Τι να πει κανείς;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ακόμη και μικρό παιδί, απορούσα με την  «ιδιότητα» που δήλωναν διάφοροι, δηλαδή «αδιόριστος εκπαιδευτικός». Ποτέ δεν είχα καταλάβει πως και γιατί ο οποιοσδήποτε τελειώνει μια σχολή, ακόμη και σε δέκα χρόνια, να θεωρείται εν δυνάμει εκπαιδευτικός και μάλιστα να δηλώνει και «αδιόριστος». Λες και ήταν κληρονομικό του δικαίωμα. Λες και δεν υπάρχει η επιστήμη της παιδαγωγικής. Λες και ο κάθε καραγκιόζης έχει το δικαίωμα να πλάσει ψυχές παιδιών, επειδή μπόρεσε και πήρε πτυχίο Ιχθυοκαλλιέργειας απ τα ΤΕΙ … Σουλίου. Και όμως, αυτό το σύστημα ίσχυε για δεκαετίες ολόκληρες  επί επετηρίδας, όπου όλοι ανεξαιρέτως οι πτυχιούχοι ΑΕΙ και ΤΕΙ (ΚΑΤΕΕ) περίμεναν να διοριστούν, για να αράξουν ( ο συριζαϊσμός έχει βαθιές ρίζες)…

 

Έλλην υπουργός, σκεπτόμενος...

Αυτό το φαιδρό «καθεστώς» ευτυχώς δεν ισχύει πια, ισχύει όμως ένας εξίσου περίεργος νεοελληνικός παραλογισμός, που έχει σχέση με τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια, και τις πρώτες κατοικίες. Όπου καθημερινά ακούμε, ακόμη και από νοήμονες και σοβαρούς, κατά τα άλλα, ανθρώπους, πως ο καημένος ο κοσμάκης που λόγω κρίσης δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις του στεγαστικού του, κινδυνεύει τώρα να χάσει το σπιτάκι του από τα κοράκια,  το οποίο σπιτάκι έφτυσε αίμα για να το αποκτήσει. Εξάλλου, στην μπανανία που ζούμε το κεραμίδι πάνω απ το κεφάλι μας είναι η αμέσως επόμενη ανάγκη μετά τον διορισμό στο δημόσιο.

Όμως για σιγά ρε παιδιά… ο καθένας θα πρέπει να κάνει το  κουμάντο του, και να απλώνει τα πόδια του  ανάλογα με το μέχρι που φτάνει το πάπλωμά του. Έτσι δεν είναι; Δεν κατάλαβα δηλαδή σε τι ακριβώς διαφέρει κάποιος που πήρε δάνειο και πληρώνει δόσεις για να μένει κάπου, από κάποιον που πληρώνει νοίκι για τον ίδιο λόγο. Γιατί ο πρώτος να αποτελεί «ιερή αγελάδα» που δεν πρέπει να θιγεί, ενώ κανένας δεν ενδιαφέρεται για τον δεύτερο; Η κρίση όλους μαζί δεν μας χτύπησε; Ή μήπως χτύπησε μόνο όσους πήραν στεγαστικό; Τι λέει ο Καρανίκας;

Δεν άκουσα ποτέ κανέναν να συμπαρίσταται σε όλους εκείνους που δεν μπορούν να πληρώσουν το νοίκι τους, αλλά τουναντίον άπαντες συμπάσχουν και υπερασπίζονται εκείνους που δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των στεγαστικών τους, και θα τους πάρουν τα σπίτια οι κακές τράπεζες και τα ξένα funds, και θα μείνουν οι καημένοι στους πέντε δρόμους, και δώστου κλάμα ο Αυτιάς, και δώστου καταγγελτικό λόγο ο Παπαδάκης.

Μα γιατί να μείνουν στους πέντε δρόμους; Αν τους το πάρει η κακιά τράπεζα το σπίτι, ας πάνε να νοικιάσουν και αυτοί.

Και εν πάση περιπτώσει, όλοι έχουμε γνωστούς τραπεζικούς, οι οποίοι το ‘χουν τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Ότι δηλαδή στην πλειονότητά τους όλοι αυτοί οι ταλαίπωροι που κινδυνεύουν με κατάσχεση της πρώτης κατοικίας τους είναι απλά μπαταχτσήδες. Να τα λέμε αυτά. Πολλοί μάλιστα έχουν πληρώσει 2-3 μόνο δόσεις, και έκτοτε ζουν συνειδητά στο τσαμπαντάν στη σπιταρόνα τους, παριστάνοντας τους οικονομικά ανήμπορους, και ευελπιστώντας στον κάθε (συριζαίο κυρίως) κυβερνητικό παράγοντα προκειμένου να υπερασπιστεί το δικαίωμά του στην «πιστολιά». Περιμένοντας την δικαίωση της απατεωνιάς τους. Λες και όλοι εμείς οι υπόλοιποι που πληρώνουμε νοίκι μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει είμαστε από άλλο ανέκδοτο. Εμάς μας γέννησε ζόμπι, και όχι μάνα…

Υπάρχουν, μαθαίνω, περιπτώσεις όπου διάφοροι επιτήδειοι συμπατριώτες μας ζουν τσάμπα σε βιλάρες και μεζονέτες εδώ και χρόνια, περιμένοντας την διευθέτηση του «προβλήματος», ακόμη κι αν αυτά τα σπίτια ήδη ανήκουν (στα χαρτιά) στην τράπεζα.

Και εν πάση περιπτώσει, αν είναι έτσι, να υπερασπιζόμαστε και όλους εκείνους που δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις δόσεις του δανείου που πήραν για την τζιπάρα τους, ή για την πισίνα τους, και αναγκάζονται να τις  χάσουν λόγω κρίσης… μη κάνουμε μισές δουλειές.

Και μέσα στον γενικό χαμό που προέκυψε τελευταία με την απίθανη φοροκαταιγίδα του Σύριζα, όπου συζητιέται και σχεδιάζεται νέος φόρος στην συνδρομητική τηλεόραση, επιπλέον φόρος στην κινητή τηλεφωνία, αύξηση του φόρου στα καύσιμα, αύξηση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αύξηση στον ΕΝΦΙΑ, αύξηση του φόρου αλληλεγγύης (εισφορά το λένε), και άλλα τέτοια πολλά, έρχεται κάποιος συριζαίος Γενικός Γραμματέας ονόματι Κουμεντάκης, και βάζει μπουρλότο στην εκλογική πελατεία του Αλέξη, τους δημοσίους υπαλλήλους, λέγοντας πως το κακό ΔΝΤ ζητάει να μην πληρώνονται για μερικά τέρμινα… Ναι! Επί κυβέρνησης σύριζα!

Μα καλά, τι στο διάολο διαπραγματεύεται τόσους μήνες ο Τσαλακώτος με τον Σταθάκη και τους άλλους κωλοτούμπες; Αφού κάθε τρεις και λίγο, το μόνο που ακούμε είναι φόροι, φόροι, φόροι, και μειώσεις μισθών και συντάξεων. Τώρα ακούμε και στάση πληρωμών στο δημόσιο. Παρόλο που οι «διαπραγματεύσεις» στις σουίτες του Χίλτον συνεχίζονται, με τους συριζαίους εκπροσώπους μας να μοιάζουν με βιζιτούδες που μπαινοβγαίνουν στα ξενοδοχεία, και να μιλάνε για «κόκκινες γραμμές» και άλλα παραμύθια, την ίδια ώρα που η σύνταξη πάει στα 300 ευρώ το πολύ, και σε λίγο θα φορολογείται μέχρι κι ο αέρας που αναπνέουμε. 

Τζα!!!!!!

Μην αντιστέκεστε στο κουαρτέτο τόσο σθεναρά ρε παιδιά, σε λίγο θα μας πάρουν και τα σώβρακα έτσι όπως το πάτε.

Και όλα αυτά τα ωραία και σοσιαλιστικά, την ίδια ώρα που η Β. Ελλάδα γονατίζει από τους «πρόσφυγες πολέμου» (απ το Μαρόκο και την Σομαλία), οι οποίοι εδώ και δυο μέρες έχουν μάθει καλά το κόλπο, έχουν καταλάβει ότι ζουν στην Ντίσνεϊλαντ της ανομίας, και έχουν κλείσει δρόμους, εκβιάζοντας ποιον άραγε; Σήμερα μάλιστα, δεκάδες Αφγανοί  κάνανε κατάληψη με αντίσκηνα και στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης. Με τον Τόσκα να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, και τον συγκαμένο να ασχολείται με τις πουλάδες και τις παλέτες του.

Όσο για τον Μουζάλα, τι δήλωσε ο αθεόφοβος; Ότι η κυρά Τασία, αν και ήταν αρμόδια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, εν τούτοις δεν εξέφραζε την κυβέρνηση, ούτε καν τον Σύριζα, όταν προσκαλούσε όλους τους «κατατρεγμένους» της γης, τάζοντάς τους μέχρι και δωρεάν φοίτηση στα ΑΕΙ μας. Εξέφραζε, λέει, μόνο τον εαυτό της! Βγήκε και ο Σουηδός (ο Σκουρλέτης ντε) και είπε ανερυθρίαστα ότι «ο Σύριζας ποτέ δεν είχε διατυπώσει πολιτική ανοικτών συνόρων». Μάλλον το φανταστήκαμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Τι να λέμε;

Ευτυχώς που στις επάλξεις της παιδείας βρίσκεται ο ζυμαρούλης, ο οποίος μάλιστα πήγε κι αυτός στις ΗΠΑ (με τριπλή θέση σε επιβατικό αεροπλάνο μου λένε οι γνωρίζοντες) για να ξεδιπλώσει το όραμα του για πλέρια δημοκρατία και σοσιαλιστική παιδεία, έχοντας λίγο πριν απαγορεύσει τις αξιολογήσεις, τις ξένες γλώσσες και τις αθλητικές δραστηριότητες στα ιδιωτικά, καταργώντας στην πράξη και τα πρότυπα σχολεία, αφού πλέον οι μαθητές θα μπαίνουν σε αυτά με κλήρωση. Ισότητα λέμε ρε ζαγάρια, όχι αστεία.

Τι να πει κανείς;

Strange Attractor