Οι «ανοησίες» κι οι αναπόφευκτες εξελίξεις…

Όσο περνούν οι μέρες όλο και περισσότερο φαίνεται ότι η συζήτηση με αντικείμενο τη διαφθορά και τη διαπλοκή που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή, πιθανότατα θα είναι το σημείο καμπής για την κυβέρνηση.

Δεν είναι μόνο ότι ο Αλέξης Τσίπρας, θεωρώντας ότι το συγκεκριμένο θέμα αποτελεί προνομιακό του αντικείμενο, κατέφυγε σ’ αυτή για να «παίξει εντός έδρας» κι έχασε.

Δεν είναι μόνο ότι η καθημερινότητα τον διαψεύδει συνεχώς.

Το κυριότερο είναι ότι ξεκαθάρισε το τοπίο που θα πορευτούμε στο εγγύς μέλλον.

Το αίτημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για παραίτηση της κυβέρνησης κι εκλογές τη στιγμή που δεν μπορεί να τις επιβάλλει, μπορεί να φαίνεται άκαιρο αλλά δείχνει πλέον το πώς θα πορευτούν κυβέρνηση κι αντιπολίτευση.

Το κυριότερο;

Ότι, ακόμη κι αν προκύψει νέα κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή, με τη συμμετοχή κι άλλων μικρότερων κομμάτων, πάλι αυτή δεν θα μπορεί να σταθεί επί μακρόν.

Κι επιπλέον, ξεκαθαρίστηκε ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα στηρίξει ή έστω θα επιδείξει ανοχή σε κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας μάλλον αιφνιδιάστηκε από τη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Είναι, βλέπετε, κι αυτές οι διαρροές από το εξωτερικό που ανέφεραν πως είχε διαβεβαιώσεις ότι η Νέα Δημοκρατία θα ασκεί «ήπια» αντιπολίτευση.

Κι ο αιφνιδιασμός του καταδείχτηκε από τις αντιδράσεις τόσο του ιδίου, όσο και από τις αντιδράσεις του φιλικού του Τύπου.

Ο ίδιος «σήκωσε» επικοινωνιακά στα ύψη το θέμα της υποκλαπείσας συνομιλίας στελεχών του ΔΝΤ, που ουσιαστικά έλεγαν όσα ήδη γνωρίζαμε.

Μάλιστα έστειλε κι επιστολή στην επικεφαλής του ΔΝΤ η οποία του απάντησε ότι… λέει …ανοησίες!

Οι δε φιλικοί του αρθρογράφοι άρχισαν να γράφουν πάλι το γνωστό παραμύθι για… «ακροδεξιά στροφή της Νέας Δημοκρατίας» και για… «σχέδια της διαπλοκής» για να τον …ρίξουν.

Λες και χρειάζεται σχέδιο για να πέσει η πιο ανίκανη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος.

Λες και χρειάζεται σχέδιο για να πέσει μια κυβέρνηση που καθημερινά επιδίδεται σε ασκήσεις καταστροφής με την χαοτική κι ανερμάτιστη πολιτική της.

Λες και χρειάζεται σχέδιο από οποιαδήποτε διαπλοκή, για να πέσει μια κυβέρνηση που ήδη έχει απέναντί της σχεδόν ολόκληρη την κοινωνία και καθημερινά διογκώνει τη δυσαρέσκεια, αν  όχι την οργή.

Πολύ περισσότερο όταν το κόστος της αξιολόγησης θα διογκώσει το κύμα αμφισβήτησης προς την κυβέρνηση.

Μια νηφάλια λοιπόν προσέγγιση των δεδομένων, δείχνει το εγγύς μέλλον.

Η κυβέρνηση προσδοκά να συγκεκριμενοποιηθεί από τους δανειστές η θέση τους για το χρέος.

Αυτή όμως έχει ήδη συγκεκριμενοποιηθεί από το…2012!

Κάντε μεταρρυθμίσεις, αλλάξτε κι εδώ είμαστε.

Η κυβέρνηση «ακούει» μεταρρυθμίσεις και βγάζει φλύκταινες.

Τρενάρει τα πάντα, «διαπραγματεύεται» χωρίς όπλα κι όταν φτάνει το σημείο «dt» ο λογαριασμός φτάνει στην κοινωνία και μάλιστα εξόχως διογκωμένος.

Κι αν μέχρι τώρα φαινόταν ότι έχει τη στήριξη του ενός κομματιού των δανειστών, δεν είναι διόλου σίγουρο ότι θα συνεχίσει να την έχει επί μακρόν.

Οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να πείθονται όλο και περισσότερο πως η κυβέρνηση Τσίπρα χάνει τον έλεγχο της κατάστασης.

Και μέχρι τις 23 Ιουνίου που θα γίνουν οι εκλογές στη Μεγάλη Βρετανία θα πάνε την κυβέρνηση στο «λάου λάου»…

Μετά θ’ αρχίσει το σπριντ… Προς τις εξελίξεις.

Τις οποίες δεν μπορούν ν’ αποτρέψουν επικοινωνιακά τεχνάσματα με στημένες υποκλοπές ή με …εξεταστικές επιτροπές για θαλασσοδάνεια ή πολυμεταχειρισμένα καμένα τεχνάσματα…

Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

GR Post