για καθαρά συγκυριακό γεγονός. Κάποια κονδύλια είχαν
προϋπολογιστεί για τους επόμενους μήνες, αλλά αντλήθηκαν το Γενάρη. Σε ετήσια
βάση, όμως, το ποσό είναι συγκεκριμένο, οπότε αυτά που εμφανίζονται σαν μεγάλο
πρωτογενές πλεόνασμα το Γενάρη θα εμφανιστούν ως έλειμμα τους επόμενους μήνες.
Τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού εμφανίζονται μειωμένα έναντι των προϋπολογισθέντων (3.938 εκατ. έναντι 4.007 εκατ.). Ενα μέρος της υστέρησης στα έσοδα το κάλυψαν μειώνοντας τις επιστροφές φόρου. Ενώ είχαν προϋπολογίσει να δώσουν επιστροφές φόρου ύψους 346 εκατ. ευρώ, έδωσαν 296 εκατ. Την πλήρωσαν, δηλαδή, οι φορολογούμενοι, πολλοί από τους οποίους έχουν λαμβάνειν επιστροφή φόρου από το 2014!
Εμφάνισαν, όμως, μεγάλη μείωση στις δαπάνες. Ενώ οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού είχαν προϋπολογιστεί σε 3.475 εκατ. ευρώ, πραγματοποιήθηκαν 3.006 εκατ. (διαφορά 469 εκατ. ευρώ). Επομένως, τα 874 εκατ. ευρώ από το «τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα» των 1.193 εκατ. ευρώ οφείλονται στο συγκυριακό παράγοντα των πρόωρων απολήψεων για το ΠΔΕ και στη μείωση των δαπανών.
Μήπως, όμως, η μείωση των δαπανών οφείλεται σε κάποια… μαγική οικονομική διαχείριση της συγκυβέρνησης; Μήπως βρήκαν το μυστικό της «καταπολέμησης της σπατάλης»; Οχι βέβαια. Αυτό που έκαναν ήταν να συνεχίσουν την τακτική της εσωτερικής στάσης πληρωμών. Οπως μείωσαν τις επιστροφές φόρου στους φορολογούμενους που τις δικαιούνται, έτσι μείωσαν και τις πληρωμές στους προμηθευτές του δημοσίου. Το Δεκέμβρη του 2014 (επί Σαμαροβενιζέλων) τα ληξιπρόθεσμα χρέη του δημοσίου προς τους προμηθευτές και εργολάβους ήταν 3.076 εκατ. ευρώ. Το Δεκέμβρη του 2015 (μέσα σ' ένα χρόνο) είχαν εκτιναχτεί στα 5.380 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 75%! Το Γενάρη του 2016, όχι μόνο δεν υπήρξε μείωση (μικρή έστω) αυτού του ποσού, αλλά εμφανίζεται αύξησή του στα 5.500 εκατ. ευρώ.
Το «τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα» του Γενάρη, λοιπόν, είναι μαγική εικόνα. Το μισό οφείλεται σε συγκυριακές πρόωρες απολήψεις από την ΕΕ και το άλλο μισό στο πάγωμα των πληρωμών προς προμηθευτές και εργολάβους του δημοσίου. Οταν, όμως, μεγαλώνεις το κρατικό «φέσι» προς την καπιταλιστική αγορά, δεν μπορείς να προσδοκάς ανάπτυξη. Αντίθετα, βαθαίνεις την κρίση, καθώς οι μικρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις δικές τους υποχρεώσεις (και οι τράπεζες έχουν σταματήσει προ πολλού να τις δανείζουν).
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε πως η στάση πληρωμών του κράτους προς τους καπιταλιστές -μικρούς και μεγάλους- σε μεγάλο βαθμό μεταφέρεται στους εργάτες, τους οποίους οι καπιταλιστές δεν πληρώνουν. Ακόμα κι όταν έχουν λεφτά. Γιατί κανένας καπιταλιστής δε βγάζει λεφτά από την τράπεζα για να πληρώσει τους εργάτες. Περιμένει πρώτα να πληρωθεί από τους πελάτες του. Ετσι, παρατηρείται το φαινόμενο εργατών που έχουν μήνες να πληρωθούν και με τη συνεχή «γκρίνια» καταφέρνουν να πάρουν κάτι «έναντι» από τ' αφεντικά τους.
Τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού εμφανίζονται μειωμένα έναντι των προϋπολογισθέντων (3.938 εκατ. έναντι 4.007 εκατ.). Ενα μέρος της υστέρησης στα έσοδα το κάλυψαν μειώνοντας τις επιστροφές φόρου. Ενώ είχαν προϋπολογίσει να δώσουν επιστροφές φόρου ύψους 346 εκατ. ευρώ, έδωσαν 296 εκατ. Την πλήρωσαν, δηλαδή, οι φορολογούμενοι, πολλοί από τους οποίους έχουν λαμβάνειν επιστροφή φόρου από το 2014!
Εμφάνισαν, όμως, μεγάλη μείωση στις δαπάνες. Ενώ οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού είχαν προϋπολογιστεί σε 3.475 εκατ. ευρώ, πραγματοποιήθηκαν 3.006 εκατ. (διαφορά 469 εκατ. ευρώ). Επομένως, τα 874 εκατ. ευρώ από το «τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα» των 1.193 εκατ. ευρώ οφείλονται στο συγκυριακό παράγοντα των πρόωρων απολήψεων για το ΠΔΕ και στη μείωση των δαπανών.
Μήπως, όμως, η μείωση των δαπανών οφείλεται σε κάποια… μαγική οικονομική διαχείριση της συγκυβέρνησης; Μήπως βρήκαν το μυστικό της «καταπολέμησης της σπατάλης»; Οχι βέβαια. Αυτό που έκαναν ήταν να συνεχίσουν την τακτική της εσωτερικής στάσης πληρωμών. Οπως μείωσαν τις επιστροφές φόρου στους φορολογούμενους που τις δικαιούνται, έτσι μείωσαν και τις πληρωμές στους προμηθευτές του δημοσίου. Το Δεκέμβρη του 2014 (επί Σαμαροβενιζέλων) τα ληξιπρόθεσμα χρέη του δημοσίου προς τους προμηθευτές και εργολάβους ήταν 3.076 εκατ. ευρώ. Το Δεκέμβρη του 2015 (μέσα σ' ένα χρόνο) είχαν εκτιναχτεί στα 5.380 εκατ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση 75%! Το Γενάρη του 2016, όχι μόνο δεν υπήρξε μείωση (μικρή έστω) αυτού του ποσού, αλλά εμφανίζεται αύξησή του στα 5.500 εκατ. ευρώ.
Το «τεράστιο πρωτογενές πλεόνασμα» του Γενάρη, λοιπόν, είναι μαγική εικόνα. Το μισό οφείλεται σε συγκυριακές πρόωρες απολήψεις από την ΕΕ και το άλλο μισό στο πάγωμα των πληρωμών προς προμηθευτές και εργολάβους του δημοσίου. Οταν, όμως, μεγαλώνεις το κρατικό «φέσι» προς την καπιταλιστική αγορά, δεν μπορείς να προσδοκάς ανάπτυξη. Αντίθετα, βαθαίνεις την κρίση, καθώς οι μικρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις δικές τους υποχρεώσεις (και οι τράπεζες έχουν σταματήσει προ πολλού να τις δανείζουν).
Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε πως η στάση πληρωμών του κράτους προς τους καπιταλιστές -μικρούς και μεγάλους- σε μεγάλο βαθμό μεταφέρεται στους εργάτες, τους οποίους οι καπιταλιστές δεν πληρώνουν. Ακόμα κι όταν έχουν λεφτά. Γιατί κανένας καπιταλιστής δε βγάζει λεφτά από την τράπεζα για να πληρώσει τους εργάτες. Περιμένει πρώτα να πληρωθεί από τους πελάτες του. Ετσι, παρατηρείται το φαινόμενο εργατών που έχουν μήνες να πληρωθούν και με τη συνεχή «γκρίνια» καταφέρνουν να πάρουν κάτι «έναντι» από τ' αφεντικά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου