Ο Αλέξης, ο Μάρδας, και ο βάτραχος στο καζάνι που βράζει…

Η Ελλάδα ίσως  είναι η μόνη χώρα της αναπτυγμένης Δύσης όπου κυριαρχεί η τσάμπα μαγκιά και η λαμογιά σε όλα τα επίπεδα. Από τον επιχειρηματικό ως τον ακαδημαϊκό κόσμο, και βέβαια σε όλα τα ενδιάμεσα, ειδικά στην πολιτική. Η χώρα μας είναι ο παράδεισος του επιτήδειου, του αμόρφωτου, του καθενός δηλαδή που έχει σημαία του την γρηγοράδα και την κουτοπονηριά.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ειδικά στα χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας, οικονομικό (και όχι μόνο) κουμάντο έκαναν οι απατεώνες. Είδατε ποτέ κανέναν σοβαρό, εργατικό, μορφωμένο οικογενειάρχη, να διαθέτει πισίνα ή Καγιέν; Όχι. Αυτά ήταν όλα στα χέρια των ημιαγράμματων, πλην όμως καπάτσων, κομπιναδόρων φοροφυγάδων. Αυτοί είναι που διακινούσαν το (μαύρο κυρίως) χρήμα, επιβεβαιώνοντας το παλιό κομμουνιστικό «ρητό» ότι αν είναι να γίνεις πλούσιος από την εργασία, τότε οι οικοδόμοι θα ήταν οι μεγιστάνες του τόπου…

Σε ολόκληρο όμως τον κόσμο, καλώς ή κακώς, κουμάντο κάνουν οι καταρτισμένοι, οι μορφωμένοι, αυτοί που αποκαλούνται geeks, οι καθ ημάς σπασίκλες δηλαδή, και αναφέρομαι στους τραπεζίτες, στους χρηματιστές, στους μάνατζερς, στους καινοτόμους επιχειρηματίες, στα golden boys, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Bill Gates και άλλους τέτοιους παρόμοιους. Μιλάω για τα MBA, τα Ph.D, που στην μπανανία μας όχι μόνο έχουν απαξιωθεί αλλά κυριολεκτικά δεν μετράνε μία. Στην μπανανία μας ανελίσσονται οι καραγκιόζηδες με πτυχία τραπεζικής από ΙΕΚ (στην καλύτερη).

Στην πολιτική για παράδειγμα έχουμε δυο ισότιμα κράτη μέλη του ΟΗΕ, την Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Έτσι δεν είναι; Στη μία είναι πρόεδρος ο Ομπάμα (απόφοιτος του Χάρβαρντ) και στην άλλη ο Τσίπρας (απόφοιτος του κομματικού σωλήνα… και του ΕΜΠ με το δημοκρατικό πεντάρι). Φαντάζεστε τι τυπικά και ουσιαστικά προσόντα θα χρειάζεται κάποιος για να γίνει ανθυποβοηθός συμβούλου του προέδρου των ΗΠΑ; Σε εμάς γίνεται ο … Καρανίκας! Τι να λέμε; Για να μην αναφερθώ στον υπουργό Παιδείας (!) μας που είναι απόφοιτος λυκείου.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά βλέποντας το τελευταίο διήμερο τις απανωτές σφαλιάρες που έφαγε η χώρα μας λόγω Αλέξη, σε τέτοιο βαθμό που να έχουμε πάθει ανοσία, με τον μέσο πολίτη να μην προλαβαίνει καν να μετράει τα χαστούκια και τις προσβολές που δέχεται η άλλοτε περήφανη χώρα μας, την οποία ο σύριζας κατάντησε σάκο του μποξ για τον κάθε Ευρωπαίο «παράγοντα» (και όχι μόνο).

Απανωτές οι σφαλιάρες!

Μια  σφαλιάρα φάγαμε στη σύνοδο κορυφής, και μια πιο γερή στη Σμύρνη. Εκεί που οι Τούρκοι αποφάσισαν να μας γλεντήσουν, αναγορεύοντας τον πρωθυπουργό μας σε επίτιμο διδάκτορα της Πολιτικής Οικονομίας! Προφανώς θαμπώθηκαν από τις οικονομικές του γνώσεις και τώρα θέλουν να τους διδάξει κι αυτούς, πώς να κλείνουν τράπεζες, και πώς να θεριεύουν την ανεργία. Αλλιώς δεν εξηγείται.

Έτσι, στο μεταναστευτικό φάγαμε γερή πόρτα, με τον Τουσκ να βαράει προσοχές στους Τούρκους, και να συγχαίρει τους Βαλκάνιους γείτονές μας που σφράγισαν τα σύνορά τους, και να την λέει (μέσω τουίτερ) στον δικό μας, που πήγε να ψελλίσει κάτι για αλληλεγγύη των λαών και για απόκλιση τους από την συμφωνία των Βρυξελλών. Εν ολίγοις, άλλα έγιναν στη Σύνοδο, και άλλα κατάλαβε ο Αλέξης… ως συνήθως.

Όσον αφορά στα τεκταινόμενα στη Σμύρνη, είμαι σίγουρος πως αν υπάρχουν σοβαροί Έλληνες διπλωμάτες (αν λέμε), σήμερα θα τραβάνε τα μαλλιά τους, με τις αλλεπάλληλες γκάφες που έκανε ο στιβαρός μας ηγέτης, ο οποίος απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται.

Έδειξε να αγνοεί το πώς και το πότε προέκυψε το περίφημο casus belli, που προφανώς μέσα στην θολούρα του το μπέρδεψε με κανένα τουρκικό λάγνο belly dance,  ή με κανένα μπαράκι στα Εξάρχεια…

Αμ το άλλο; Που ο πονηρός Νταβούτογλου του είπε φάτσα κάρτα και με κάθε επισημότητα ότι θεωρεί τον εναέριο χώρο μας τουρκικό, και άρα ΔΕΝ κάνουν παραβιάσεις οι Τούρκοι, αλλά εμείς! Με τον δικό μας να χασκογελάει, ενώ από κάτω, ο Κοτζιάς έπαιζε με το κινητό του! Πάλι καλά που δεν καθάριζε φασολάκια, όπως η Φωτίου…

Και σαν να μην έφτανε κι αυτό, είχαμε τον ανιστόρητο Αλέξη να λέει με στόμφο ότι η Σμύρνη αποτελεί το σύμβολο της ελληνοτουρκικής φιλίας (ή κάπως έτσι τέλος πάντων), αποδεικνύοντας την παντελή του γύμνια στα πάντα όλα. Χώρια ότι στηρίζει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, και χώρια του ότι συμφώνησε με τους Τούρκους να μοιραστεί τεχνογνωσία στα θέματα των ΜΜΕ! Με τους Τούρκους…. Που κλείνουν εφημερίδες και φυλακίζουν δημοσιογράφους. Ήμαρτον δηλαδή.

Τέλος, σαν να μην ήταν αρκετές οι σφαλιάρες και οι γκάφες, είχαμε και τον Μάρδα, κοτζάμ υφυπουργό Εξωτερικών, και όχι έναν απλό βουλευτή επαρχίας, να δηλώνει εν ψυχρώ πως αν δεν τα βρούμε διπλωματικά με τους Τούρκους, τότε … πάμε σε πόλεμο! Ταρατατζούμ δηλαδή! Να πάρουμε την Πόλη, και να βάλουμε ΕΝΦΙΑ και στα μεμέτια.

Πόλεμο είπε το άτομο! Μια λέξη που δεν τόλμησε να εκστομίσει ούτε ο μάγκας Ανδρέας την εποχή του «βυθίσατε το Χόρα», ή τον Μάρτη του ’87. Ούτε καν ο Σημίτης επί Ιμίων, τότε που εν πάση περιπτώσει είχαμε λεφτά για βόμβες,  και ήταν ανοιχτές και οι τράπεζες. Το είπε όμως ο Μάρδας!!!!! Προφανώς ακολουθώντας τις συμβουλές του νεόκοπου πρωθυπουργικού συμβούλου από τον Γιδά, ο οποίος είναι γνωστός κομάντο (του τουίτερ). Και πότε το είπε; Την ίδια ώρα που ο περήφανος πρωθυπουργός κατέβαζε τα παντελόνια του μέσα στην φωλιά του (γκρίζου) λύκου.

Τι να πει κανείς; Δεν τους προλαβαίνεις…

Εν κατακλείδι, για να τα λέμε αυτά, προσωπικά δεν αποκλείω ούτε τον πόλεμο, αφού σαν τα ποντίκια, που όταν είναι στη γωνία ορμάνε για το λαρύγγι, έτσι και ο Αλέξης και το τσούρμο του δεν το έχουν σε τίποτα να μας βάλουν σε εθνικές περιπέτειες μόλις δουν ότι γι αυτούς δεν υπάρχει άλλη σωτηρία. Έτσι, παρέα με τον στρατάρχη συγκαμένο, είναι ικανοί να μας πάνε και σε πόλεμο, μπας και συσπειρώσουν τον ζαλισμένο λαό, που σήμερα ακούει σύριζα και τρέχει. Οπότε μέσα σε αυτά τα πλαίσια, ίσως ο Μάρδας να ήξερε τι έλεγε… ίσως δηλαδή να μην ήταν μια απερίσκεπτη παπαριά του. Εξ’ ου και δεν ανασκευάζει αυτά που είπε.

Βέβαια, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, πιο πιθανό θεωρώ το να μας βομβαρδίσει κανένα ΝΑΤΟ, παρά να κηρύξουμε πόλεμο στον Τούρκο… αλλά εγώ είμαι ποταπός, οπότε ίσως υπερβάλλω. 

Πάντως, όταν πετάς τον βάτραχο κατευθείαν μέσα στο βραστό νερό, αυτός τινάζεται αμέσως έξω από την κατσαρόλα. Όταν όμως τον βάζεις σε νερό με φυσική θερμοκρασία και αρχίζεις να τον σιγοβράζεις, τότε δεν αντιδρά, αλλά μένει ατάραχος και βράζει. Αυτό μας συμβαίνει εδώ και ένα χρόνο. Είμαστε ο βάτραχος, που σιγοβράζουμε (στο ζουμί μας), έχοντας συνηθίσει το καθημερινό κάψιμο. Και αντί για καμιά όμορφη πριγκίπισσα που θέλει να μας φιλήσει μπας και μεταμορφωθούμε, το μόνο που έχουμε να πορευόμαστε είναι την κυρά Τασία την σταφιδιασμένη, την Ζωζώ την «αρπαγμένη», και την Φωτίου με τα φασολάκια της…

Κοινώς, την κάτσαμε την βάρκα αδέρφια….

Strange Attractor

ΥΓ- Οφείλω να ομολογήσω: Όντως την άλλαξε την Ευρώπη, όπως μας είχε υποσχεθεί ο Τσε Παπάρα. Να τα λέμε αυτά…