Τελικά, μας μισούν οι ξένοι;

Ένας από τους πολλούς κυρίαρχους μύθους που κυκλοφορούν στη χώρα μας, ειδικά τα τελευταία αυτά χρόνια της κρίσης, είναι το ότι μας μισούν και μας ζηλεύουν οι κακοί ξένοι, και θέλουν να μας εξαφανίσουν από προσώπου γης, γι αυτό και μας έχουν γονατισμένους και αλυσοδεμένους με το «επαχθές» χρέος.

Ένας μύθος που κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα, από σάιτ σε σάιτ, και πολλές φορές ακούγεται ακόμη και από «σοβαρούς» κυβερνητικούς (συριζαίους) παράγοντες, χώρια όλα εκείνα τα φρούτα των ΑνΕλ, της Χ.Α. και άλλων αλαφροΐσκιωτων.

Ένας μύθος που χτίζει αγαναΧτισμό, διαμορφώνει συνειδήσεις, και που παράγει ψήφους, που όμως δεν στηρίζεται σε κανένα ιστορικό στοιχείο, και δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα...

Σε μια εποχή όμως όπως η σημερινή, όπου ο κάθε ημιμαθής «αιλλυναράς» ξύπνησε απότομα απ΄την νιρβάνα του και έχει πολιτικό λόγο, επόμενο είναι η σαχλαμάρα αυτή να μεταδίδεται με την ταχύτητα του φωτός, προσφέροντας άλλοθι στην ανεπάρκειά μας.

Η αλήθεια είναι ότι τα παλιά καλά χρόνια της αρχαιότητας, ίσως και να μας μισούσαν οι ξένοι (βάρβαροι) επειδή ήμασταν στα πάντα ανώτεροι, και ένα είδος αυτοκρατορίας (οικονομικής και πάνω απ όλα πολιτισμικής).  Κάτι τέτοιο ίσως  να ίσχυε και στα χρόνια του Βυζαντίου, για τους ίδιους περίπου λόγους.

Από κει και πέρα όμως, ειδικά από την εποχή που οι μέχρι πρότινος βάρβαροι οργανώθηκαν, αναπτύχθηκαν, και πέρασαν από την Αναγέννηση και τον Διαφωτισμό, στην πρωτοπορία των πάντων, όλα αυτά άλλαξαν. Τι να μισήσουν και τι να ζηλέψουν από μια χώρα κι έναν λαό πίσω απ’ το φεγγάρι, υπόδουλο στους Οθωμανούς, με κύρια ενασχόλησή του την ζωοκλοπή και το μεροδούλι μεροφάι, αναλφάβητο, θρησκόληπτο, πεινασμένο, και οπισθοδρομικό; Τι να ζηλέψουν από μια ακόμη περιφερειακή, για αιώνες ξεχασμένη,  περιθωριακή επαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας;

Στην καλύτερη περίπτωση να μας αγνοούσαν ή να μας λυπόντουσαν για την κατάντια μας. Όχι και να μας μισήσουν...

Και επειδή η μελέτη των αρχαίων μας προγόνων και της γραμματείας τους ήταν ένα καθοριστικό στοιχείο της αλματώδους ανάπτυξης της Δύσης, ήμασταν τυχεροί, και οι «κακοί» ξένοι μας ξαναγάπησαν, και μας βοήθησαν σε καθοριστικές φάσεις της νεότερης ιστορίας μας. Όπως π.χ. επί του ξεσηκωμού του ’21, που αν δεν ήταν οι Ευρωπαίοι ακόμη θα φορούσαμε τσαρούχια και σαρίκια. Ή μετά το τέλος του Β’ΠΠ, που αν δεν ήταν οι Βρετανοί και αργότερα οι Αμερικάνοι, ίσως να ζούσαμε κι εμείς τον σοσιαλιστικό παράδεισο που έζησαν η Αλβανία, η Βουλγαρία, και οι λοιπές γείτονες χώρες, που ευτύχησαν να βιώσουν την κομμουνιστική ευμάρεια και την εθνική αξιοπρέπεια στο πετσί τους.

Ακόμη και τελευταία,  οι Ευρωπαίοι μας δέχθηκαν στο ευρώ, χωρίς να το αξίζουμε αντικειμενικά, ενώ σήμερα μας κρατάνε στον αναπτυγμένο κόσμο με τεχνητή υποστήριξη (δανεικά), παρόλο που εμείς, λαός και κυβέρνηση μαζί, τους στολίζουμε καθημερινά, ενώ αν μας άφηναν στην τύχη μας σύντομα θα γινόμασταν η Βενεζουέλα των Βαλκανίων, και μάλιστα χωρίς να διαθέτουμε πετρέλαιο, ενώ  θα μετατρεπόμασταν σε κανονική τριτοκοσμική χώρα  σε χρόνο ρεκόρ.

Γιατί όμως το κάνουν αυτό; Γιατί μας βοήθησαν στο Ναβαρίνο, και γιατί δεν μας παρέδωσαν αργότερα στον πατερούλη Στάλιν, όπως ήθελαν οι μισοί και βάλε Έλληνες της εποχής;  Γιατί μας βοήθησαν δηλαδή στο να μην γίνουμε Αλβανία; Γιατί εν πάση περιπτώσει μας ανέχονται παρόλη την κακοτροπία μας απέναντί τους, και γιατί δεν τραβάνε την πρίζα; Τι στο καλό έχουν να χάσουν; Έτσι κι αλλιώς, πληθυσμιακά (και άρα αγοραστικά) μαζί και με τους λαθρομετανάστες, ίσα που φτάνουμε μια μέση πόλη της Κίνας, ή μια πολιτεία των ΗΠΑ.

Η απάντηση βρίσκεται στην ιστορία μας. Στους πραγματικά άξιους αρχαίους προγόνους μας, το μεγαλείο των οποίων συνεχίζει να είναι η σπουδαία και μοναδική  μας κληρονομιά. Οπότε, άσχετα αν οι σημερινοί Έλληνες είμαστε σαν τους κακομαθημένους κληρονόμους κάποιου σπουδαίου άνδρα, με τα νάζια, τους εγωισμούς,  και τις εμμονές μας, που κάθε άλλο παρά τιμούμε την μνήμη του, οι ξένοι μας ανέχονται λόγω επειδής να’ ουμ είχαμε προγόνους τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Περικλή, κ.ά. Αυτό και μόνο μας διασώζει. Τίποτα άλλο.

Διότι όπως είχε πει πρόσφατα και ο Ολάντ, με αφορμή την συζήτηση για το grexit, δεν μπορούμε να διώξουμε τον Πλάτωνα από την Ευρώπη! Και εκεί ακριβώς έγκειται όλο το θέμα… 

Έτσι μας βλέπουν οι ξένοι και αυτό είναι λογικό. Όλες οι επιστήμες, όλα τα γνωστικά αντικείμενα, έχουν ως βάση τους τους αρχαίους Έλληνες. Ότι ήταν να ειπωθεί έχει ειπωθεί από αυτούς. Ότι σπουδαίο έχει να καυχηθεί η πολιτισμένη Ευρώπη, βασίζεται σε αυτούς ακριβώς τους προγόνους μας. Αυτούς που ανακάλυψαν το μέτρο, την δημοκρατία, που μελέτησαν πρώτοι απ όλους τον ουρανό και τα αστέρια, και που εν πάση περιπτώσει εφηύραν τον δυτικό πολιτισμό, όπως αυτός εξελίχθηκε σε πρωτοπόρο. Που δηλαδή να είχε διασωθεί ένα μεγαλύτερο μέρος της γραπτής κληρονομιάς τους; Αφού ακόμη και με αυτά τα ελάχιστα που μας κληροδότησαν,  εμείς ζούμε σαν μπρούκληδες, όντας πνευματικά και οικονομικά ανάξιοί τους; Κανονικοί τεμπελχανάδες. Άσωτοι γιοι.

