Είπε ψέματα, ή απλά πίστεψε μία ουτοπία;

Έχουμε κι εκείνους, τους ψηφοφόρους των ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ που, θέλοντας να διώξουν από επάνω τους την ευθύνη που τους αναλογεί για αυτά που έπεσαν στο κεφάλι μας, προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από το δήθεν περισπούδαστο επιχείρημα: “και οι άλλοι τα ίδια θα έκαναν”.

Ώστε έτσι λοιπόν. Και οι άλλοι τα ίδια θα έκαναν.

Κι εσείς που το ξέρατε, γιατί μας βάλατε σε τέτοια ταλαιπωρία ως κοινωνία, αφού όλοι τα ίδια θα έκαναν;

Γιατί διαλύσατε τη χώρα με συνεχείς διαδηλώσεις κι απεργίες;

Γιατί προπηλακίζατε τους πολιτικούς σας αντιπάλους μιλώντας για τσολιάδες, για κρεμάλες και… πσόφους;

Γιατί χορεύατε με ενθουσιασμό για το ΟΧΙ, γιατί, γιατί, γιατί…

Όλοι αυτοί δεν είχαν καμιά αυταπάτη.

Θύματα ήταν του αδίστακτου σχεδίου Τσίπρα - Καμμένου να πάρουν τις καρέκλες της εξουσίας, αδιαφορώντας για το κόστος.

Ακόμη κι αν χρειαζόταν να χαθούν ογδοντατόσα δισ. από την εθνική οικονομία, να διαλυθεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας στο βωμό της φρούδας ελπίδας πως με έναν νόμο κι ένα άρθρο θα γίνουν όλα όπως ήταν παλιά.

Πως τα μνημόνια θα τελειώσουν δίχως σκληρή δουλειά, σχέδιο και μεταρρυθμίσεις, αλλά με την εγκατάσταση του Τσίπρα στο Μαξίμου και του Καμμένου στο Εθνικής Αμύνης.

Εύγε λοιπόν στους αφελείς που εξαπατήθηκαν και συγχαρητήρια στους συνειδητούς ψεύτες που χρησιμοποίησαν κάθε πρόσφορο ψέμα, τάζοντας τα πάντα στους πάντες, για να πετύχουν το στόχο τους.

Και το χειρότερο όλων, να έρθει προχθές ο Τσίπρας και χωρίς να έχει τη γενναιότητα να ψελλίσει μία συγνώμη, να μαλώνει την αντιπολίτευση που αρνήθηκε να συναινέσει, υποστηρίζοντας πως “δεν υπάρχει εναλλακτική” από τα μνημόνια και τη νέα σφαγή μας και πως ο ίδιος απλά είχε... ένα όνειρο. Πίστεψε μία ουτοπία. Αυταπατήθηκε…

Αλλά, όπως είπε χαρακτηριστικά και παμπόνηρα: “Ουδείς μπορεί να αμφιβάλλει για τις προθέσεις που είχαμε”.

Τι μας λετε, κύριε πρωθυπουργέ; Ώστε εσείς είχατε καλές προθέσεις, ε;

Ενώ οι άλλοι μπορούσαν να δώσουν και δεν έδιναν, εσείς θέλατε αλλά δεν μπορέσατε και μέχρι να το καταλάβετε επιβαρύνατε το λογαριασμό με άλλα ογδόντα δισ.
Αλλά δεν φταις εσύ, κύριε Τσίπρα, που δεν άνθισαν τα λεφτόδενδρα που μας έταξες. Φταίνε εκείνοι που περίμεναν να ανθίσουν και να καρποφορήσουν και που σήμερα μασούν το σανό που τους σερβίρεις, παριστάνοντας τους ικανοποιημένους, επειδή και οι άλλοι το ίδιο θα έκαναν”.

Μιχάλης Αλεξανδρίδης

Μακεδονία