Ο Γιώργης ο Κυρίτσης μίλησε…

Το ξερατό μίσους του Γιώργου Κυρίτση στην (Χρυσή) Αυγή, ενός ανεκδιήγητου ιδεοληπτικού φελλού που μπήκε στο 89′ αλλαγή από τον πάγκο για να υπογράψει και τους σελιδοδείκτες των Μνημονίων 3 και 4, αυτού του ωμού, πηγαίου βλάκα που εύκολα βρίσκει το θράσος και μιλά, καταδεικνύει μια θεμελιώδη αρχή: τον κοινό παρονομαστή στη βάση της σκέψης αριστερών κι εθνικοσοσιαλιστών: ωμό μίσος και διχαστικός μανιχαϊσμός.

Οι «μενουμευρώπηδες», λέει ο γελοίος Κυρίτσης. Ο ορισμός του συλλήβδην τσουβαλιάσματος, της αφοριστικής γενίκευσης, της συλλογικής ευθύνης. Οι «μενουμευρώπηδες» ως επιτομή της παντελούς ανικανότητας αναλυτικής σκέψης, διάκρισης και υποκατηγοριοποίησης, από ένα χυδαίο τύπο πάνω στον οποίο το λιγότερο γελοίο είναι το cool σκουλαρίκι του γηραλέου, παλαίμαχου «δήθεν», ως αυτοαναφορικό σύμβολο προοδευτικότητας και γενικότερης κουλτουροαριστερίλας του καφενέ...

Οι «μενουμευρώπηδες» λοιπόν. Οι ένοχοι. Οι εχθροί του λαού. Αυτοί που πρέπει να τιμωρηθούν, για την ώρα αναίμακτα, μέχρι νεοτέρας. Με φόρους. Με τα βάρη των μνημονίων.

Εξ άλλου γι’αυτό ψηφίστηκε ο φαιδρός Γιώργος Κυρίτσης και η υπόλοιπη συμμορία της καταστροφικής παρακμής, σύμφωνα με τον ίδιο. Για να μετακυλήσει τα βάρη από το «λαό» στους «μενουμευρώπηδες». Κι αυτό γιατί στον κόσμο του ηλίθιου Κυρίτση οι «μενουμευρώπηδες» είμαστε όλοι «αστοί», φραγκάτοι, έχοντες και κατέχοντες. Ο στόχος του προλεταριάτου. Του προλεταριάτου του Κυρίτση. Τα αφελή πελατάκια του ΣΥΡΙΖΑ και της ΧΑ, οι χρήσιμοι ηλίθιοι του φαικόκκινου μετώπου του περυσινού ΟΧΙ της υπερηφάνειας «απ’όλα» στη λαδόκολλα, σερβιρισμένο στην «χαρτοπαικτική λέσχη» του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα.
Αντίστοιχα μανιχαϊστικά τσουβαλιάσματα κάνουν και οι εθνικοσοσιαλιστές. Οι ναζί. Τσουβαλιάσματα τύπου «οι καλοί κι οι κακοί». Οι «σωστοί’, οι Άρειοι κι οι λοιποί.Οι Βόρειοι κι οι Νότιοι. Οι μεν πρέπει να ζήσουν, οι άλλοι να πεθάνουν. Χώρος και για τους δύο δεν υπάρχει. We will prevail. The good (our good) will win.

Το παραλήρημα μίσους του σαχλεπίσαχλου Γιώργου Κυρίτση καταδεικνύει για άλλη μια φορά το θεμελιώδες και διαχρονικό μεθοδολογικό πρόβλημα τόσο του σοσιαλισμού, όσο και του εθνικοσοσιαλισμού: το τσουβάλιασμα του «εχθρού».

Οι μεν αριστεροί το κάνουν μέσω της διαστρεβλωμένης «κοινωνιολογίας» του μίσους, ενώ οι εθνικοσοσιαλιστές με τη ρατσιστική τους «βιολογία». Ίδιος ο τελικός προορισμός, άλλο το όχημα. Ανάπηρη η σκέψη και στις δύο όχθες του ίδιου ποταμού.

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά ο Γιώργος ο Κυρίτσης προσδιορίζοντας τον αληθινό εχθρό του κόμματός του (και του λαού, φυσικά) άφησε εκτός τη χρυσή αυγή, κάτι που είναι απολύτως λογικό, αναμενόμενο και δίκαιο, ως ορθολογική ομαδοποίηση των κομμάτων με ολοκληρωτική νοοτροπία και συγγενές modus operandi.

Βρίσκεσαι σε πλήρη απόγνωση Γιώργο Κυρίτση. Για αυτό παραληρείς. Απόλαυσε τα καλά της εξουσίας που απλόχερα σου χάρισε το μέτωπο των ναζιστών, σταλινικών, λενινιστών και μαοϊκών, και των λοιπών ανισόρροπων, γιατί το ουρανοκατέβατο πάρτυ που σας έσκασε στο κεφάλι το 2012 δε θα κρατήσει πολύ. Όταν με το καλό τελειώσει και σας πετάξουμε στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας – το φυσικό σας ενδιαίτημα – , και με την ελπίδα να έχει απομείνει χώρα ως τότε, εμείς, οι λάτρεις της ελευθερίας, οι ορκισμένοι εχθροί του ολοκληρωτισμού και του καταστροφικού εξισωτισμού της απόλυτης αναξιοκρατίας που πρεσβεύεις, Γιώργο Κυρίτση, θα σου φερθούμε με αστική ευγένεια και «μενουμευρώπικη» θαλπωρή.

Με λίγο τρολάρισμα και κανένα αστειάκι αν σε πετύχουμε πουθενά στο δρόμο. Και πολύ θα σου είναι.

Yannis K. Maleganos

Το Παρατηρητήριο