Αυτή (δεν) είναι Αριστερά…

Κατανοώ απόλυτα την απογοήτευση του κάθε παραπλανημένου (συνήθως ηλικιωμένου) Αριστερού με την σημερινή κατάσταση. Περίμενε ο άνθρωπος 100 χρόνια να πάρει την εξουσία και τώρα που το πέτυχε τον χτυπάει η πραγματικότητα κατακούτελα. Προσπαθεί να περπατήσει με το κεφάλι ψηλά και να εφαρμόσει όλα όσα πίστευε τόσα χρόνια και τρώει την μία καρπαζιά μετά την άλλη.

Πρώιμη μπουτού!

Κατανοώ απόλυτα πως προσπαθεί να βρει δικαιολογίες και διέξοδο όχι τόσο για τους άλλους όσο για τον εαυτό του. Για να μην αισθανθεί πως σπατάλησε τη ζωή του για ένα παραμύθι μικρών παιδιών. Ωραίο μεν, αλλά παραμύθι…

Αυτό που δεν κατανοώ είναι η δικαιολογία στην οποία καταλήγει να είναι πως "αυτό δεν είναι Αριστερά". Συγγνώμη σύντροφε, αλλά σοβαρά όταν ψήφιζες τον περασμένο Γενάρη πραγματικά πίστευες πως τα παιδιά της κατάληψης ήταν κάτι καλύτερο? Πραγματικά πες μου, περίμενες κάτι άλλο? Να πιστεύεις στον ιδεολογικό σου παράδεισο είναι κατανοητό, αλλά ειλικρινώς πίστευες πως σε αυτόν τον παράδεισο θα σε οδηγούσε ο Φίλης, ο Λαφαζάνης, ο Τσίπρας, ο Βαρουφάκης και η Ζωή? Ειλικρινά κατάφεραν όλοι αυτοί οι εξόφθαλμα ψεύτες, αμαθείς, ανόητοι και προκλητικοί "πιτσιρικάδες" να σε πείσουν πως ήταν αυτό που περίμενες? Πες μου αλήθεια, θέλω να ξέρω!

Όταν άκουσες πως θα βαράγανε τα νταούλια, δεν σου μπήκαν ψύλλοι στ'αυτιά? Όταν άκουσες πως θα γονατίσουν όλη την Ευρώπη, δεν πονηρεύτηκες? Δεν είπες στη γυναίκα σου: "τι λένε ετούτοι εδώ ρε Φανούλα, είναι με τα καλά τους?" 

Αν με όλα όσα υπόσχονταν, δεν κατάλαβες τι ψεύτες ήταν, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου. 

Αν πάλι κατάλαβες, τότε γιατί τους ψήφισες? Θα μου πεις γιατί εγώ ψηφίζω την Αριστερά που θέλω. Όχι ρε σύντροφε. Στις εκλογές δεν ψηφίζουμε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ή αυτό που ευχόμαστε να υπάρξει. Στις εκλογές ψηφίζουμε αυτό που μας προσφέρεται διαθέσιμο. 

Δεν μπορεί ο Χρυσαυγίτης να μου πει πως ψήφισε υπέρ ενός νόμιμου εθνικιστικού λαϊκού κόμματος που θα ήθελε να υπάρχει και πως αυτό που βλέπει "δεν είναι Χρυσή Αυγή". Ψήφιζε εν γνώσει του υπέρ εγκληματιών και τραμπούκων της νύχτας. 

Δεν μπορεί ο δεξιός να μου πει πως ψήφιζε υπέρ ενός νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού κόμματος, αλλά από λάθος του προέκυψε ο Κώστας ο Καραμανλής, ο Πολύδωρας και ο Γιακουμάτος, οι οποίοι "δεν είναι Νέα Δημοκρατία". 

Δεν μπορεί ο άρρωστος Πασόκος (αυτό το γραφικό είδος οργανισμού στη ζωική αλυσίδα), να μου πει πως ψήφιζε για έναν ιδεατό σοσιαλισμό, αλλά του προέκυψε ο Ανδρέας με τα ζεϊμπέκικα, τον Καντάφι και την χοντρή αεροσυνοδό, ο οποίος "δεν ήταν Σοσιαλισμός". 

Όχι ρε σύντροφοι όλων των παρατάξεων. Δεν μπορείτε να μου λέτε πως ψηφίζετε για κάτι "άλλο" που θα θέλατε να υπήρχε. Η αλήθεια είναι πως ψηφίσατε απολύτως ενσυνείδητα τα κόμματά σας, ξέροντας τι είναι, και μην πάτε να μου κρυφτείτε τώρα.

Ξέρατε πολύ καλά τι ψηφίζατε ή αν δεν ξέρατε τότε δεν αξίζετε τη δημοκρατία που απολαμβάνατε και την δύναμη της ψήφου που σας δόθηκε. 

Η μόνη σας πραγματική δικαιολογία είναι πως ψηφίζατε το λιγότερο κακό. Αυτό το δέχομαι απολύτως. Έτσι κάνω κι εγώ. Αλλά μετά δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου να λέω πως η επιλογή μου "δεν είναι αυτό που ήθελα". 

Αυτή ΕΙΝΑΙ Αριστερά σύντροφε. Αυτή την Αριστερά ψήφισες. Και αυτή την Αριστερά υφίσταμαι. 

Πάψε να με κοροϊδεύεις κι από πάνω.

Αλέξανδρος Παπαδόπουλος

Melgia