Υπερβολές και κοινοτοπίες…

Στα καθ’ ημάς, το ευτύχημα είναι ότι δεν ακούστηκαν οι γνωστές αριστερές παρόλες του παλιού κακού καιρού, όπως ότι «οι βομβιστές αυτοκτονίας είναι τα τανκς των φτωχών». Ούτε καν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίνα Κασιμάτη δεν στεναχωρήθηκε που ανάμεσα στα θύματα των βομβιστών δεν ήταν και κάποιος γνωστός της πρώην πρωθυπουργός.

Σποραδικές μπαταριές ακούστηκαν για τις «ευθύνες της Δύσης» και αυτές ήταν ξέπνοες. Αλλά ας κρατάμε μικρό καλάθι διότι σήμερα θα κυκλοφορήσουν τα οχήματα της αριστερής διανόησης και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πότε κάποιος θα χαρακτηρίσει τη φρίκη «έργο τέχνης». Πάντως, γενικώς και επισήμως, ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε χωρίς αστερίσκους και υπεκφυγές το νέο τρομοκρατικό χτύπημα κι αυτό είναι κατάκτηση για τη χώρα…

Δεν έλειψαν όμως οι υπερβολές και οι κοινοτοπίες για το φρικιαστικό γεγονός, όπως ότι «η επίθεση ήταν καλά σχεδιασμένη» (λες και χρειάζεται κανένα φοβερό σχέδιο για να ανατιναχθεί κάποιος σε δημόσιο χώρο) ή ότι «δεν είναι τυχαίο ότι χτύπησαν στην καρδιά της Ευρώπης»· λες και υπήρχε περίπτωση να ανατιναχθούν στη Δώθε Παναγιά, που ’λεγε και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στη γνωστή ταινία.
Οι υπερβολές είχαν να κάνουν με την άκριτη σύνδεση των προσφύγων και μεταναστών με το τρομοκρατικό αυτό χτύπημα, όπως και με το αντίθετό του, δηλαδή την άκριτη αποσύνδεσή τους. Κακά τα ψέματα: η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών και προσφύγων δεν είναι τρομοκράτες, αλλά ουδείς μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να παρεισφρήσουν στις ανέλεγκτες ροές και μακελάρηδες του ISIS. Αυτό εξάλλου πιστοποιείται από την πρόσφατη επίθεση στο Παρίσι, όταν διαπιστώθηκε ότι ένας τρομοκράτης πέρασε από τη Λέρο.

Το γεγονός ότι οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν μουσουλμάνοι με υπηκοότητα ευρωπαϊκού κράτους δεν σημαίνει ότι οι εισερχόμενοι δεν πρέπει να ελέγχονται στα σύνορα. Ούτε να λιάζονται ανενόχλητοι και μετά να εξαφανίζονται και το κράτος να απουσιάζει παντελώς. Είναι δύσκολη η αντιμετώπιση των «τρελών του Θεού» από τις δυτικές κοινωνίες. Οχι μόνο διότι, όπως είχε διακηρύξει παλιότερα ο Οσάμα μπιν Λάντεν, «εμείς αγαπάμε τον θάνατο κι εσείς τη ζωή». Κυρίως επειδή το βασικό χαρακτηριστικό μιας ανοιχτής κοινωνίας είναι να μη βάζει τους πάντες στο ίδιο σακί. Σε αντίθεση δηλαδή με τους τρομοκράτες που σκοτώνουν αδιακρίτως πιστούς κι άπιστους, οι δυτικές κοινωνίες πρέπει πάντα να προσπαθούν να διαχωρίσουν τους ισλαμιστές από τους μουσουλμάνους, του Σύρους από τους μαχητές του ISIS κ.λπ.

Η συλλογική ευθύνη ήταν κάτι που η δυτική σκέψη εξοστράκισε· και καλώς, διότι εκτός από ατελέσφορη είναι και επιβλαβής.
Στη μαυρίλα αυτών των ημερών θέλουμε να ελπίζουμε ότι ανάμεσα στους μακελάρηδες των Βρυξελλών δεν βρίσκεται κανένας από τους «εξαφανισμένους» της κ. Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Ομως, όπως και να έχει η κατάσταση, η Ελλάδα είναι το τελευταίο σύνορο της Ευρώπης και σε εξαιρετικά αδύναμη θέση. Είναι ζήτημα χρόνου να αρχίσουμε να ακούμε, από του λαϊκιστές του Βορρά, ιερεμιάδες κατά της χώρας για απουσία ελέγχων και για την αναγκαία απομόνωση του κακού στα βόρεια σύνορά μας.

Εδώ οι Βρετανοί λαϊκιστές του Brexit κατηγορούν τη γέφυρα του Ρίου-Αντιρρίου για τις λακκούβες στους δρόμους του Λονδίνου, για τα –έτσι κι αλλιώς πλημμελώς ελεγχόμενα– σύνορα θα ντραπούν;

Πάσχος Μανδραβέλης

Καθημερινή