Δείτε π.χ. τι γίνεται με άλλες χώρες, που δεν έχουν αυτό το παρελθόν για να τους προστατεύει. Ποιος τις δίνει σημασία; Εδώ κοτζάμ Σερβία και την βομβάρδισε το ΝΑΤΟ σε χρόνο ντε τε, σε αγαστή συνεργασία με τον ΟΗΕ, επειδή απλά δεν τους άρεσε ο ηγέτης της. Φανταστείτε δηλαδή τι θα μας έκαναν εμάς με τον Τσίπρα στο τιμόνι, αν δεν είχαμε πλάτες τους αρχαίους; Μπροστά στους οποίους όλοι ανεξαιρέτως βαράνε προσοχές. Ακόμη και ο Χίτλερ μας θεωρούσε (κατ εξαίρεσιν) Άριους λόγω των προγόνων μας, άσχετα αν είμαστε μελαμψοί και κακομούτσουνοι σαν τον Μιχαλολιάκο. Μέχρι και ειδική αναφορά είχε κάνει στο Ράιχσταγκ εξυμνώντας τον Έλληνα πολεμιστή, ενώ τους μόνους που οι Γερμανοί δεν πήραν αιχμαλώτους πολέμου ήταν οι Έλληνες. Υψίστη τιμή, έστω κι  από αυτόν τον αιμοσταγή δικτάτορα.

Και όμως εμείς εκεί… στο παραμύθι μας: Ότι μας μισούν και μας ζηλεύουν οι ξένοι. Το έλεγε (λένε) και ο Κίσινγκερ… το λέει και ο Χίος, το επαναλαμβάνει και η κυρά Σούλα στην λαϊκή.

Μα γιατί να μας μισούν ρε παιδιά; Τι τους κάναμε; Και γιατί να μας ζηλεύουν; Τι ακριβώς λιμπίστηκαν στην σημερινή Ελλάδα; Που εκτός από ήλιο, και αμμουδιές (που τσιμεντώνουμε αβέρτα) το μόνο που έχουμε να επιδείξουμε είναι η Τάμτα και ο Μαζονάκης, και άντε και κανένα τζατζίκι…

Για όλα αυτά, ας σοβαρευτούμε επιτέλους, κι ας καταλάβουμε ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας, που θα ντρέπονταν για την κατάντια μας, μας άφησαν μία και μόνη παρακαταθήκη: Να ανήκουμε στην Δύση την οποία εκείνοι εδραίωσαν και η οποία σήμερα για χάρη εκείνων μας ανέχεται και μας προστατεύει. Αλλιώς, ο δρόμο προς την βενεζουελοποίηση και την σουδανοποίησή μας είναι ανοικτός, και τα σκυλιά δεμένα…

Εξάλλου, το καραβάνι προχωράει, όπως θα έλεγε κι ο Αλέξης, άσχετα αν γαβγίζουν ή όχι τα μαντρόσκυλα.

Strange Attractor

ΥΓ- Ένα από τα περίεργα πράγματα που δεν μπορώ να χωνέψω είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως οι «αιλλυναράδες» καταγόμαστε από τον ίδιο τον Περικλή, τον Αλκιβιάδη, τον Αλέξανδρο… Κανένας δεν κατάγεται από τις εκατοντάδες χιλιάδες των δούλων της εποχής.

Ο κάθε Σπαρτιάτης πολεμιστής πήγαινε στη  μάχη συνοδεία τριών τουλάχιστον δούλων, που κουβαλούσαν τα σύνεργά του. Εμείς όμως όλοι καταγόμαστε από τον Λεωνίδα και τους τριακόσιους… απ ευθείας. Κανείς μας δεν έχει το αίμα κάποιου απ τους δούλους. Χώρια από τις διάφορες φυλές που μπαινόβγαιναν σφάζοντας και ρημάζοντας τα πάντα όλα στην περιοχή που λέγεται Ελλάδα επί χιλιάδες χρόνια, και οι άνδρες των οποίων προφανώς ήταν σεξουαλικά εγκρατείς… αλλιώς δεν εξηγείται. Ίσως γι αυτό να μας μισούν οι ξένοι. Επειδή δεν τους κάθονταν ποτέ οι γυναίκες μας. Λέτε;